กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 879

เจ้าหน้าที่ที่ใส่เครื่องแบบทั้งสองคนเดินเข้ามาแล้วพูดว่า " โรงงานร้างแถบชานเมืองตะวันตกเกิดไฟไหม้ขึ้น นี่คือสิ่งที่เจอนอกที่เกิดเหตุครับ "

จากนั้นเจ้าพนักงานก็ยื่นแฟ้มเก็บหลักฐานแยก ในนั้นมีโทรศัพท์และจดหมายลาตายฉบับหนึ่ง

เจียงโม่หานมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปในทันที ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ " เพราะคุณหมายความว่าไงนะ? "

" จากการวินิจฉัยในขั้นแรกแล้ว ไฟที่ไม่นั้นเกิดจากภรรยาของคุณ ที่ทำเพื่อการฆ่าตัวตาย " ตำรวจพูดขึ้นมา

ในอกของเจียงโม่หานเหมือนมีอะไรบางอย่างจุกเอาไว้ จนแทบจะหายใจไม่ออก ฆ่าตัวตายงั้นเหรอ? เธอเนี่ยนะที่ฆ่าตัวตาย? เป็นไปไม่ได้หรอก!

เขายื่นมือรับของที่เจ้าพนักงานส่งให้ โทรศัพท์นี้เป็นของจงเหยียนซีจริงๆ จากนั้นแผ่นจดหมายหนึ่งฉบับที่ว่าก็เป็นลายมือของจงเหยียนซี

【โม่หาน การสูญเสียคุณ ชีวิตของฉันก็ไม่มีความหมายอีกต่อไปแล้ว ลาก่อน ไม่สิ ลากันไปทั้งชีวิตเลย!】

ตัวเขาแข็งทื่อ จนไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าน้ำเสียงที่พูดออกมานั้นสั่นเครือแค่ไหน " แล้วตัวของภรรยาผมล่ะ? "

" พื้นที่เกิดเหตุถูกทำให้เสียหายเป็นอย่างมาก ตอนนี้เรายังไม่เจอที่อยู่ของภรรยาคุณ " เจ้าหน้าที่ตำรวจพูด " ตอนนี้ผมอยากทำความเข้าใจกับคุณสักหน่อย ภรรยาของคุณกับคุณตอนนี้มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า? เลยทำให้เกิดแรงจูงใจที่เธอฆ่าตัวตาย ? "

เจียงโม่หานไม่ได้ตอบอะไรเขา แต่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเดินออกไปจากห้อง

" เฮ้อ...... "

" มีอะไรถามผมได้ครับ " หนานเฉิงเดินเข้ามา

หลิงเวยมองไปยังหนานเฉิงสักพักก็วิ่งตามเจียงโม่หานออกไป

เจียงโม่หานขับรถกลับไปยังคฤหาสน์ด้วยความเร็ว เมื่อเขาเปิดประตูเข้าไป ในบ้านก็ยังคงว่างเปล่า เมื่อเขารีบเดินเข้ามาแล้ว ทุกอย่างในบ้านก็ยังคงสภาพเหมือนเดิมกับตอนที่เขาออกไป ไม่มีร่องรอยการถูกและต้องมาก่อน มีเพียงสิ่งเดียวที่ถูกเคลื่อนย้ายก็คือ ใบหย่าที่เขาวางอยู่บนโต๊ะ !

เขาเดินเข้าไป ก็เห็นว่าในใบหย่านั้นมีรอยเซ็นชื่อของเธอไว้อยู่แล้ว

เธอ.....

เธอเซ็นชื่อแล้วเหรอ?

เจียงโม่หานทิ้งตัวลงไปนั่งบนโซฟา ในหัวของเขาเกิดเสียงก้องขึ้นมา และมันว่างเปล่าไปหมด

" โม่หาน " หลิงเวยเดินเข้ามา และยืนอยู่ตรงหน้าเขา " พวกนายก็หย่ากันแล้ว เธอจะอยู่หรือจะตายก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนายเสียหน่อย "

เจียงโม่หานเงยหน้าขึ้นและจ้องมองไปที่หลิงเวย " ไม่เกี่ยวกับฉันงั้นเหรอ? "

" ก็ใช่น่ะสิ นายแต่งงานกับเธอก็เพื่อแก้แค้นนี่นา " หลิงเวยยอดตัวนั่งลงตรงหน้าเขา " นายลืมไปแล้วหรอ ว่าแม่นายตายยังไง? ตอนนี้ไม่ว่าเธอจะเป็นยังไงมันก็ไม่เกี่ยวกับนายแล้ว หรือว่านายรักเธอขึ้นมา? อย่าลืมล่ะ ว่าเธอคือคนที่นายเคียดแค้น ! "

" ฉันไม่ได้ลืม ! " เจียงโม่หานกำหมัดแน่น จนถึงตอนนี้เขายังจำมันได้ดี ภาพการตายของแม่เขา ตอนนั้นเธอเป็นแม่บ้านของตระกูลจง อยู่ได้ไม่นาน ก็ต้องตายจากไป

ตอนนั้นคนที่นั่งรถคันเดียวกับแม่ของเธอมีคนอื่นอีกสองคน แต่สองคนนั้นไม่เป็นอะไรเลย มีแค่แม่ของเขาที่ต้องตาย

เขานั่งคุกเข่าอยู่ข้างศพที่อยู่ตรงหน้าพ่อของเขา แล้วได้แต่ภาวนาว่าเขาจะเรียกร้องขอความเป็นธรรมคืนให้กับแม่ของเขา แต่พ่อของเขากลับรับเงินที่ตระกูลจงมอบให้ก้อนใหญ่ ไม่ได้ถามหาความอะไรจากคนที่ทำร้ายแม่ของเขาจนตายเลยด้วยซ้ำ !

" โม่หาน นายลืมความลำบากตอนที่แม่ต้องดูแลนายด้วยตัวคนเดียวขณะที่ใช้ชีวิตอยู่ในชนบทน่ะเหรอ? พ่อชีวิตได้ดิบได้ดีขึ้นมาหน่อย พ่อของนายก็ทิ้งแม่ไป นายลืมในความทุกข์ที่เธอเคยได้รับแล้วหรอ ? ตอนแรกก็คิดว่าพอนายโตขึ้นก็คงจะตอบแทนคุณเธอได้ แต่คนที่ทำร้ายเธอจนถึงแก่ชีวิต กลับถึงนายเห็นใจเนี่ยนะ? "

เจียงโม่หานหลบสายตาของหลิงเวย " ฉันเปล่า "

คำพูดของเขาไร้ซึ่งความหนักแน่น เขาก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ทั้งที่แก้แค้นสำเร็จแล้ว แต่เขากลับไม่รู้สึกดีใจเลยอย่างใด 

" พวกนายก็หย่ากันไปแล้ว เธอจะไปเกี่ยวข้องอะไรกับนายได้ยังไง โม่หาน อย่าทำให้แม่ไงที่อยู่ข้างล่างนั้นไม่สบายใจเลยนะ " ทุกประโยคของหลิงเวยล้วนหนีไม่พ้นแม่ของเขา เพราะเธอรู้ดีว่าความรู้สึกที่เขามีต่อแม่มันมากมายขนาดไหน

ไม่งั้นก็คงไม่วางแผนนานขนาดนี้ เพียงแค่เพื่อที่จะแก้แค้นให้แม่ของตัวเองหรอก!

เจียงโม่หานหยิบใบหย่าบนโต๊ะขึ้นมา จากนั้นก็เปิดลิ้นชักแล้วใส่มาลงไป ใช่ พวกเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว เธอจะเป็นจะตายยังไง มันก็ไม่เกี่ยวกับเขาเลยสักนิด

ไม่เกี่ยวเลย ! 

เมื่อเขาจัดการกับอารมณ์ของตัวเองได้แล้วก็พูดขึ้นว่า " เรากลับบริษัทกันเถอะ "

หลิงเวยขานรับ " เอาสิ "

เมื่อพวกเขากลับถึงบริษัทแล้วตำรวจสองนายนั้นก็ยังอยู่ที่เดิมไม่ได้ไปไหน

" ตามนิสัยของเธอแล้ว เธอไม่ใช่คนที่จะฆ่าตัวตายหรอกครับ อยากให้พวกคุณตรวจสอบให้ละเอียดอีกที " หนานเฉิงรู้จักจงเหยียนซีพอสมควร ถึงแม้ว่าเจียงโม่หานจะหย่ากับเธอ เธอก็คงไม่คิดสั้นอย่างแน่นอน

" แน่นอนอยู่แล้วครับ เพราะเราจะตรวจสอบให้ชัดเจนอีกครั้งหนึ่ง " เจ้าหน้าที่ตำรวจพูดขึ้น

ในตอนนี้ เจียงโม่หานเดินเข้ามา ด้วยความสูง 185 เซนติเมตรของเขา ไหล่กว้างเอวแคบและขาที่ยาวสูง พร้อมกับสวมชุดสูทสีดำที่ดูคลาสสิค และสั่งตัดให้พอดีตัวส่งให้เห็นเค้าโครงรูปร่างของเขาดูโดดเด่นขึ้นอย่างชัดเจน