กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 193

“ผมไม่เคยมีมาก่อน แต่ถึงยังไงตอนนี้คุณยังต้องการ‘สิ่งนั้น’อีกเหรอ?”

มีทั้งภรรยาและลูกแล้ว

มีความรัก?

กับใคร?

เสิ่นเผยซวนถลึงตาโต“นายคงจะไม่……”

แต่คิดดูดีๆแล้วเขาก็ไม่ใช่คนประเภทที่‘ใจง่าย’อะไร ช่วงเวลาที่หลินซินเหยียนหายตัวไปเขาก็กระวนกระวายใจขนาดนั้น ก็คงจะชอบเธออยู่ไม่น้อย

จงจิ่งห้าวขมวดคิ้ว พอหวนนึกถึงแสงสว่างที่ในดวงตาตอนที่หลินซินเหยียนพูดประโยคนั้น เขาก็อยากที่จะเติมเต็มให้กับเธอเป็นพิเศษเหลือเกิน

เสิ่นเผยซวนชำเลืองตามองเขา พร้อมกับถามขึ้นอย่างระมัดระวัง“พี่สะใภ้ไม่เต็มใจ?”

จงจิ่งห้าวมองไปด้วยสายตาเย็นชา

หลินซินเหยียนไม่เต็มใจ เขาจะบอกเรื่องนี้กับเขาไม่ได้

ไม่อย่างนั้นเสิ่นเผยซวนจะต้องขำจนฟันร่วงหมดปากแน่ๆ

เสิ่นเผยซวนตกปาก“เรื่องเอาใจผู้หญิง คุณต้องถามซูจ้านแล้วล่ะ”

ติ๊ง！

ในตอนนี้ ลิฟต์กลับมายังที่เดิม พอประตูลิฟต์เปิดออก

ในห้องโถง หลินซินเหยียนไม่ได้ไปยังห้องที่จองไว้ แต่กลับกำลังยืนพูดคุยอยู่กับไป๋ยิ่นหนิงในห้องโถง จงจิ่งห้าวที่อยู่ไกลออกไปไม่ได้ยินว่าพวกเขาคุยอะไรกัน แค่เห็นพวกเขายืนคุยอยู่ด้วยกัน สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

เขาเดินลงมา เสิ่นเผยซวนเดินช้าลงทิ้งห่างออกจากเขาไม่น้อย

เห็นท่าทางของเขาไม่สบอารมณ์อยู่ เสิ่นเผยซวนจึงไม่อยากจะไปแกว่งเท้าหาเสี้ยน

ตอนที่ไป๋ยิ่นหนิงเห็นหลินซินเหยียนพาเด็กสองคนมาด้วย เขาก็เหม่อลอยไปอยู่นานสองนาน

เธอบอกว่าเธอแต่งงานมีลูกแล้ว เป็นเรื่องจริงเหรอ?

“ทำไมคุณถึงไม่กลับไปอีกล่ะ?”หลินซินเหยียนคิดไม่ถึงว่าจะเจอกับเขา

ไป๋ยิ่นหนิงพูดไปตรงๆ“ผมกำลังรอคุณอยู่”

“รอฉันทำไม?”หลินซินเหยียนถาม

ไป๋ยิ่นหนิงตอนแรกอยากที่จะตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับจงจิ่งห้าวให้ชัดเจนแจ่มแจ้ง แต่ในตอนนี้ เขารู้แล้วว่าสิ่งที่ตัวเองสงสัยมันผิดทั้งหมด เธอแต่งงานแล้วจริงๆ

ในใจรู้สึกผิดหวัง สีหน้ากลับยิ้มแย้ม“คุณว่าพวกเรามีพรหมลิขิตไหม?”

หลินซินเหยียนไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องพูดแบบนี้

ในตอนนั้นเขาก็เห็นหลินซินเหยียนกระโดดแม่น้ำ ต่อมาก็ให้คนไปช่วยเธอ แต่ก็อาจจะเป็นเพราะว่าธรรมชาติของมนุษย์ ไม่อยากเห็นชีวิตหนึ่งชีวิตต้องสูญหายไปจากโลกต่อหน้าต่อตา

หลังจากที่ช่วยมาแล้ว เขามองกำไลหยกที่มือของเธอ ก็คิดว่าเธอเป็นลูกสาวของยู่ซิ่ว จึงพาเธอกลับไป แถมไม่ให้เหอรุ่ยเจ๋อหาตัวเธอเจออีกด้วย

เพื่อทำตามความปรารถนาสุดท้ายของพ่อบุญธรรม เขาไม่ให้หลินซินเหยียนได้ติดต่อกับคนในครอบครัวทันที แต่ให้เธออยู่ในบ้านของเขา ในเมื่ออยากที่จะแต่งงานกับเธอ ก็ต้องอยู่ทำความเข้าใจซึ่งกันและกันให้มากๆ

นี่ไม่ใช่สาเหตุที่เขาไม่ให้หลินซินเหยียนติดต่อกับคนในครอบครัว

พอทั้งสองคนสนิทคุ้นเคยกันแล้ว ต่อให้เธอกลับไป ทั้งสองคนก็ยังเป็นเพื่อนกัน ยังสนิทคุ้นเคยกันอยู่ ถึงตอนนั้นการที่จะไล่ตามจีบเธอมันก็จะได้ดูสมเหตุสมผลมากขึ้น

แต่……

เขาไม่เพียงจะผิดพลาดแล้ว เธอไม่ใช่ลูกสาวของยู่ซิ่ว แถมเธอยังแต่งงานแล้วด้วย

สายตาของเขามองลงมายังลูกทั้งสองคนที่หลินซินเหยียนจูงอยู่ หน้าตาน่ารัก หน้าตาเหมือนกับเธอ แล้วก็เหมือนกับผู้ชายคนนั้นด้วย

“คุณบอกผมได้ไหม ว่ากำไลหยกของคุณเอามาจากไหน?”ถ้าเธอไม่ใช่ลูกสาวของยู่ซิ่ว แล้วเธอมีกำไลหยกนั่นได้ยังไง?

เธอกับยู่ซิ่วมีความสัมพันธ์อะไรกัน?

หลินซินเหยียนไม่รู้ว่าไป๋ยิ่นหนิงกับยู่ซิ่วมีความสัมพันธ์อะไรกัน

เขาดูเหมือนจะสนใจกำไลหยกนี้มาก

เธอไม่ได้บอกความจริงไป ในใจยังระแวงเขาอยู่

“นี่อาจจะเหมือนกับของที่คุณรู้จักก็ได้ ไม่ใช่อันเดียวกันหรอก”

เห็นได้ชัดว่าเธอไม่เต็มใจที่จะบอก

ไป๋ยิ่นหนิงไม่ได้บังคับอะไร แต่มองลูกทั้งสองคนของเธอพร้อมกับถามขึ้น“พวกคุณลงมากินข้าวกันเหรอ?”

หลินซินเหยียนพยักหน้า

“ผมรู้ว่าที่นี่อะไรอร่อย พวกเราจะไปกินด้วยกันไหมล่ะ?”ไป๋ยิ่นหนิงถามลองเชิง