กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 960

หนานเฉิงมองไปทางเจียงโย่เชียน “คุณยืนยันแบบนี้ ทำไมผมถึงคิดว่าพวกคุณกำลังวางแผนอะไรอยู่ในใจ”

“คุณอย่ามองว่าคนอื่นจะมีแต่ความชั่วร้ายเต็มท้องไปหมดแบบนี้สิ” เจียงโย่เชียนแทบระเบิดอารมณ์ออกมา เขาสงสัยจริงๆ ว่าที่ เจียงโม่หานไม่ชอบพวกเขา จะเป็นเพราะคนคนนี้คอยยุยง

ดูสิ่งที่เขาพูดออกมาสิ มันจงใจใส่ร้ายพวกเขาชัดๆ

อยากแก้ไขความสัมพันธ์กับเจียงโม่หาน ให้ดีขึ้น ในสายตาของอีกฝ่ายกลับกลายเป็นมีแผนการไม่ดี

“ฉันไม่ได้คิดอะไรลึกลับซับซ้อนแบบนาย” เจียงโย่เชียนยิ้มเยาะ

หนานเฉิงเรียกรปภ

เจียงโย่เชียนดึงตัวหนานเฉิงไว้ “คุณเป็นสุนัขหรือไง เอาแต่เรียกรปภตลอดเลย”

“โปรดหลีกทางด้วยครับ” หนานเฉิงมองไปที่เขา แต่เขาไม่ขยับ “ทางที่ดีคุณหลีกทางซะ ไม่อย่างนั้นผมจะฟ้องว่าคุณจงใจทำร้ายคนอื่น”

เจียงโย่เชียน “...”

เจียงโม่หานพูดด้วยเสียงทุ้ม “พอได้แล้ว” เขามองขึ้นไปทางเจียงโย่เชียน “กลับไปบอกพ่อแม่ของนาย ว่าระหว่างพวกเราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว”

“ไม่ได้นะครับ” เจียงโย่เชียนรีบปล่อยหนานเฉิง แล้วนั่งยองๆ ตรงหน้าเจียงโม่หาน ก่อนจะพูดว่า “แม่ของผมสำนึกผิดแล้วจริงๆ ท่านเคยทำไม่ดีกับคุณไว้มาก ฉันรู้ แต่คนที่เคยทำความผิดแล้วสำนึกผิดไม่ควรได้รับการให้อภัยเลยเหรอครับ?”

คำพูดของเขาทำให้เจียงโม่หาน เริ่มสั่นคลอน คนที่เคยทำความผิดแล้วสำนึกผิดไม่ควรได้รับการให้อภัยเลยหรือไงอย่างนั้นเหรอ?

เขานึกถึงความผิดที่เขาเคยทำลงไป

จงเหยียนซีจะเป็นเหมือนเขา ไม่ยอมให้อภัย หรือแม้แต่จะให้โอกาสเขาได้ชดใช้หรือเปล่า?

“ให้โอกาสพวกเราสักครั้ง ครอบครัวของเราปรองดองกัน ไม่ดีเหรอครับ” เจียงโย่เชียนเห็นสีหน้าที่เริ่มคล้อยตามของเขาจึงรีบพูดต่อ

“ถ้าคุณยอมกลับไปกับผม ฉันสัญญาว่าถ้าคุณไม่พอใจ ฉันจะไม่มาปรากฏตัวต่อหน้าคุณอีก” เจียงโย่เชียนพูดอย่างจริงใจ

เจียงโม่หานมองไปที่เขาสักพัก แล้วพูดออกมาว่า “ตกลง”

หนานเฉิงมองไปทางเจียงโม่หานอย่างไม่อยากจะเชื่อ “ประธานเจียงครับ …”

เจียงโม่หานยกมือขึ้นห้าม “ไม่ต้องพูดแล้วหนานเฉิง นายกลับไปก่อนเถอะ”

เขาอยากให้โอกาสตัวเองอีกครั้ง

เจียงโย่เชียนยิ้มอย่างมีความสุข “ขอบคุณ ผมช่วยเข็นคุณขึ้นรถเองครับ”

หนานเฉิงช่วยตั้งที่เหยียบขึ้น จนสามารถดันรถเข็นขึ้นบนรถได้

“ประธานเจียงติดต่อผมได้ตลอดเวลาเลยนะครับ”

เจียงโม่หานพยักหน้า

เจียงโย่เชียนปิดประตูรถ แล้วตะโกนบอกหนานเฉิง “อย่าคิดว่าบนโลกนี้มีคุณเป็นคนดีคนเดียวในโลก ถึงแม้เราจะไม่ได้เกิดจากแม่คนเดียวกัน แต่เรามีพ่อคนเดียวกัน ฉันจะทำร้ายเขาหรือไง”

หนานเฉิงไม่สนใจเขา ก่อนจะหันหลังเดินไป

เจียงโย่เชียนขึ้นนั่งบนรถ

เขาคาดเข็มขัดนิรภัย ก่อนจะสตาร์ทรถ แล้วพูด “แม่สำนึกผิดแล้วจริงๆ วันนี้เธอให้ผมมาหาคุณ เพราะอยากจะเคลียร์ความเข้าใจผิดที่เกิดขึ้นกับคุณ และอยากขอโทษคุณในสิ่งที่เธอทำกับคุณในอดีต”

สีหน้าของเจียงโม่หานยังคงเรียบนิ่ง สำหรับเรื่องในอดีต เขาไม่คิดจะเอาเรื่องอะไรพวกเขาแล้ว เพราะไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับพวกเขา อาจเป็นเพราะตลอดเวลาที่ใช้ชีวิตด้วยกันมาเขาไม่มีความทรงจําดีๆ เลย

ความทรงจำทั้งหมดมีแต่เรื่องไม่ดี

เจียงโย่เชียนสาบานว่าจะทำตามที่เขาสัญญา “ครั้งนี้ โปรดเชื่อผมเถอะ เราต้องการที่จะคืนดีกับคุณจริงๆ”

ในตอนแรกเขาไม่เต็มใจมา แต่ชิวหมิงเยี่ยนขอร้องเขา บอกว่าเธออยากจะขอโทษเจียงโม่หานอย่างจริงใจ จึงขอให้เจียงโม่หานกลับมา

“แม่ของผมออกไปซื้อของตั้งแต่ตอนเช้าเพื่อทำอาหารเยอะมาก บอกว่าเธอจะลงมือทำอาหารเอง” เจียงโย่เชียนพูดเองเออเองโดยไม่คำนึงว่าเจียงโม่หานจะอยากฟังหรือเปล่า

เจียงโม่หานไม่ตอบกลับ เขาไม่เชื่อว่าชิวหมิงเยี่ยนจะกลับใจได้จริงๆ

เหตุผลที่ชิวหมิงเยี่ยนแสร้งทำดีกับเขา คงเป็นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นที่โรงพยาบาลในครั้งที่แล้ว เธอไม่ได้ผลประโยชน์อะไรเลย ครั้งนี้ เธอยังคงอยากให้เจียงโย่เชียนได้ไปทำงานที่บริษัท

เขาอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกันกับเธอมาหลายปี เธอเป็นคนแบบไหนเจียงโม่หานรู้ดีกว่าลูกชายแท้ๆ ของเธออีก