กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 766
สรุปบท บทที่ 766 พี่เลี้ยง: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม
สรุปตอน บทที่ 766 พี่เลี้ยง – จากเรื่อง กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม โดย จาวฉายจิ้นเป่า
ตอน บทที่ 766 พี่เลี้ยง ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม โดยนักเขียน จาวฉายจิ้นเป่า เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บอกว่าให้เขาช่วยฉินยาสักเรื่องหนึ่ง ตอนนี้กวนจิ้งออกไปแล้ว เรื่องในบริษัทจึงต้องผ่านมือเขา
ตอนนี้ต้องจัดการกับงานที่กวนจิ้งทิ้งไว้ จะมีเวลาที่ไหนไปหาพี่เลี้ยง
อีกอย่างเขาไม่เคยทำเรื่องแบบนี้ด้วย
“กวนจิ้ง”
เขาเรียกหยุดกวนจิ้งที่กำลังเปิดประตู “ช่วยผมสักเรื่องหน่อย”
กวนจิ้งกล่าว “ได้ครับ เชินท่านพูดมาได้เลย”
จงจิ่งห้าวให้กวนจิ้งไปหาฉินยา ช่วยเธอหาคนใช้ที่สามารถไว้ใจได้
กวนจิ้งตอบว่าไม่มีปัญหาแล้วก็จากไป
ฉินยาไม่ได้ไปเยี่ยมหลินซินเหยียนที่โรงพยาบาล ตอนนี้ท่านย่าออกจากโรงพยาบาลแล้ว ข้างกายไม่มีใครเธอก็เลยต้องเฝ้าดูแลชั่วคราว ขาของเธอไม่ดี จะขาดคนดูแลอยู่ข้างๆไม่ได้ ถ้าพาท่านย่าไปด้วย เกรงว่าจะเป็นการรบกวนการพักผ่อนของหลินซินเหยียน
ดังนั้นจึงได้รออยู่โรงพยาบาลที่ช่วยท่านย่าทำเรื่องออกจาก
กวนจิ้งขับรถมาหาพวกเขา
“ไปกับผม ผมจะพาพวกคุณไป” กวนจิ้งเดินเข้ามาแล้วกล่าว
ฉินยากล่าว “อย่างนั้นก็รบกวนคุณแล้ว”
กวนจิ้งบอกว่าไม่รบกวน พาพวกเธอออกจากโรงพยาบาลแล้วก็ช่วยฉินยาพาท่านย่าขึ้นรถ เขานั่งไปยังที่นั่งคนขับ “ ผมรู้จักบริษัทจัดหาแม่บ้านที่เชื่อถือได้ พนักงานของบริษัทนั้นล้วนผ่านการอบรมมา ศักยภาพจึงค่อนข้างดี ที่นั่นจะต้องหาคนที่เหมาะสมอย่างแน่นอน”
ฉินยากล่าว “ฉันไม่ค่อยคุ้นเคยกับที่นี่ ดังนั้นต้องขอขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือของคุณ”
“ขอบคุณอะไรกันครับ คำสั่งของประธานจง ผมก็ต้องทำให้คุณพอใจอย่างที่สุด”
กวนจิ้งยิ้มแล้วกล่าว
ฉินยาไม่ได้พูดอะไรอีก สักพักในรถก็พลันเงียบสงบขึ้น ทุกคนต่างไม่พูดไม่จา กลางวันบนถนนรถค่อนข้างเยอะ และก็รถติดบ่อย ผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง กว่าจะมาถึงบริษัทที่กวนจิ้งเอ่ยถึง
กวนจิ้งคุ้นเคยกับที่นี่ ทันทีที่เขาเข้ามาก็ถูกผู้จัดการทั่วไปมาต้อนรับเชิญไปที่ห้องสำนักงาน เพราะรู้ว่าเขาเป็นลูกค้ารายใหญ่
“ครั้งนี้มีอะไรให้บริการครับ” ผู้จัดการรินน้ำอย่างเป็นกระตือรือร้น
กวนจิ้งให้เขาไม่ต้องเร่งรีบ “คุณฉิน คุณมีความต้องการอย่างไรเชิญบอกกับเขาได้เลย เขาจะช่วยคุณหาคนที่เหมาะสมได้อย่างแน่นอน”
ฉินยาไม่ได้ตัดสินใจ แต่หันไปถามท่านย่า เพราะว่าพี่เลี้ยงคนที่จะหานี้ หามาเพื่อดูแลเธอ จึงต้องให้เธอเห็นชอบด้วย
ผู้จัดการทั่วไปยิ้ม “ท่านมีเงื่อนไขอย่างไรขอให้บอกมาได้เลยครับ พนักงานของพวกเราที่นี่ล้วนผ่านการฝึกอบรมอย่างมืออาชีพ
ท่านย่ากล่าว “อย่างแรกเลยจะต้องเป็นคนขยัน อย่างที่สองนิสัยต้องกระฉับกระเฉงกระตือรือร้น”
ขาของเธอไม่สามารถขยับได้ เวลาส่วนใหญ่ก็อยู่แต่ในบ้าน อุดอู้เกินไปเธอก็รู้สึกเบื่อ จึงหวังให้อยู่เป็นเพื่อนเธอบ่อย ๆ ขยันและช่างพูดช่างเจรจา
“กำหนดอายุไหมครับ" ผู้จัดการทั่วไปถาม
ท่านย่าครุ่นคิดแล้วกล่าวขึ้น “อันนี้ไม่ได้กำหนด”
อายุสำหรับเธอนั้นไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือสิ่งที่เธอกล่าวมานั้นครอบคลุมหรือไม่
ผู้จัดการยิ้มแล้วกล่าว "พวกท่านรอสักครู่นะครับ ผมจะไปพาคนที่เหมาะสมมาให้พวกท่านได้เลือก"
กวนจิ้งตอบว่าได้
ผู้จัดการทั่วไปออกไปครู่หนึ่ง พร้อมพาคนกลับมาห้าคน พวกเธอล้วนเป็นผู้หญิง อีกทั้งอายุอยู่ที่ประมาณสี่สิบกว่า ยกเว้นคนที่ยืนอยู่ท้ายสุดที่อายุน้อยเป็นพิเศษ มีเส้นผมสีดำและยาว ถักเปียสองข้าง หน้าตาสะสวยจิ้มลิ้ม ยืนโดดเด่นอยู่ในแถวผู้หญิงเหล่านี้อย่างเห็นได้ชัด
ผู้จัดการทั่วไปยังได้แนะนำเป็นพิเศษ “เธอคนนี้มาจากชนบท เป็นลูกสาวคนโต มีน้องชายสองคนและน้องสาวอีกหนึ่งคน เพราะว่าฐานะยากจน จึงต้องลาออกจากโรงเรียนแล้วมาหางานทำ ถึงแม้ว่าจะดูอายุน้อย แต่เป็นคนที่ขยัน และช่างเจรจา”
กวนจิ้งโบกมือปัด “คนนี้ไม่เอา”
ไม่ใช่ว่าดูถูก และก็ไม่ใช่ว่าไม่ให้โอกาส เพียงแค่รู้สึกว่าการหาพี่เลี้ยงนั้นจะหาที่อายุน้อยไม่ได้ หามาทำงานก็มาทำงาน จะหาหญิงสาวที่หน้าดีอายุน้อยมาทำให้ตาลุกวาวรึ
“ฉันเห็นว่าดีอยู่นะ ฐานะทางบ้านไม่ดี หางานนั้นไม่ง่าย ถือว่าฉันทำบุญก็แล้วกัน เธอคิดว่าไง” ท่านย่ามองฉินยาแล้วถาม
ฉินยากล่าว “ตามใจคุณย่าค่ะ”
“อย่างนั้นก็เธอแล้วกัน” ท่านย่าตัดสินใจ
ผู้จัดการทั่วไปถอนหายใจยาว คิดในใจ ในที่สุดเธอก็ออกไปได้เสียที ไม่อย่างนั้นคงขายไม่ออกแน่นอน
“อย่างนั้นพวกเราไปดำเนินการขั้นตอนกันเลยนะครับ” ผู้จัดการทั่วไปใบหน้ายิ้มแย้มเบิกบาน
กวนจิ้งลุกขึ้น ฉินยาก็ลุกขึ้นแล้วกล่าว “ฉันไปทำแล้วกัน”
กวนจิ้งบอกว่าผมไปกับคุณ พวกเขาตามผู้จัดการทั่วไปดำเนินการขั้นตอน กวนจิ้งกล่าว “ผมเห็นว่าคนอื่นไม่เลวเหมือนกัน คนนี้อายุน้อยเกินไป ทำงานเป็นหรือเปล่า”
“ท่านย่าชอบ ฉันก็เองก็พูดอะไรไม่ได้” ฉินยากล่าว
กวนจิ้งพยักหน้า “ก็จริง คนแก่มีความสุขสำคัญที่สุด”
“นี่เป็นใบสัญญาครับ” ผู้จัดการยื่นเข้ามา
ฉินยายื่นมือไปรับมา กวนจิ้งกล่าว “ผมช่วยคุณดู”
ฉินยายื่นใบสัญญาให้กับเขา
เมื่อไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ฉินยาก็ทำการเซ็นสัญญา เงินเดือนๆละเก้าพันหยวน รวมที่พักอาหารฟรี
เห็นแก่หน้าของกวนจิ้งถึงได้ลดให้ในราคานี้
โดยปกติพี่เลี้ยงที่ออกไปจากที่นี่ไปเงินเดือนหนึ่งอยู่ที่หมื่นหยวนขึ้นไป
เงินเดือนเท่านี้ก็ไม่ต่ำแล้วนะ สูงกว่าพี่เลี้ยงทั่วไปอีก
เมื่อออกจากบริษัทจัดรับจัดหาแม่บ้านน กวนจิ้งได้ส่งพวกเธอกลับบ้านตระกูลซู
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม