ใบหน้าของเหอรุ่ยหลินแดงก่ำ ลมหายใจเต็มไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ และเห็นได้ชัดเจนว่าดื่มมาอย่างหนัก
เมื่อเห็นว่าคนที่ชนคือหลินซินเหยียน เธอตกตะลึงอยู่สองวินาที แล้วหัวเราะออกมา “โลกกลมจริง ๆ เลย”
หลินซินเหยียนไม่อยากจะเกี่ยวข้องกับเธอ จึงจะเอี้ยวตัวหลบเธอ แต่เธอกลับไม่ยอม “หลินซินเหยียน ตอนนี้คุณมีความสุขไหมล่ะ? พี่ชายฉันก็เข้าคุก คนที่ปกป้องคุณมาสิบปีอยู่ในคุกแล้ว”
การแสดงออกของหลินซินเหยียนเฉยเมยมาก สำหรับเรื่องนี้แล้ว ก็ไม่อยากจะคิดเรื่องบุญคุณความแค้น
เหตุผลต้องมาก่อนเสมอ
ถ้าเหอรุ่ยเจ๋อไม่ทำอย่างนั้นกับหลินซีเฉินเขาคงไม่มีวันนี้
เธอไม่ได้รู้สึกถึงความสุขของการแก้แค้น เธอแค่เต็มไปด้วยความเศร้าโศก
“คุณมีความสุขมากเลยล่ะสิ? ” เหอรุ่ยหลินพิงประตู หรี่ตามองดูแสงไฟสีขาวบนหลังคา “คุณคิดว่าอะไรคือสิ่งที่เรียกว่าไร้หัวใจ?”
“ขอโทษนะ พวกเราไม่ได้สนิทกัน” หลินซินเหยียนเอียงลำตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
ครั้งนี้เหอรุ่ยหลินไม่ขวางเธอ เมื่อหลินซินเหยียนเข้าห้องน้ำเสร็จ เธอเดินไปที่อ่างล้างมือ ล้างมือและเช็ดจนแห้ง เหอรุ่ยหลินก็ยังคงยืนอยู่ตรงนั้น เธอแสร้งทำเป็นไม่เห็นและเดินจากไป
“ฉันถูกข่มขืน” เมื่อหลินซินเหยียนเดินไปเพียงสองก้าว เหอรุ่ยหลินหันกลับมามองเธอแล้วพูดขึ้น
ฝีเท้าของหลินซินเหยียนไม่ได้หยุดลงแม้แต่วินาทีเดียว
“จงจิ่งห้าวสั่งให้คนทำ” เธอยิ้ม “ฉันอยู่กับเขามานานแล้ว เขาเคยทำให้ฉันเจ็บปวดและเคยรักฉัน แต่เขากลับกลายเป็นคนโหดเหี้ยม แม้ว่าจะเป็นผู้หญิงของเขา เขาก็ไร้ความปรานี”
เธอรู้ว่าหลินชินเหยียนฟังอยู่
เธอเม้มริมฝีปากและพูดต่อ “คุณคิดว่าเขาปฏิบัติต่อคุณดีงั้นเหรอ?”
หลินซินเหยียนชะงักฝีเท้าโดยพลัน พลางกำมือแน่นทันที จริง ๆ แล้ว ในตอนนี้เขาปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี
“อย่าหลงกลรูปลักษณ์ของเขา แต่แท้จริงแล้วเขาเป็นคนไร้หัวใจ เขาแค่แสร้งทำเป็นเป็นคนดี ถ้าคุณเชื่อเขา ฉันก็จะคิดว่าเป็นชะตากรรมของคุณ แน่นอนว่าจะมีผู้หญิงคนอื่นมาแทนที่คุณ เช่นเดียวกับที่คุณมาแทนฉัน”
“คุณคิดว่าฉันจะเชื่อคุณ แต่คุณก็แค่รับไม่ได้และพยายามยั่วยุความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเขา”
“คุณคิดว่าทำไมพี่ชายของฉันจะต้องแบกรับทุกอย่าง? ก็เป็นเพราะฉัน” เหอรุ่ยหลินเจ็บปวด เหอรุ่ยเจ๋อดีต่อเธอจริงๆ เซี่ยเจินหยูก็ดีสำหรับเธอเช่นกัน แต่เธอกลับรักลูกชายมากกว่า
“จงจิ่งห้าวถ่ายวิดีโอตอนฉันถูกข่มขืน ถ้าพี่ชายฉันไม่เข้าคุก มันก็จะถูกเผยแพร่ออกไป แล้วฉันจะถูกทำลาย” เหอรุ่ยหลินจงใจพูดให้หลินซินเหยียนฟัง
หลินซินเหยียนจำได้ว่าวันนั้นเหอรุ่ยเจ๋อรีบวิ่งไปที่หน้ารถทันที เขาต้องทนทุกอย่างที่จริงแล้วเป็นเพราะเหอรุ่ยหลิน?
เมื่อคิดถึงความห่วงใยที่เหอรุ่ยเจ๋อมีต่อเหอรุ่ยหลิน เธอเชื่อแล้ว
แม้ว่าจะมีการตอบสนองทางจิตใจบ้าง แต่อยู่ต่อหน้าเหอรุ่ยหลินเธอจึงไม่แสดงออกมา
“นี่ไม่ใช่เรื่องของฉัน”
ภายใต้รูปลักษณ์ที่สงบนิ่งของเธอ แต่จิตใจกลับไม่อาจจะสงบลงได้ เธอคิดไม่ถึงว่าจงจิ่งห้าวจะทำสิ่งนี้ได้
ทำไมเหอรุ่ยหลินพูดทั้งหมดนี้กับเขาได้ เขาทำแบบนี้ได้อย่างไร?!
เธอรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างรุนแรง
ความโหดร้ายของจงจิ่งห้าวเกินจินตนาการ
เขาจะทำลายความไร้เดียงสาของหญิงสาวได้อย่างไร?
เขาทำแบบนี้ แล้วจะต่างกับเหอรุ่ยเจ๋อตรงไหนกัน?
ที่จริงมันร้ายแรงกว่าการกระทำของเหอรุ่ยเจ๋อเสียอีก
เหอรุ่ยหลินไม่คิดว่าเธอจะสงบลงได้ขนาดนี้ “ได้ ฉันหวังว่าจะได้เห็นจุดจบของเธอ”
หลินซินเหยียนไม่รอช้า และก้าวเท้าเดินต่อไป
“หกปีที่แล้ว คุณขอให้พี่ชายของฉันไปที่ประเทศ A เพื่อตรวจสอบบางอย่าง คุณจำได้ไหม?”
แน่นอนว่าหลินซินเหยียนรู้ เธอสงสัยว่าคนๆนั้นคือจงจิ่งห้าว แต่ผลการสอบสวนต่อมากลับไม่ใช่
เมื่อเขาเสนอความต้องการหย่า เธอก็จึงยอมแพ้
“พี่ชายของฉันโกหกคุณ ผู้ชายในคืนนั้นไม่ได้มาจากประเทศ A”
หลินซินเหยียนก็ไม่ได้หยุดเดิน เห็นได้ชัดว่าเธอจงใจพูดเรื่องนี้ขึ้นมา
ในส่วนของวัตถุประสงค์นั้น…..
เธอเองก็ไม่รู้ แต่สิ่งเดียวที่เธอมั่นใจได้ก็คือ เหอรุ่ยหลินไม่ใช่คนใจดีที่จะบอกความจริงกับเธอแบบนั้น
บางทีเธออาจปั้นเรื่องโกหกในตอนแรก เพื่อใช้เป็นเหยื่อในการหลอกล่อเธอ
เธอค่อยๆ หันไปมองเหอรุ่ยหลิน “เลิกพยายามได้แล้ว ฉันไม่ยอมโดนหลอกและจะไม่เชื่อเธอแน่”
เหอรุ่ยหลินไม่ได้โกรธที่หลินซินเหยียนพูด แต่หัวเราะอย่างมีความสุข “ฉันโง่มาหลายครั้งแล้ว ล้มเหลวมาก็มากมาย แต่ฉันจะไม่ยอมล้มเหลวตลอดหรอก ฉันจะต้องสำเร็จสักครั้ง”
หลินซินเหยียนกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ผู้ที่กำลังทำสิ่งที่ขัดต่อมโนธรรม ไม่มีวันประสบความสำเร็จหรอกนะ”
“ฉันกับคุณมีความแค้นอะไรกันหรือเปล่า?” เหอรุ่ยหลินยิ้มอย่างเย็นชา “แต่คุณกำลังจะออกไปจับผู้ชายของฉัน ฉันจะไม่เกลียดคุณได้ยังไงล่ะ”
หลินซินเหยียนไม่มีอะไรจะพูด ชะตากรรมทั้งหมดกับจงจิ่งห้าวเป็นเพียงสัญญาแต่งงานเมื่อตอนที่เธอยังเป็นเด็ก
และต่อมาเธอจะแต่งงานกับจงจิ่งห้าวในภายหลัง แต่เธอก็ไม่เคยคิดที่จะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างหล่อนกับจงจิ่งห้าว
แต่หล่อนใส่ร้ายเธอครั้งแล้วครั้งเล่า
“แต่เป็นคุณเองต่างหากที่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพนี้ ถ้าคุณเชื่อในความสัมพันธ์ระหว่างคุณมากพอ จะไปสนใจการมีอยู่ของฉันทำไม”
คำพูดของหลินซินเหยียนได้กระตุ้นความเจ็บปวดของเหอรุ่ยหลิน พวกเขาไม่มีความรู้สึกระหว่างกัน แล้วจะไปเอาความเชื่อมาจากไหน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม