ยิ่งเธอทำเป็นแข็งแกร่งเมื่ออยู่ต่อหน้าเขามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวด
เนื่องจากเขากอดแน่นเกินไป หลินซินเหยียนแทบหายใจไม่ออกแล้ว เธอเลยยื่นมือออกไปดันเขา“นี่คุณกะจะรัดฉันให้ตายเลยรึเปล่า?”
จงจิ่งห้าวคลายมือออกนิดหน่อยแต่ไม่ได้ผละออกจากเธอ เขาใช้แขนอันแข็งแรงโอบเธอไว้ จากนั้นก็ใช้มือทั้งข้างคลึงหน้าเธอจนหน้าตาเหยเก เขาประคองหน้าเธอหันซ้ายหันขวาไปมา จนเธอได้แต่พูดอู้อี้ “ขี้เหร่แล้วยังจะชอบโกหกอีก”
เธอมักจะทำท่าทางเหมือนตัวเองไม่เป็นไร ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น และสามารถดูแลเรื่องทุกอย่างเองได้
หลินซินเหยียน“……”
หลินซินเหยียนแกล้งทำเป็นโมโห“ถึงฉันจะขี้เหร่ แต่คุณก็ยังรักฉันนี่นา”
จงจิ่งห้าวอุ้มเธอไปที่เตียง“ผมคงตาบอด”
หลินซินเหยียน“……”
เมื่อมองไปที่เขา เดิมหลินซินเหยียนอยากจะถามว่าเรื่องนั้นคืบหน้าไปถึงไหนแล้วบ้าง เจอวิธีแก้รึยัง แต่พอจะถามเข้าจริงๆกลับพูดไม่ออกซะงั้น
กริ๊งกริ๊ง---
ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงของจงจิ่งห้าวก็ดังขึ้น เขาหยิบออกมาดูก็เห็นว่าเป็นเบอร์ของเสิ่นเผยชวน
เขาไม่ได้กดรับสายแต่กดวางสายแทน
หลินซินเหยียนนอนลง“คุณไปทำงานเถอะ ฉันง่วงแล้วเดี๋ยวจะนอนพักสักหน่อย”
ที่จริงเธอไม่ได้ง่วง แต่เธอไม่อยากให้จงจิ่งห้าวกังวลเรื่องเธอจนไม่มีกะจิตกะใจไปจัดการธุระ
จงจิ่งห้าวรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่แต่ไม่ได้พูดออกมา เขาก้มลงจูบที่หน้าผากเธอเบาๆ“อย่าคิดมาก ผมจะดูแลทุกอย่างเอง คุณพักผ่อนให้เต็มที่ก็พอ”
หลินซินเหยียนตอบอืมออกไปเบาๆ
เมื่อจงจิ่งห้าวเดินออกจากประตูห้องไปก็เห็นว่าป้าหยูกำลังยืนคุยกับพยาบาลอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์ จงจิ่งห้าวเดินตรงเข้าไป
พอป้าหยูเห็นเขาออกมาจึงถามขึ้น“กินข้าวเช้าแล้วหรอคะ?”
จงจิ่งห้าวตอบอืมกลับไปแล้วเอ่ยขึ้น“ถ้าป้าว่างป้าก็ไปอยู่เป็นเพื่อนเธอหน่อยนะ”
ป้าหยูบอกว่ารู้แล้ว ตอนนี้หลินซินเหยียนลุกออกจากเตียงเองไม่ได้ แน่นอนว่าจะต้องมีคนคอยอยู่ข้างๆตลอด
“คุณวางใจได้เลยค่ะ”ป้าหยูพูด
จงจงจิ่งห้าวไว้ใจป้าหยูอยู่แล้ว ขณะที่เขากำลังจะเดินพ้นประตูไปก็หันมามองผู้ชายสองคนที่ยืนเฝ้าประตูอยู่
ทั้งคู่ยืดตัวตรงทันที“ประธานจง”
จงจิ่งห้าวพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม“นอกจากป้าหยูแล้ว ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากฉันห้ามให้ใครเข้าไปเด็ดขาด เข้าใจไหม?”
ทั้งสองขานรับอย่างพร้อมเพรียง“เข้าใจครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม