เจียงโม่หานเดินเข้ามาแล้วมองไปทางโปสเตอร์หนังหลายเรื่องที่ติดอยู่ที่ประตูทางเข้าโรงหนัง
“มาดูหนังคนเดียวเหรอครับ?” เขาถาม
จงเหยียนซียิ้มออกมา “ที่นี่มันก็ไม่มีใครที่จะมาดูหนังเป็นเพื่อนฉันได้เหมือนกันมั้ยล่ะคะ?”
“ดูเรื่องไหนครับ?” จู่ๆเขาก็อยากรู้ขึ้นมา เรื่องที่เธอจะดูคนเดียวเรื่องนั้น
เดือนนี้มีหนังเข้าฉายอยู่สามเรื่อง มีทั้งหนังแบบไซไฟและก็มีหนังเกี่ยวกับความรักด้วย
จงเหยียนซีหันไปมองพลางพูดออกมา “เรื่องหวานนักวันรักแรกค่ะ”
“คุณหลินมีแฟน?” เขาถามออกมาอีกครั้ง
“ทำไมคะ ประธานเจียงสนใจเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของฉันเหรอคะ?” เธอยิ้มสวยออกมา
เจียงโม่หานเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมถึงได้ถามออกไปมากมายอย่างนี้
คำพูดพวกนี้เหมือนกับพูดออกไปโดยไม่ผ่านสมองเลยก็ไม่ปาน
“เสียมารยาทแล้ว” เขาเก็บสีหน้า “ดึกมากแล้ว คุณหลินรีบกลับไปพักผ่อนเถอะครับ”
พูดจบเขาก็เดินไปที่รถ
จงเหยียนซียืนอยู่ตรงที่เดิม มองเงาร่างที่เดินออกไปของเขา จู่ๆก็ได้เอ่ยออกไป “ประธานเจียง เคยรักใครมาก่อนหรือเปล่าคะ?”
ฝีเท้าของเจียงโม่หานได้หยุดชะงักไปอย่างกะทันหัน ค่อยๆหันกลับมาช้าๆ
“นี่มันไม่เกี่ยวกับงาน ประธานเจียงจะไม่ตอบก็ได้นะคะ เพียงแต่หนังวันนี้ไม่เลวเลยทีเดียว ถ้าประธานเจียงมีเวลา ก็สามารถดูเพื่อความบันเทิงสักหน่อยก็ได้นะคะ” พูดจบเธอก็ผันร่างเดินออกไปยังทิศทางที่ตรงกันข้ามกับเขา
ในนาทีนั้นเอง เธอเพียงแค่อยากรู้ว่าในช่วงเวลาที่เขากับเธออยู่ด้วยกัน เคยหวั่นไหวกับเธอบ้างหรือเปล่า
จะเคยหวั่นไหวมาบ้างหรือเปล่าแล้วมันจะยังไง? มันสามารถเปลี่ยนอะไรได้ล่ะ?
เธอยิ้มเยาะตัวเอง เงยหน้าขึ้นไป แผ่นหลังเหยียดตรง
เจียงโม่หานยืนอยู่ตรงที่เดิม สายตาเลื่อนไปที่บนโปสเตอร์หนังเรื่องหวานนักวันรักแรกเรื่องนั้น
ก็คงจะเป็นเรื่องที่บรรยายเกี่ยวกับเรื่องราวความรักของคู่รักวัยเด็ก ดังนั้นแล้วบนโปสเตอร์ก็เลยใช้ภาพเด็กผู้ชายกับเด็กผู้หญิงมาเป็นภาพหลัก
เขามองจ้องเงาร่างที่เดินออกไปของหลินลุ่ยซี แต่กลับเอาไปเงาร่างของเธอมารวมกับผู้หญิงอีกคนอย่างอธิบายไม่ถูก
ทั้งๆที่เธอไม่ใช่เธอ ทำไมถึงได้เอาเธอกับเธอมาเชื่อมโยงเข้าด้วยกันตลอดเลยนะ?
เขาไม่ได้ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย เธอก็คือเธอ ไม่ชอบให้เธอถูกใครมาแทนที่!
เขาขึ้นรถไปแต่ก็ไม่ได้สตาร์ทรถไปโดยทันที แต่ได้หันหน้าไปมองโปสเตอร์แผ่นนั้น
ตอนที่เจอเธอครั้งแรก เธอเองก็มีอายุน้อยๆอยู่เหมือนกัน
ยิ้มขึ้นมาแล้วจะทำให้คนอื่นรู้สึกอบอุ่นและเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาขึ้นมา
สายตาของเขาล้ำลึกลงไปอีกหลายส่วน และได้ประดับไปด้วยความรู้สึกที่แท้จริงที่แม้แต่เขาเองก็ยังไม่สังเกตเห็น
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ยิ้มของเธอได้เข้าไปอยู่ในใจของเขาเรียบร้อยแล้ว หยั่งลึกแตกหน่อออกมา โดยที่ไม่ว่าเขาจะไปทำเป็นไม่สนใจมันแค่ไหน มันก็ไม่อาจลืมไปได้เลย
ทุกครั้งที่คิดขึ้นมา หัวใจก็รู้สึกเจ็บไปหมด
ผ่านไปนาน กว่าเขาจะสงบอารมณ์ของตัวเองลงได้แล้วสตาร์ทรถขับออกไป
วันต่อมา
จงเหยียนซียังอยู่ในห้วงความฝัน ก็ได้ถูกเสียงริงโทนโทรศัพท์ดังปลุกขึ้นมา เขาคว้าโทรศัพท์มารับสาย เสียงกู้เสียนดังเข้ามาจากทางปลายสาย “รีบดูข่าวเร็ว”
“ข่าวอะไร?” เธอตื่นขึ้นมาบ้างแล้ว
“ข่าวฉาวของสามีเก่าของเธอไง” เสียงทางปลายสายที่ดังเข้ามามีการเย้าหยอกออกมาเล็กน้อย
เธอลุกขึ้นมานั่ง ขยี้ตาออกมาเล็กน้อย
“ตกลงแล้วมันเป็นข่าวฉาวอะไรกันแน่?”
ทางกู้เชาได้วางสายไป แล้วเอาข่าวของวันนี้ส่งมาที่โทรศัพท์ของเธอ เธอกดเปิดลิงค์ เขียนพาดหัวข่าวตัวโตๆเอาไว้ว่า 【ท่านประธานของเหิงคังกรุ๊ป ‘แสดงพฤติกรรมติดเรท’กับสาวสวยที่ร้านกลางคืน】 ด้านล่างยังมีภาพเจียงโม่หานเตะผู้หญิงประกอบมาด้วย
กู้เสียนส่งข้อความเข้ามา เย้าหยอกออกมาว่า 【สามีเก่าของเธอทำไมแม้แต่ผู้หญิงก็ยังทำร้ายได้? อารมณ์ร้อนอะไรขนาดนั้น เคยทำร้ายเธอมาก่อนหรือเปล่า? 】
จงเหยียนซีไม่ได้สนใจ อ่านข่าวนี้ต่อไป ปกติแล้วอย่างข่าวจำพวกนี้ล้วนแล้วจะใส่สีตีไข่เอาทั้งนั้น เพื่อเรียกความสนใจจากเหล่าผู้คนมา
เนื้อหามีความหมายประมาณว่าหลังจากหลับนอนกับสาวสวยแล้ว ตกลงราคากันไม่ได้เลยลงไม้ลงมือกัน
บนใบหน้าของจงเหยียนซีไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรออกมา เพียงคิดว่ามันน่าตลก
เจียงโม่หานในตอนนี้ขาดแคลนเงินเหรอ? ถึงต้องลงมือต่อหน้าผู้คนมากมายเพราะเงิน
【เธอคงไม่ได้เสียใจอยู่หรอกใช่มั้ย? 】กู้เสียนไม่เห็นเธอตอบข้อความกลับมา ก็ได้ส่งข้อความมาอีก
จงเหยียนซีตอบเขาไปข้อความนึง 【ทำไมฉันถึงต้องเสียใจด้วย? 】
【สามีเก่าของเธอตกต่ำถึงขนาดที่ไปหาผู้หญิงที่ร้านกลางคืนแล้ว? เธอไม่เสียใจ? 】
【นายก็พูดอยู่นี่ว่าสามีเก่าไม่ใช่หรือไง? 】
ในเมื่อเป็นสามีเก่าก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอแล้ว
【เอาเถอะ ขอให้วันนี้เธอผ่านไปอย่างมีความสุขแล้วกัน】
จงเหยียนซีวางโทรศัพท์ลง ลุกขึ้นจากเตียง วันนี้เธอยังมีเรื่องที่ต้องทำ
เธอล้างหน้าแปรงฟันสวมใส่เสื้อผ้า ออกจากบ้านไป ตอนนั้นเป็นหลิงเวยทำร้ายเธอ อยากให้เธอได้รับบทลงโทษที่สมควรจะได้รับ ก็ต้องหาหลักฐานที่เธอทำร้ายคนของเมื่อตอนนั้นให้เจอ
แต่เธอไม่มีเบาะแส และก็ไม่กล้าจะติดต่อคนพวกนั้นด้วย กลัว เธอกลัวว่าจะถูกพ่อแม่รู้
เธออยากแก้แค้นด้วยตัวเอง ตอนนี้ทำได้แค่ใช้วิธีที่โง่เง่าที่สุด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม