กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 236

ถูกคนกักขังหกปี นี่มันโหดร้ายจริงๆ

แค่ทำไมเขาถึงพูดกับเขาล่ะ？

เหมือนว่าในชั่วขณะหนึ่ง เขาเข้าใจว่า จุดประสงค์ที่ไป๋ยิ่นหนิงให้เขามาต้องเกี่ยวข้องกับไป๋หงเฟย

จงจิ่งห้าวหันหน้าไป หรี่ตาลง ความเงียบที่ทำให้อกสั่นขวัญหาย“ประธานไป๋ นี่คือจุดประสงค์ที่คุณให้ผมมาเหรอ？”

ถูกจงจิ่งห้าวมองออก ไป๋ยิ่นหนิงก็ไม่รู้สึกอึดอัดและดูลำบากใจ กลับหัวเราะเสียงดัง“ปิดประธานจงไม่ได้จริงๆด้วย แต่ว่า ผมว่าแค่ประธานจงยอมสืบ จะต้องได้รับผลประโยชน์อย่างมาก”

“มีประโยชน์อย่างไรกับผมเหรอ？”เห็นได้ชัดว่า จงจิ่งห้าวไม่อยากทำเรื่องไม่ดีไปด้วย ถ้าไม่ใช่หลินซินเหยียน เขาก็ไม่อยู่ที่แบบนี้แน่

จะหลอกใช้เขา？

น่าตลก！

ไป๋ยิ่นหนิงจริงจังขึ้นมาหน่อย คิดว่าหลอกใช้จงจิ่งห้าวมาสืบเรื่องนี้อย่างเงียบๆจะต้องไม่มีความเป็นไปได้แน่ จากความฉลาดของจงจิ่งห้าว แป๊บเดียวก็ต้องมองออก

ตอนนี้ อยากให้เขาสนใจเรื่อนี้ ก็ได้แต่โยนเหยื่อล่อออกไปให้เขาสนใจ

“พ่อเลี้ยงผมไป๋หงเฟย ไม่แต่งงานทั้งชีวิต แค่เพราะว่าเขาเสียรักแรกของเขาไป ตอนนั้นเขาหมั้นกับรักแรกของเขา แต่ต่อมา ทั้งสองคนแยกทางกัน รายละเอียดนั้นผมไม่รู้หรอก แค่รู้ว่ารักแรกของเขาแต่งงานกับพ่อคุณ จงฉีเฟิง”

“คุณว่า พ่อเลี้ยงผมถูกขังมาหกปีตั้งนาน ……”

“คุณอยากพูดอะไร？พ่อผมแย่งผู้หญิงของพ่อเลี้ยงคุณเหรอ？”สีหน้าของจงจิ่งห้าวดูแย่ขึ้นมาก เดิมทีเขาไม่ได้รู้สึกดีกับยู่ซิ่วผู้หญิงคนนี้เลย อีกทั้ง ตอนนี้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นก็เกี่ยวข้องกับเธอ

นี่ทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก

ไป๋ยิ่นหนิงก็เคยสงสัยว่า ตอนนั้นที่พ่อเลี้ยงถูกกักขังเป็นจงฉีเฟิงที่ทำ เพื่อที่เขาจะได้เฉิงยู่ซิ่วมา จึงขังเขา

นิ้วมือของไป๋หงเฟยถูกตัด ก็เพื่อเอามาข่มขู่เฉิงยู่ซิ่ว ถ้าเธอไม่ยอม เขาก็จะทำร้ายต่อไป บีบบังคับเฉิงยู่ซิ่วจนต้องอยู่กับเขา

นี่ก็เป็นคำอธิบายว่าทำไมไป๋หงเฟยถึงถูกขัง ตัดนิ้วมือ

แต่ว่า เขายังมีอีกเรื่องที่คิดไม่ออก ถ้าเป็นจงฉีเฟิงที่ทำ แล้วเขาหนีจากความโกรธของตระกูลเหวินได้อย่างไร？

ต้องรู้ว่า ตอนนั้นจงฉีเฟิงกับเหวินเสียนเพิ่งเป็นสามีภรรยากัน เขาทำเรื่องร้ายแรงขนาดนั้น ตระกูลเหวินจะนั่งอยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเหรอ？

ดังนั้น ความสงสัยนี้ยังมีอีกหลายจุดที่อธิบายไม่ได้

“คุณไม่เคยสงสัยเลยเหรอ พ่อคุณแต่งกับเฉิงยู่ซิ่วเข้าตระกูลมาหลังจากแม่คุณเสียไปไม่นาน ส่วนตระกูลทางฝ่ายแม่ของคุณ ตระกูลเหวิน ไม่ห้ามเลยเหรอ นี่มันปกติเหรอ？”

ไม่ว่าจะเป็นตระกูลใหญ่ที่มีหน้ามีตา หรือว่าครอบครัวจนๆ มีครอบครัวไหนบ้างที่จะทนได้หลังจากที่ลูกสาวตายไปไม่นาน ลูกเขยก็แต่งกับคนอื่น ไม่พูดอะไรสักคำ？

พูดแบบนี้แล้ว เรื่องนี้แปลกมาก

“คุณพูดอะไร เฉิงยู่ซิ่ว？”มีฟ้าผ่ากลางใจของจงจิ่งห้าวไป

เขาเย็นชาไม่สนใจต่อยู่ซิ่วมาตลอด ไม่เคยไปใส่ใจเธอเลย

แต่ว่าชื่อของเธอ เขาก็ยังรู้จัก และพ่อก็แนะนำกับคนนอกว่ายู่ซิ่ว

ตอนนี้ไป๋ยิ่นหนิงกลับพูดว่า เธอชื่อเฉิงยู่ซิ่ว？

แล้วทำไมต้องปิดบังนามสกุล？

ข้างในนี้มีความลับอะไรกันแน่？

รู้อยู่แล้วว่าไป๋ยิ่นหนิงจงใจให้เขารู้ เพื่อยืมมือของเขาไปสืบเรื่องนี้ แต่ว่า ตอนนี้ รู้อยู่แล้วว่าหลอกใช้ แต่เขากลับเต็มใจ

ถ้าเรื่องนี้ไม่เคลียร์ ก็จะรู้สึกว่าชีวิตของตัวเองอยู่ในแผนการร้ายขนาดใหญ่

“ประธานจง สนใจร่วมมือไหม？”ไป๋ยิ่นหนิงเสนอความปรองดองไปอีกครั้ง

เขาสังเกตได้ถึงความผ่อนปรนของจงจิ่งห้าว

“บอกตรงๆนะประธานจง ที่ผมมีวันนี้ก็เพราะว่าพ่อเลี้ยงของผม เรียกได้ว่าบุญคุณเพียงนิดเดียว ก็ควรตอบแทนให้หลายเท่า เขาเสียไปแล้ว ที่ผมทำได้ ก็คือให้คนที่เคยทำร้ายเขา ได้รับโทษ ส่วนประธานจง ก็อยากรู้ถึงความพัวพันระหว่างเฉิงยู่ซิ่วกับพ่อคุณมาก พวกเราร่วมมือกัน อยากจะรู้ให้เคลียร์ ก็ไม่ใช่เรื่องยาก ประธานจงคิดว่าไง？”

จงจิ่งห้าวหัวเราะเบาๆ“ผมอยากรู้ว่า ผมทำให้เคลียร์เองก็ได้ ทำไมต้องร่วมมือกับคุณล่ะ？”