กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 581

โจวฉุนฉุนยืนอยู่หน้าประตู หลินซินเหยียนตะลึงไปพักหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าโจวฉุนฉุนจะมาที่นี่ตั้งแต่เช้าตรู่

“สวัสดีค่ะพี่สาว” โจวฉุนฉุนทักทายเธอ

หลินซินเหยียนตอบด้วยรอยยิ้มอ่อนๆ “มีเรื่องอะไรรึเปล่า? มาแต่เช้าขนาดนี้”

โจวฉุนฉุนพยักหน้าอย่างจริงใจ “ยิ่นหนิงโทรหาคุณแต่ว่าโทรไม่ติด ฉันเลยต้องมาถึงที่นี่”

หลินซินเหยียนคิดถึงโทรศัพท์เมื่อตอนเช้า รู้ในใจชัดเจน เธอเอียงตัวให้โจวฉุนฉุนเข้ามา “เข้ามาก่อนค่อยคุยกันเถอะ”

โจวฉุนฉุนส่ายหน้า “ไม่ล่ะค่ะ ฉันเข้าเรื่องเลยดีกว่าค่ะ” เธอชี้ไปที่รถสีดำคันหนึ่งที่จอดอยู่นอกประตู บนกระจกติดฟิล์มซุปเปอร์แบล็ค มองไม่เห็นด้านในเลย ประมาณสี่โมงกว่ากู้เป่ยก็ให้คนไปส่งพี่สี่ที่พี่สี่ตระกูลโจวแล้ว ไป๋ยิ่นหนิงเลยเตรียมการไว้ตั้งแต่เมื่อคืน ให้เกาหยวนเตรียมรถไว้หนึ่งคัน เพื่อใช้เคลื่อนย้ายพี่สี่

พอรับคนมาแล้ว เขาไม่ได้นำตัวคนไปส่งที่ไป๋เฉิงในทันที แต่โทรมาหาหลินซินเหยียน กลายเป็นว่าหลินซินเหยียนไม่ได้รับสาย เลยให้โจวฉุนฉุนมาหา

นี่เป็นโอกาสที่เขาจะได้พบกับหลินซินเหยียน แต่ว่าหลังจากที่พูดคุยกับโจวฉุนฉุนแล้ว เขาก็พยายามควบคุมความคิดตัวเองที่อยากเจอเธอ

“ข้างในนั้นมีคนอยู่คนหนึ่ง ยิ่นหนิงให้ฉันนำมาให้คุณ” โจวฉุนฉุนกล่าว

หลินซินเหยียนนึกว่าตัวเองฟังผิดไป “ในรถมีคน?”

โจวฉุนฉุนตอบอย่างมั่นใจ “ใช่ค่ะ คนในนั้นยิ่นหนิงบอกว่าจะต้องมีประโยชน์ต่อคุณแน่นอน”

หลินซินเหยียนเหมือนพอจะเดาได้สักหน่อยและพูดว่า “พาฉันไปดูหน่อย”

โจวฉุนฉุนตอบว่า “ได้ค่ะ” จากนั้นก็พาหลินซินเหยียนเดินไปทางรถที่กำลังจอดอยู่ เกาหยวนอยู่ในรถเห็นพวกเธอเดินเข้ามา ก็ลงมาจากรถ

“ให้พี่สาวดูตัวคนหน่อย” โจวฉุนฉุนพูดกับเกาหยวน

เกาหยวนเข้าใจและเปิดประตูหลังรถ พี่สี่ที่สวมชุดผู้ป่วยสลบอยู่ตรงเบาะหลัง

หลังจากที่ไป๋ยิ่นหนิงได้ตัวพี่สี่มาแล้วก็ฉีดยาสลบให้เขาเข็มหนึ่ง ดังนั้นพี่สี่ตอนนี้ก็เลยยังคงสลบอยู่

พอเห็นหน้าของพี่สี่หลินซินเหยียนก็จำเขาได้ทันที ข่าวที่เกี่ยวกับวัดหน้าของพี่สี่ไม่ได้ถูกเบลอไว้ พอคิดว่าคนคนนี้อาจจะรังแกข่มเหงฉินยา หลินซินเหยียนก็สั่นไปทั้งตัว อดไม่ได้ที่จะตบเขาสักสองสามที แต่ว่าเธอรู้ดี ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาใช้อารมณ์

จงจิ่งห้าวตามหาเบาะแสของเขามาตลอด ปรากฏว่าอยู่ในมือของไป๋ยิ่นหนิง เธออยากจะถามว่าพี่สี่ทำไมถึงถูกไป๋ยิ่นหนิงจับตัวไว้ได้ เลยถามขึ้นมา “ไป๋ยิ่นหนิงล่ะ?”

“ยิ่นหนิงบอกว่าคุณคงไม่อยากเจอเขาแน่ๆ ก็เลยไม่มาปรากฏต่อหน้าคุณให้คุณรังเกียจ ดังนั้นเลยไม่ได้มา” โจวฉุนฉุนกล่าว

คำพูดนี้ไป๋ยิ่นหนิงเป็นคนบอกให้โจวฉุนฉุนพูดแบบนี้

หลินซินเหยียนแค่เห็นว่าไป๋ยิ่นหนิงคงจะคิดได้แล้ว คิดว่าเป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว หวังว่าเขาจะปฏิบัติกับโจวฉุนฉุนดีๆ “ช่วยบอกเขาแทนฉันทีนะคะว่าขอบคุณ”

โจวฉุนฉุนกล่าว “ไม่ต้องเกรงใจค่ะ ยิ่นหนิงบอกว่าเรื่องพวกนี้เขาเต็มใจทำเอง”

หลินซินเหยียนไม่ตอบรับคำพูดนี้ ทำเป็นฟังไม่รู้เรื่อง “พวกคุณให้เวลาฉันแปปนึง ฉันขอเข้าไปสักพักก่อน”

คนคนนี้จะให้เข้ามาในบ้านไม่ได้ ต้องบอกจงจิ่งห้าวให้เขาเตรียมการจัดการ

โจวฉุนฉุนตอบว่าได้

ในวิลล่าจงจิ่งห้าวแต่งตัวเรียบร้อยเดินลงมาจากข้างบน ไม่เห็นหลินซินเหยียนเลยถามป้าหยู “เธอล่ะ?”

“เมื่อกี้มีคนกดกริ่ง หน้าประตูไม่มีคนหรอคะ?” ป้าหยูพูด

จงจิ่งห้าวกำลังจะออกไป ขณะนั้นหลินซินเหยียนก็เดินเข้ามาพอดี

“ไป๋ยิ่นหนิงส่งคนมาคนหนึ่ง” พอเห็นเขาหลินซินเหยียนก็รีบพูดขึ้นมาทันที “ตอนนี้อยู่ด้านนอก”

จงจิ่งห้าวก้าวเดินเข้ามา “คุณอยู่ในบ้านอย่าออกไป ผมจะไปจัดการ”

หลินซินเหยียนพยักหน้า

จงจิ่งห้าวออกมาเดินตามที่เกาหยวนนำทาง เห็นพี่สี่ที่สลบอยู่ เขาโทรหาเสิ่นเผยซวน ให้เขาส่งคนมานำตัวพี่สี่ไป