ผ่านไปสักพัก หลินซินเหยียนระงับอารมณ์ที่ผันผวนในใจแล้ว เธอออกมาจากอ้อมแขนของจงจิ่งห้าว ก้มหน้าลงเกาไปที่หางตา “ทำให้คุณเห็นเป็นตัวตลกอีกแล้ว”
เมื่อกี๊ไม่ทันควบคุมอารมณ์ของตัวเองไว้
จงจิ่งห้าวชอบเธอแบบนี้ที่แท้จริง มีเลือดเนื้อ มีความรู้สึก
เขาปิดไว้ไม่อยู่ ที่มุมปากมีรอยยิ้ม“ผมชอบ”
ชอบเธอที่เอาตัวเองที่แท้จริง ความรู้สึกที่แท้จริงโชว์ออกมาต่อหน้าเขา
หัวของหลินซินเหยียนซุกไปต่ำลง ไม่รู้จะตอบกลับเขาอย่างไร
ทันใดนั้นพื้นที่ก็ดูเล็กขึ้นมา เธอรู้สึกว่าอากาศเบาบางลง ลมหายใจติดขัด หน้าร้อนผ่าว
“หน้าคุณแดง?”
หลินซินเหยียนผลักเขาออก ไม่ยอมรับว่าหน้าของตัวเองแดง ปากแข็งพูดไปว่า“คุณต่างหากที่หน้าแดง”
จงจิ่งห้าวถูกผลักไม่ทันตั้งตัว ถอยหลังไปเล็กน้อย แอ่งน้ำที่พื้น ถูกเขาเหยียบอย่างบังเอิญ ตัวเอนลง จะล้มลงไป หลินซินเหยียนรีบคว้าเขาไว้ สุดท้าย ล้มลงตามไปกับเขา---
“โอ้ย!”ดังขึ้นมา จากนั้นก็เป็นเสียงจ๋อมแจ๋มของน้ำดังขึ้น
“ครืด”
จงจิ่งห้าวเจ็บจนส่งเสียงฮึดฮัดออกมา สถานที่ในห้องน้ำไม่ใหญ่นัก หันเขาโขลกไปที่กำแพง นี่ยังไม่ใช่ที่อันตรายที่สุด ที่ทำให้เขาอยากตายที่สุดคือ ศอกของหลินซินเหยียนกดทับไปที่ ……
เขากำลังคิดว่าจะพิการไหม?
“คุณ คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”หลินซินเหยียนไม่ทันสังเกตว่าตัวเองกดทับไปตรงไหน เธอได้ยินแต่เสียงฮึดฮัดของจงจิ่งห้าว
“คุณลุกขึ้นมาก่อนได้ไหม?”
จงจิ่งห้าวเงยตาขึ้น“คุณจะฆ่าสามีเหรอ”
หลินซินเหยียน“……”
เธออยากลุกขึ้นมา ต้องออกแรงที่มือยันตัวไว้ แล้วจู่ๆก็พบว่าตำแหน่งแขนของตัวเอง ดูเหมือน ……
เธอค่อยๆก้มหน้าลง……ก็เห็นตำแหน่งที่ศอกของตัวเองออกแรงที่สุด กำลังกดไปที่ ……
ในห้อง ซูจ้านกับเสิ่นเผยซวนมองหน้ากัน
จากนั้นการเคลื่อนไหวก็เข้าใจกันโดยปริยายเหมือนก๊อบปี้กัน วิ่งเข้าไปในห้องน้ำพร้อมกัน ผลักประตูออก---
ทั้งโลกก็หยุดลง
จงจิ่งห้าวนั่งอยู่ที่พื้น หลินซินเหยียนฟุบไปตรงหน้าเขา กำลังมอง……
แค่กแค่ก---
“พวกคุณกำลังทำอะไรกันอยู่?”ซูจ้านไม่สนว่าเรื่องราวใหญ่โตแค่ไหน ยากที่จะเจอเรื่องอื้อฉาวของจงจิ่งห้าว ซูจ้านจะพลาดโอกาสเยาะเย้ยได้ไงกัน
“ไสหัวไป!”
ในดวงตาของเขามีความเย็นยะเยือกราวกับหิมะถล่มลงมาอย่างน่ากลัว อำนาจรุนแรง
ซูจ้านยักไหล่ ไม่ปิดประตู อยากจะดูอีกสักหน่อย
เสิ่นเผยซวนจ้องเขา ปิดประตู“ไม่กลัวจิ่งห้าวออกมาเอาคุณตายเนอะ”
ซูจ้านรู้ว่าจงจิ่งห้าวไม่ทำแบบนี้ ก็พูดอย่างขำๆ“คุณว่า เมื่อกี๊พวกเขาทำอะไรกันในห้อง?”
เสิ่นเผยซวนมีใบหน้าดุดัน เท้าคางไว้ พูดอย่างครุ่นคิด“หรือว่าร้อนใจทนไม่ไหว?”
ฟุ่บ!
ซูจ้านคิดว่าเสิ่นเผยซวนจริงจังมากขนาดนี้เพราะจะสั่งสอนเขา สุดท้ายเขาก็นินทาขึ้นมาเอง
“คุณว่า จิ่งห้าวบรรลุผลสำเร็จไหม?”ซูจ้านเอนไปตรงหน้าเสิ่นเผยซวน
เสิ่นเผยซวนเหลือบมองซูจ้าน หัวเราะอยากมีความหมาย“น่าจะไม่เร็วเท่าคุณกับคุณฉิน”
ซูจ้าน“……”
นี่คือกำลังว่าจงจิ่งห้าวนะ ทำไมต้องพาลากเขาไปด้วย?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม