จงจิ่งห้าวเก็บสีหน้าเล็กน้อย แววตามีความกระดี๊กระด๊าที่ไม่มีใครสามารถมองเห็น
เธอเป็นแบบนี้คือเธอหึงเหรอ?
มีแค่ชอบคนๆนึงมาก ถึงจะหึงสินะ
เฉินชือหานอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน เธอเป็นถึงคุณหนูตระกูลดังที่สมชื่อสมฐานะ เป็นเป้าหมายที่คนมากมายเอาใจและประจบประแจง ถึงเพื่อนสนิทที่อยู่ข้างกายก็ล้วนเอาอกเอาใจเธอทั้งนั้น
ไม่เคยมีใครที่ไม่ไว้หน้าเธอขนาดนี้มาก่อน
เธอยับยั้งอารมณ์ไว้ “คุณนายจงไม่ค่อยพอใจเหรอคะ?”
หลินซินเหยียนตอบได้คล่องแคล่วชาญฉลาด “ไม่ทราบว่าคุณเฉินนี่หมายความว่ายังไงคะ ทำไมฉันต้องไม่พอใจด้วย? หรือคุณเฉินทำเรื่องอะไรที่คิดว่าฉันจะไม่พอใจ? แต่ตามประวัติครอบครัวของคุณเฉินแล้ว ฉันว่าไม่มีทางทำเรื่องเสื่อมเสียประเพณีศีลธรรม และเรื่องที่ทำให้คนไม่พอใจหรอกมั้งคะ?”
หลังจากเฉินชือหานได้เจอใบหน้าอันบริสุทธิ์ไม่มีพิษไม่มีภัยของหลินซินเหยียนแล้ว รู้สึกว่าเธอคือกระต่ายขาวตัวนึง อยากจะกระตุ้นเธอมันง่ายมาก แต่ไม่เคยคิดเลย……
ว่าเธอจะเป็นกระต่ายขาวที่กัดคนเป็น
เฉินชือหานรักษารอยยิ้มบนใบหน้าไว้ไม่ไหวอีกต่อไป เดี๋ยวเขียวเดี๋ยวซีดสลับกัน ดูแย่มากๆ
จุดนี้ก็เหนือความคาดหมายของเหวินชิงมาก หลินซินเหยียนไปที่ตระกูลเหวินทุกครั้งล้วนมีกิริยาท่าทางที่สุภาพเรียบร้อย เป็นแม่บ้านแม่ศรีเรือนคนนึง
เขานึกว่าเฉินชือหานจะต้องจัดการได้แน่นอน แต่ไม่คิดเลย……
เขาออกมาคลี่คลายสถานการณ์ “เอาล่ะ วันนี้ลุงเลี้ยงข้าว อย่าทะเลาะกันจนทำให้เสียบรรยากาศเลยนะ”
เขาเรียกพนักงานมาสั่งกับข้าว จากนั้นได้ยื่นเมนูอาหารให้เฉินชือหาน “อยากทานอะไรก็สั่งเลยนะ”
เขาเปิดดูเมนูอาหาร สั่งกับข้าวหลายอย่างที่จงจิ่งห้าวค่อนข้างชอบทาน จงใจเพิกเฉยหลินซินเหยียนไว้ข้างๆ
เฉินชือหานถือว่าชนะมาได้ยกนึงแล้ว เธอมองหลินซินเหยียนแว๊บนึงอย่างไม่ทิ้งร่องรอย พร้อมยกมุมปากขึ้น ถึงปากคมฟันคล่องแค่ไหนแล้วจะทำไม?
เหวินชิงไม่ชอบเธอ แถมยังแสดงจุดยืนได้ชัดเจนมากว่าอยากให้เธอไปจากจงจิ่งห้าว
วันนั้น เธอได้ยินเหวินชิงคุยสายกับพ่อของเธอ เนื้อหาก็คือเหวินชิงอยากให้จงจิ่งห้าวหย่ากับหลินซินเหยียน
ตอนนั้นเธอยังทึ่งมากอยู่เลยว่าจงจิ่งห้าวไปแต่งงานตอนไหน?
แต่พ่อของเธอไม่ได้ทึ่ง น่าจะเพราะก่อนหน้านั้นเหวินชิงเคยบอกพ่อเธอ
ต่อมาเหวินชิงบอกว่าอยากให้เธอแต่งงานกับจงจิ่งห้าว หลังจากพ่อของเธอได้ชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียแล้ว ได้ตอบตกลงข้อเสนอของเหวินชิง
จงจิ่งห้าวกับหลินซินเหยียนแอบซุ่มแต่งงาน ไม่มีคนรู้ อีกอย่างแต่งงานเชื่อมสายสัมพันธ์กับตระกูลจง ไม่ใช่แค่ตระกูลจงอย่างเดียวเท่านั้น
ยังมีตระกูลเหวินอีก
นี่เป็นวงการผลประโยชน์ที่ใหญ่มหาศาล ยิ่งไปกว่านั้น จงจิ่งห้าวยังหนุ่มยังแน่นแถมเป็นคนมีความสามารถ ลูกสาวแต่งงานไปก็ไม่เสียเปรียบ
ไม่ว่าคำนวณยังไงก็เป็นการค้าขายที่คุ้มค่า
ในตอนแรกเฉินชือหานคือคัดค้าน เธอรับปากไปส่งเอกสารที่โรงแรม คืออยากพูดสถานการณ์ให้ชัดเจนหลังจากที่ได้เจอหน้าจงจิ่งห้าว
หลังจากได้ใกล้ชิดสัมผัส เธอรู้สึกไม่เหมือนกับที่เคยเห็นในโทรทัศน์
เมื่อก่อนรู้ว่าเขารวย หน้าตาไม่เลว
หลังจากที่ได้ใกล้ชิดถึงพบว่า เขาไม่เพียงหน้าตาหล่อ ยังมีความทรงพลังที่ขัดเกลามาจากอุปสรรคมากมาย กาลเวลาผ่านไป ทำให้เขายิ่งมีความเป็นลูกผู้ชายสูง
ภายใต้ความแปลกใจ เฉินชือหานได้ตัดสินใจตอบตกลงข้อเสนอของพ่อกับเหวินชิง
เธออยากดูซิว่าผู้ชายคนนี้มีความหนักแน่นขนาดนี้จริงหรือเปล่า ขนาดผู้หญิงอยู่ในอ้อมกอดก็ยังสามารถหักห้ามใจได้
เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้แย่กว่าหลินซินเหยียน
เฉินชือหานจงใจสั่งอาหารไปหลายอย่างๆเสียงดัง กับข้าวบางส่วนเป็นของที่เธอชอบทาน บางส่วนไม่ใช่
แค่เพื่ออยู่ตรงหน้าหลินซินเหยียนจะได้มีหน้ามีตา
“ยังมีอย่างอื่นมั้ยครับ?” พนักงานถาม
เฉินชือหานยื่นเมนูอาหารไปแล้วพูด “ไม่มีแล้ว แค่นี้แหละ พยายามเสิร์ฟอาหารเร็วๆนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม