เวลานี้อารมณ์ของเจียงโม่หานจะต้องไม่ดีอย่างแน่นอน เดิมทีเขาอยากจะขึ้นไปเกลี้ยกล่อมเขาสักหน่อย แต่กลับถูกเลขาฯแจ้งว่า ประธานเจียงกำชับไว้ว่าไม่ต้องการพบใครทั้งนั้น
ต่อให้หนานเฉิงจะอยากแค่ไหนก็ไม่กล้าขัดคำสั่งของเจียงโม่หาน แล้วก็นึกถึงเรื่องที่เขากำชับให้ตัวเองไปทำ จึงได้พลางโทรศัพท์พลางเดินออกไปด้านนอก
จงจัดคนไปทำความสะอาดวิลล่า
ยามนี้ กู้เสียนตัดสินใจที่จะไปเจอกวนจิ้งแล้ว ตื่นเต้นนิดหน่อย ยังไม่ทันถึงเวลาเขาก็ดึงจงเหยียนซีมา ให้เธอช่วยตัวเองเลือกเสื้อผ้า
จงเหยียนซีถึงกับแหวะออกมา “คุณไม่ได้จะไปนัดเจอตัวดูคู่สักหน่อย จะแต่งตัวให้เป็นพิเศษทำไมกัน”
กู้เสียนเข้าใจดี แต่ว่าควบคุมความตื่นเต้นในใจไม่ได้ ที่จะได้ไปเจอคนที่อาจเป็นพ่อของตัวเองครั้งแรกอย่างเป็นทางการ
อย่างน้อยก็ต้องแต่งตัวให้ดูดีหน่อย
“ช่วยผมดูหน่อย” กู้เสียนเงยหน้าขึ้น
จงเหยียนซีเห็นท่าทางของเขาที่จริงจัง จึงไม่ได้พูดอะไรอีก ช่วยเขาจัดเนคไทให้ตรงจัดเสื้อให้เรียบ “ดูดีแล้ว”
“เหรอ”
“ใช่” เธอตอบกลับอย่างมั่นใจ
ครืดๆ ทันใดนั้นโทรศัพท์ในกระเป๋าเสื้อของจงเหยียนซีได้ดังขึ้น
เธอล้วงออกมาแล้วดูที่หน้าจอ กู้เสียนถามขึ้นด้วยความตื่นเต้น “ใครเหรอ”
ความจริงในใจของเขานั้นคิดว่าใช่กวนจิ้งหรือไม่
“น้องชายของฉัน”
เมื่อพูดจบเขาก็ไปรับสายข้างๆ
กดรับสายแล้วเสียงของจวงเจียเหวินก็ดังลอยขึ้น “เรื่องของพี่จะจัดการได้เมื่อไร”
จงเหยียนซีกล่าวถาม “ทำไมจู่ ๆ ถึงได้ถามเรื่องนี้ขึ้น”
“วันที่สิบหกเดือนสิบผมจะแต่งงานนิ หรือว่าพี่จะไม่มางานแต่งของผม” จวงเจียเหวินกล่าวอย่างเคร่งขรึม
จงเหยียนซีกล่าวขึ้นทันที “ใช่สิ พี่เกือบลืมไปแล้ว”
“ถึงเวลานั้นคุณพ่อคุณแม่จะกลับมาจากต่างประเทศ พี่จะหลบไม่เจอได้อีกเหรอ ดังนั้นรีบจัดการเร็วๆ” น้ำเสียงจวงเจียเหวินจริงจังมาก
“พี่รู้”
“พรุ่งนี้ผมกับซินเหยาจะไปเยี่ยมพ่อกับแม่ที่ประเทศไทย พี่มีคำพูดอะไรจะฝากผมพูดไหม”
“ถ่ายรูปพวกท่านให้พี่สักใบนะ” เธอกล่าว
จวงเจียเหวินนั้นอยากให้เธอไปพร้อมกับตัวเอง “ได้ แต่พี่ต้องรีบจัดการเรื่องของพี่นะ หลบมาหนึ่งปีแล้ว เหลือเวลาให้พี่อีกไม่มาก”
“พี่รู้” จงเหยียนซีหรี่ตาลง
เพียงแต่ว่าการที่จะทำให้เจียงโม่หานไม่เหลืออะไรในเวลาเพียงสั้นๆนั้น ช่างเป็นอะไรที่ยากเย็นเหลือเกิน
ฝั่งนั้นได้วางสายลง จงเหยียนซีก็เก็บโทรศัพท์เข้าไปในกระเป๋า เธอไม่รู้ว่ากู้เสียนได้ยื่นหน้าเข้ามา เมื่อหันหลังปลายจมูกจจึงไปเฉียดผ่านใบหน้าของกู้เสียน กู้เสียนที่แอบยื่นหน้าเข้าเพื่อมาฟังการสนทนาทางโทรศัพท์ของเธอ ได้ยินคำสนทนาของเธอกับจวงเจียเหวิน เขารู้ว่าจงเหยียนซีต้องการความช่วยเหลือ เขาจึงปริปากกล่าวขึ้น “ต้องการให้ผมช่วยไหม”
แต่ผลที่ได้คือเธอกลับส่ายหน้าอย่างเร็วโดยไม่คิดจะไตร่ตรอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม