กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 952

ทันทีที่เจียงจวิ้นพูดจบ ชิวหมิงเยี่ยนก็พูดเสริมขึ้นมา “ใช่จ้ะโย่เชียน โย่เชียนมีสายเลือดเดียวกัน คนอื่นจะหวังดีกับเราอย่างจริงใจได้ยังไงกัน”

เจียงโม่หานมองดูสามีภรรยาด้วยสายตาเย็นชา มาถึงคำพูดถามไถ่อาการอย่างห่วงใยไม่มี ไม่ทำอะไรเลย แต่มาบอกเขาว่าหวังดีกับเขา?

 เขายิ้มเยาะเย้ย “ถ้าอย่างนั้นคุณเป็นห่วงผมอย่างจริงใจ ที่มาในวันนี้เพื่อมาเยี่ยมผม ไม่ใช่มาเพื่อลูกชายของคุณอย่างนั้นเหรอ?”

สีหน้าของเจียงจวิ้นเริ่มควบคุมไม่อยู่ กำลังจะพูดแต่ถูกชิวหมิงเยี่ยนรั้งเขาไว้ กลัวว่าเขาจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้วทะเลาะกับเจียงโม่หานเธอจึงชิงพูดออกมาก่อน“เราเป็นห่วงคุณมากจริงๆ นะคะ พวกเราเห็นข่าวแล้ว สูญเสียเงินไปมากขนาดนั้น ถ้าคุณมีคนที่น่าเชื่อถืออยู่ข้างๆ คงจะไม่ต้องเสียไปมากขนาดนั้น เป็นคนรอบข้างคุณที่ไม่ได้เรื่อง”

 หลังดูข่าวจบ ชิวหมิงเยี่ยนก็นอนไม่หลับทั้งคืน เงินตั้งหลายพันล้าน ถ้าให้เธอใช้กี่สิบชาติก็ใช้ไม่หมด กลับหายไปในพริบตา

 คิดแล้วก็เสียดาย

และทำให้เธอมุ่งมั่นที่จะส่งลูกชายเข้าไปทำงานใน เหิงคังกรุ๊ปให้ได้ จะได้แบ่งสมบัติครึ่งหนึ่ง

เจียงโม่หานไม่อยากพูดให้เสียน้ำลาย “ครั้งที่แล้วลูกชายของคุณมาอาละวาดที่บริษัท พวกคุณไม่รู้เหรอ ทำไม เขาออกมาจากโรงพยาบาลจิตเวชแล้วหรือไง?”

 “จะว่ายังไงเขาก็เป็นน้องชายลูก ทำไม...”

 “เขามาอาละวาดที่บริษัท เคยคิดว่าผมเป็นพี่ไหม” เจียงโม่หานถามขึ้นมาก่อนที่เจียงจวิ้นจะพูดจบ

เจียงจวิ้นสะอึกจนพูดไม่ออก ชิวหมิงเยี่ยนช่วยพูดแก้ตัว “เขาก็ไม่มีเจตนา ไม่ได้ ... “

เจียงโม่หานมองด้วยสายตาที่เย็นชา ความหนาวเย็นแผ่เข้ามา ชิวหมิงเยี่ยนตกใจกับสายตาของเขา กลืนคำพูดที่เธอยังพูดไม่จบกลับไป

 “พวกคุณกลับไปเถอะ ผมเหนื่อยแล้ว” เจียงโม่หานออกคำสั่งให้ขับไล่ เพราะไม่อยากพูดว่าอะไรถูกหรือผิดกับพวกเขา

 “ได้ยินมาว่าแกบาดเจ็บที่ขา ที่บริษัทควรจะมีคนที่ตัวเองไว้วางใจ โย่เชียนคือตัวเลือกที่ดีที่สุด แกเป็นลูกของฉัน โย่เชียนก็เป็นลูกชายของฉัน ฉันรักพวกแกทั้งสองคนเท่ากัน” หัวใจของเจียงจวิ้นยังคงเอนเอียงไปทางลูกชายคนเล็กมากกว่า จึงถือโอกาสนี้ อยากจะส่งลูกชายคนเล็กไปที่บริษัท “ครั้งที่แล้วแกส่งเขาไปโรงพยาบาลจิตเวช ยังไงเขาก็เป็นน้องชายของแก ถึงก่อนหน้านี้จะทำอะไรผิดไป แต่ตอนนี้ ก็น่าจะเสมอกันแล้ว”

เจียงโม่หานใกล้จะระเบิดอารมณ์โกรธออกมาเต็มทีแล้ว ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาไม่อยากฟังก็จะเดินหนีไปทันที แต่ตอนนี้เขาเดินไม่สะดวก ความอดทนของเขาถึงขีดจำกัดแล้ว

 บอกว่ามาเยี่ยมเขา แต่ไม่สนใจอาการบาดเจ็บของเขาเลย เอาแต่พูดไม่หยุดก็มีแต่เพื่อผลประโยชน์ของลูกชายเล็กของเขา

 พ่อ น้องชาย?

 เขารู้สึกแค่หัวใจหนาวเหน็บ

 “โย่เชียนเป็นน้องชายของแก คนที่ชื่อหนานเฉิงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับแกเลย แกควรจะแยกแยะได้ว่าใครน่าไว้วางใจมากกว่า”

 “หนานเฉิงไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับผม แต่ตอนที่ผมประสบอุบัติเหตุเขาคอยดูแลผมตลอดเวลา ฉันขอถามคุณบ้าง ว่าคนในครอบครัวของผมไปอยู่ที่ไหน?”

เจียงโม่หานถามอย่างใจเย็น ไม่ได้อารมณ์เสียหรือต่อว่า หัวใจของเขาเหมือนกระจกรู้ดีทุกอย่าง เพราะเข้าใจถึงไม่ต้องการโต้เถียงกับพวกเขา

 แต่ทำยังไงพวกเขาก็ไม่ออกไปสักที

 “โม่หาน...”

 “ประธานเจียงครับ” ในตอนนี้เอง หนานเฉิงก็เปิดประตูและเข้ามา เจียงจวิ้นกลืนสิ่งที่เขาต้องการจะพูดกลับไป แล้วมองเขาอย่างเย็นชา “นายมีอะไร จะเข้ามาทำไมไม่เคาะประตู?”

หนานเฉิงพูด“ผมเห็นว่าประตูปิดไม่สนิท ก็เลยเดินเข้ามา”

 “ประตูไม่ได้ปิด นายก็ต้องมีมารยาท เคาะประตูก่อนจะเข้ามา ฉันคุยกับลูกอยู่ นายบุกเข้ามาแบบนี้ขัดขวางพวกเรา...”

 “ผมเป็นคนอนุญาตให้เขาเข้าออกได้โดยไม่เคาะประตูเอง คุณมีความคิดเห็นอะไรไหม?” เจียงโม่หานหมดความอดทนแล้ว “หนานเฉิง ส่งแขก”

 “โม่หาน...”

 “ถ้าพูดอีกคำเดียว ผมบริจาคทรัพย์สินทั้งหมด ก็ไม่ให้เจียงโย่เชียนแม้แต่สตางค์เดียว” เจียงโม่หานไม่อยากจะพูดอะไรกับพวกเขาแล้ว แต่เจียงจวิ้นกับชิวหมิงเยี่ยนกลับคิดแต่จะครอบครองทรัพย์สินที่อยู่ในมือเขา อยากจะให้เจียงโย่เชียนเข้าบริษัท ปากบอกว่าครอบครัวเดียวกัน พวกเขาเคยคิดว่าเขาเป็นครอบครัวหรือไง?

เอาแต่เน้นย้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเขากับเจียงโย่เชียนเป็นพี่น้องกัน แต่ตอนที่ เจียงโย่เชียนมาอาละวาดที่ประตูหน้าบริษัท พวกเขาเคยดุด่าว่ากล่าวเจียงโย่เชียนบ้างไหม ว่านั่นเป็นพี่ชายของแก ทำแบบนั้นมันผิด

 พวกเขาเน้นแค่ว่า ‘ครอบครัวเดียวกัน’ ต่อหน้าเขา ให้เขายอมยกโทษ

 แล้วพวกเขาเคยคิดว่าเขาเป็นคนในครอบครัวอย่างนั้นเหรอ?

 หัวใจของเขาหนาวเหน็บ และแข็งกระด้าง ไม่มีร่องรอยของความหวั่นไหว

 “ทางที่ดีพวกคุณอย่ามารบกวนผมอีกดีกว่า ถ้าทำให้ผมหมดความอดทน ผมจะไม่จ่ายค่ารักษาพยาบาลให้คุณอีก” เจียงโม่หานพูดอย่างไร้ความปรานี

 สีหน้าของเจียงจวิ้นยิ่งดูไม่ดีมากขึ้น สภาพเขาเป็นแบบนี้ไปแล้ว อายุก็มากแล้ว ไม่มีเงินเก็บออมใดๆ เลย ถ้าเขาถูกตัดเงินค่ารักษาพยาบาลและค่าครองชีพไป เขาคงไม่สามารถอยู่รอดได้จริงๆ