กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 409

ไป๋ยิ่นหนิงเงยหน้าขึ้น พอเห็นหลี่จ้าน ก็นิ่งสงบ ซ่อนอารมณ์ไว้

ตอนที่เขาตรวจสอบเหวินชิง รู้ว่าเหวินชิงมีลูกชายหนึ่งคน เป็นดาราดัง ตอนนั้นเขาประหลาดใจมาก นึกไม่ถึงเลยว่าลูกชายของเหวินชิงจะเป็นดาราดัง

“ฉันเป็นเพื่อนของคุณหลิน”ไป๋ยิ่นหนิงพูดเบาๆ

หลี่จ้านพยักหน้า ที่แท้เขาเป็นรู้จักของหลินซินเหยียน คงเป็นเพราะเห็นข่าวเข้าเลยตั้งใจมาเยี่ยมเธอล่ะมั้ง?

ถ้าอย่างนี้ พวกเขาก็ถือว่าเป็นคนคุ้นเคยกัน

“พวกคุณไปรายงานเถอะ บอกว่าหลี่จ้านและ…..คุณชื่ออะไร?” หลี่จ้านถาม

“ไป๋ยิ่นหนิง”

คนเฝ้าประตูไม่ไปรายงาน และก็ไม่ยอมปล่อยให้พวกเขาเข้าไป

“ พวกคุณหมายความว่ายังไง?” หลี่จ้านไม่พอใจอย่างมาก

“ข้างบนรับสั่งไว้ ใครก็เข้าไปไม่ได้”

หลี่จ้าน “……”

เดิมทีเขาไม่อยากให้จงจิ่งห้าวรู้ว่าตัวเองมาหาหลินซินเหยียน แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ ถ้าไม่โทรหาเขา ตัวเองก็จะเข้าไปไม่ได้

เขาค่อนข้างสับสน

ไป๋ยิ่นหนิงเข้าไม่ได้แน่นอน แต่ตอนนี้มีหลี่จ้านอยู่ เขาก็มีโอกาสที่จะตามหลี่จ้านเข้าไปด้วยได้ เขาเงยหน้ามองหลี่จ้าน “คุณเองก็เข้าไปไม่ได้หรอ?”

หลี่จ้านไม่ตอบ

ไม่ใช่เข้าไปไม่ได้ แต่ไม่รู้จะพูดกับจงจิ่งห้าวอย่างไร เรื่องที่เขาให้ทำก็ทำไม่สำเร็จ ตอนนี้ยังมาโรงพยาบาลโดยที่เขาไม่รู้อีก เขาจะต้องไม่พอใจเป็นแน่

“มาก็มาแล้ว ไม่ลองดูหน่อยหรอ น่าเสียดาย?” ไป๋ยิ่นหนิงแสดงความกล้าหาญโทรหาจงจิ่งห้าวให้หลี่จ้านเห็น ช่วงชิงโอกาสที่จะได้เข้าเยี่ยม

หลี่จ้านคิดสักพัก ก็จริงอย่างที่พูด ตอนนี้เขาอยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว ถ้าจะกลับไปเลยก็รู้สึกค้างคาใจ

ด้วยเหตุนี้เขาหยิบโทรศัพท์โทรไปหาจงจิ่งห้าว เขาเดินไปอีกฝั่ง

โทรศัพท์ติดต่อไม่ได้ หลี่จ้านขมวดคิ้ว ได้แต่วางสายไปก่อน เตรียมโทรไปอีกครั้ง

แต่ทว่าเขายังไม่ทันโทรไปนั้น โทรศัพท์ของจงจิ่งห้าวก็โทรเข้ามาแล้ว เมื่อกี้เขากำลังคุยโทรศัพท์อยู่กับเสิ่นเผยซวน คุยว่าหลี่จ้านยังล่อเฉินชือหานออกมาไม่ได้

โทรศัพท์โทรติดแล้ว หลี่จ้านรีบตะโกนขึ้นว่า “พี่…”

“เกิดอะไรขึ้น?”

หลี่จ้านอ้าปาก จะพูดว่าตัวเองอยู่ที่โรงพยาบาล แต่ก็ต้องกลืนน้ำลายลงไป

“ตอนแรกเกือบจะสำเร็จแล้ว ดันเจอเข้ากับเฉินชิง เขาเลยพาเฉินชือหานกลับไปอีก” หลี่จ้านพูดสั้นๆ

เขาไม่ได้บอกไปว่าตัวเองรู้แล้วว่าเรื่องนี้เหวินชิงมีส่วนร่วมด้วย

จงจิ่งห้าวยืนอยู่ชั้นบนสุดของอาคาร เขายืนอยู่ตรงหน้าหน้าต่าง และมองเห็นเมืองที่เจริญรุ่งเรืองแห่งนี้

“ขอโทษ…...” ในใจของหลี่จ้านรู้สึกเสียใจ เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำอย่างไรดี ควรจะช่วยจงจิ่งห้าวรับมือกับเหวินชิง หรือจะช่วยเหวินชิงรับมือกับจงจิ่งห้าว

ไม่ว่าอันไหน เขาก็ไม่ยินดี

แต่ตอนนี้เหวินชิงและจงจิ่งห้าวก็เป็นตายเท่ากัน

เขาไม่รู้ว่าเดินมาถึงขั้นนี้ได้อย่างไร

ไม่รู้จะแก้ไขอย่างไร

เขารู้สึกขัดแย้งมาก หวาดกลัวมาก

และสับสนเป็นอย่างมาก

เส้นเลือดบนใบหน้าจงจิ่งห้าวปรากฏขึ้น

เฉินชิงความคิดรอบคอบ หลี่จ้านไม่ได้พาเฉินชือหานออกมาถือเป็นเรื่องปกติ แต่ว่าแบบนี้ เขาก็ไม่มีหมากแล้ว เรื่องของหลินซินเหยียน เขาได้แต่ยืนอยู่ฝ่ายผู้ถูกกระทำเท่านั้น

ก็ไม่ใช่จะไม่มีโอกาส เพียงแค่…...

เขาค่อยๆหลับตาลง ควบคุมอารมณ์ทั้งหมด