อ่านสรุป บทที่ 967 สวย จาก กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม โดย จาวฉายจิ้นเป่า
บทที่ บทที่ 967 สวย คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จาวฉายจิ้นเป่า อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
นียาปิดปากหัวเราะ
ซงเก้นจ้องเธอ “ลูกหัวเราะอะไร?”
“หัวเราะได้สง่างามไหมคะ?” นียาปิดปากหัวเราะต่อ
ซงเก้น “.....”
เขามองท้องฟ้าอย่างหมดคำพูด เด็กอะไรกันเนี่ย?
จงเหยียนซีหัวเราะขบขันกับเด็กคนนี้
ด้วยการนำทางของซงเก้น จงเหยียนซีและนียาที่นั่งอยู่ด้านหลังจึงไม่ต้องกังวลอะไร
“คุณจง มีที่ที่อยากไปไหมครับ?” ซงเก้นมองเธอจากกระจกมองหลัง
จงเหยียนซีครุ่นคิด “ฉันอยากไปไหว้พระค่ะ”
คนไทยเชื่อในพระพุทธ
“ได้ครับ” ซงเก้นขับรถต่อไป
ไม่นานรถก็หยุดลง
หลังจากลงจากรถจงเหยียนซีก็รู้สึกได้ถึงวัฒนธรรมชาวพุทธของประเทศไทย ทุกมุมของที่นี่ล้วนสะท้อนกลิ่นอายความเป็นพุทธศาสนาอย่างเข้มข้น เชียงใหม่มีวัดมากกว่า270แห่ง แทบจะอยู่ห่างกันไม่กี่ก้าวก็จะมีอีกวัดหนึ่งแล้ว นอกจากนี้แต่ละวัดต่างก็มีรูปแบบเฉพาะตัวที่สวยงามตระการตา วัดเก่าแก่บางแห่งยังคงอยู่ในการซ่อมแซมบูรณะอย่างต่อเนื่อง
ซงเก้นอุ้มนียาแล้วพาจงเหยียนซีมายังวัดพระสิงห์อันเป็นหนึ่งในสามวัดที่มีชื่อเสียงของเชียงใหม่
ยังไม่ทันเข้าไปก็สามารถได้กลิ่นธูปตลบอบอวลแล้ว
ดั่งมีเมฆหมอกฟุ้งกระจาย นักท่องเที่ยวจำนวนมากจุดธูปไหว้พระที่นี่
จงเหยียนซีซื้อธูปมา “ฉันจะเข้าไป พวกคุณพอเดี๋ยวนะ”
ซงเก้นพยักหน้า
เธอเดินเข้าไปในวิหาร สิ่งที่ดึงดูดสายตาของเธอก่อนสิ่งอื่นใดก็คือพระพุทธรูปสีทองอร่าม หัวเข่าทั้งสองนั่งไขว้ขัดสมาธิ มือบีบคลึงลูกประคำ มองลงมาจากข้างบนเหมือนกับกำลังมองผู้คน
จงเหยียนซีจุดธูปแล้วคุกเข่าลงบนฟูก พนมมือหมอบกราบ คิดขอพรในใจให้พ่อแม่อายุยืนสุขภาพแข็งแรง อีกอย่าง เด็กที่เกิดในครรภ์แต่กลับไม่มีโอกาสได้ออกมายังโลกใบนี้ หวังว่าเขาจะได้ไปผุดไปเกิดใหม่ในครอบครัวที่ดีและคลอดออกมาอย่างปลอดภัย
หลังจากก้มกราบเธอก็ปักธูปกระถางธูป
เมื่อเธอเดินออกมาก็เห็นซงเก้นกำลังซื้อของอยู่ มันห่อด้วยใบไม้สีเขียว ย่างอยู่บนไฟ ก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
“กำลังซืออะไรอยู่เหรอ?” เธอถาม
นียาชิงตอบก่อน “มันคือมะกอกค่ะ อร่อยมาก”
“คุณลองชิมดูสิ” ซงเก้นยื่นให้กับเธอ
จงเหยียนซีรับมาแล้วเอ่ย “ขอบคุณ”
“ไม่ต้องเกรงใจค่ะ ไม่ต้องเกรงใจ พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันนี่คะ” นียาโบกมือ
จงเหยียนซีหลุบตาลง รู้สึกเกรงใจ
แม้ว่าจะอยู่ร่วมกันมาหลายวันแล้วและถือว่าสนิทกับ ซงเก้น แต่ก็เป็นแค่เพื่อนธรรมดาเท่านั้น เมื่อถูกนียาทำให้‘คลุมเครือ’บ่อย ๆ มันทำให้เธอค่อนข้างอึดอัด
“ตอนกินอาหารอย่าพูดสิ” ซงเก้นอุ้มเธอขึ้นมา
นียาโน้มตัวไปที่ข้างหูขของเขา “คุณพ่อ พอขาของเธอหายดีก็ต้องไปแล้ว ถ้าพ่อไม่จีบเธอก็ไม่มีโอกาสแล้วนะคะ”
ซงเก้น “.....”
“อย่าพูดอะไรเพ้อเจ้อ”
“หนูพูดเพ้อเจ้อที่ไหนกัน ถ้าพ่อมีความเชื่อมั่นสักหน่อยก็คงไม่โสดมาถึงตอนนี้หรอก หนูช่วยพ่อเลยนะ” นียาถอนหายใจ “ดูเหมือนต้องให้หนูออกตัวสินะ”
“ลูกจะทำอะไร?” ซงเก้นเริ่มมีลางสังหรณ์ไม่ดี
วินาทีต่อมาก็เป็นไปตามนั้น เธอยิ้มร่าแล้วมองไปที่จงเหยียนซี “คุณจุดธูปขอพรอะไรเหรอคะ?”
สีหน้าของจงเหยียนซีชะงักไปเล็กน้อย ขณะที่ยังคิดไม่ได้ว่าจะตอบยังไงดีนั้น นียาก็พูดขึ้นอีกครั้ง “ขอคู่พรหมลิขิตหรือเปล่าคะ?”
จงเหยียนซี “.......”
ซงเก้น “.......”
ในใจคิดขึ้นมาพร้อมกัน เจ้าเด็กคนนี้
แก่แดดหรือยังไง?
แบบที่อายุยังน้อยแต่รู้มาก
“เปล่าหรอก” จงเหยียนซีบีบแก้มของเธอเบา ๆ “เป็นเด็กก็ทำตัวในเหมือนเด็กนะ”
นียาทำปากยื่นแล้วพูดต่อ “คุณพ่อของหนูเป็นยังไงบ้างคะ?”
ซงเก้น “.....”
เขาปิดปากของนียา
จงเหยียนซีรู้ว่านียาอยากจะบอกอะไร เธอตั้งใจจะหาภรรยาให้กับซงเก้น
“แต่ว่า....”
“คุณช่วยผมดูแลนียา นี่ก็เป็นค่าตอบแทนแล้วกันครับ” ซงเก้นพูด
จงเหยียนซีรู้สึกเกรงใจ “ฉันเองก็ไม่ได้ดูแลอะไรเธอ”
“คุณสอนเธอวาดรูปครับ”
จงเหยียนซี “....”
“ก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ”
“สวมเลยค่ะ” นียาโพล่งขึ้น
จงเหยียนซีหยิบออกจากห่อแล้วคลุมลงบนตัว
นียาดึงซงเก้นมาดู “คุณพ่อดูสิคะ สวยไหม?”
สายตาของซงเก้นจ้องมองไปยังร่างของจงเหยียนซี เธอสืบทอดข้อดีของพ่อแม่มาทั้งหมด ใบหน้าที่สวยวิจิตร ผิวขาวเนียนละเอียด เป็นคนที่งดงามดั่งครั้งแรกที่ได้เจอกับเธอ
เพียงแต่แสงสว่างของเธอหรี่ลง ไม่ได้สว่างไสวเหมือนครั้งแรกที่พบกัน
“คุณพ่อคะ คุณพ่อ บอกสิคะ” นียากระตุกชายเสื้อของซงเก้น
ซงเก้นได้สติกลับมาแล้วพูด “สวย”
นียายิ้ม
นอกบานหน้าต่างกระจก พายัมกำลังช้อปปิ้งกับเพื่อสนิท และบังเอิญเห็นทั้งสามคนข้างในที่พูดคุยหัวเราะกันจากนอกหน้าต่าง
“เอ๊ะ นั่นซงเก้นไม่ใช่เหรอ? ผู้หญิงข้าง ๆ คือใครน่ะ? เขามีแฟนแล้วเหรอ? แถมเป็นสาวต่างชาติด้วย” เพื่อนสนิทของพายัมเองก็เห็นเช่นกัน
“ไม่ใช่แฟนเขา แค่คนอยู่อาศัยต่างหาก!” พายัมถลึงตามองเพื่อนสนิท
“แต่พวกเขาดูสนิทสนมกันมากจริง ๆ นะ ซงเก้นน่ะขึ้นชื่อเรื่องเย็นชา ตอนนี้เขามาช้อปปิ้งกับผู้หญิง เธอคิดว่ามันปกติเหรอ?” เพื่อนสนิทพูดต่อ “คนอยู่อาศัย? ซงเก้นบอกเธอเหรอ? แล้วเธอก็เชื่อ?”
พายัมขมวดคิ้ว “เธอหมายความว่ายังไง?”
“ฉันก็หมายความว่า ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ธรรมดาไงล่ะ?” เพื่อนสนิทพูด
พายัมกำมือแน่น “ซงเก้นไม่โกหกฉันหรอก”
เมื่อพูดจบเธอพุ่งเข้าไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม