จงเหยียนซีตอบคำถาม “ใช่”
หลี่เฉิงเจี๋ยเลิกคิ้ว “คุณแน่ใจหรือ”
เขาคิดว่าอย่างไรจงเหยียนซีก็ต้องให้เขาเอ่ยความเป็นมาของเรื่องนี้กับเจียงโม่หานให้ชัดเจน?
“แน่ใจ” จงเหยียนซีบอกว่าบนโต๊ะมีปากกา “เขียนเลขบัญชีธนาคารของคุณให้ฉัน ฉันจะโอนเงินไปให้คุณ”
หลี่เฉิงเจี๋ยมองเธอ “คุณไม่สืบสาวเอาเรื่องความรับผิดชอบของผม ผมก็ขอบคุณคุณมากแล้ว เงินผมไม่รับ พวกเราก็ถือว่าเสมอกันแล้ว”
หลี่เฉิงเจี๋ยเปิดคอมพิวเตอร์ ก้มศีรษะโดยไม่เอ่ยพูดอะไรอีก
จงเหยียนซีก็ไม่ฝืนใจ หมุนตัวเดินไปห้องนอน
หลี่เฉิงเจี๋ยคัดลอกเรียบร้อยแล้ว ก็ไม่ได้จากไปในทันที แต่ว่านั่งรอจงเหยียนซีอยู่ที่โซฟา
ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง จงเหยียนซีก็อาบน้ำชำระร่างกายจนสะอาด บนร่างสวมชุดนอนพักผ่อนสบายๆ เส้นผมยังเปียกชื้น เธอเดินเช็ดเส้นผมออกมา เมื่อเห็นหลี่เฉิงเจี๋ยยังอยู่ ก็ถามประโยคหนึ่งว่า “ทำไมยังไม่ไปล่ะ”
หลี่เฉิงเจี๋ยลุกขึ้นยืน “ผมกลัวว่าคุณจะลืมในสิ่งที่ต้องการให้ผมทำ ดังนั้นจึงรอคุณ”
เขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้ แม้ว่าจะผ่านความเป็นความตายมาครั้งหนึ่ง ก็ยังคงจิตใจดีอยู่ ก่อนหน้านี้คนเช่นนี้จะต้องใสซื่อบริสุทธิ์มากกว่านี้อย่างแน่นอน
จงเหยียนซีรินน้ำแก้วหนึ่ง ถามเขาว่า “คุณจะเอาด้วยไหม”
หลี่เฉิงเจี๋ยบอกว่าไม่ต้อง
เธอดื่มน้ำร้อนไปอึกหนึ่ง พลางเอ่ยว่า “ฉันไม่ได้ลืม” เอ่ยจบเธอก็หันหน้าไปมองหลี่เฉิงเจี๋ย “ฉันหวังว่าหลังจากนี้พวกเราจะไม่ต้องร่วมมือกันอีก”
พวกเขาไม่ใช่คนบนเส้นทางเดียวกัน
หลี่เฉิงเจี๋ยเข้าใจความหมายของเธอ “ได้ คุณจงเช่นนั้นรักษาตัวด้วย ผมไปล่ะ”
เอ่ยจบ เขาก็เดินไปทางประตู
จงเหยียนซีที่ยืนนิ่งอยู่หน้าโต๊ะ ค่อยๆเอนร่างพิงเข้ากับโต๊ะ แก้วในมือใส่น้ำร้อนอยู่ จึงรับรู้ถึงความอบอุ่นที่ส่งผ่านออกมาจากตัวแก้ว ขนตาเธอไหวเล็กน้อย “ถ้าหากว่าใจคนเรา สามารถถูกทำให้รู้สึกอบอุ่นได้ง่ายเช่นนี้ก็ดี”
เธอวางแก้วน้ำลง เก็บงำความรู้สึกอย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม