กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 971

มาที่นี่หลายวันแล้ว เธอพอจะเข้าใจซงเก้นคนนี้บ้างแล้ว ปฏิบัติต่อคนอื่นค่อนข้างเย็นชา เป็นผู้ยึดมั่นในอุดมการณ์ เพราะการแต่งงานของพ่อแม่เขาเต็มไปด้วยความสุขชื่นมื่น ดังนั้นเขาจึงปรารถนาชีวิตการแต่งงานที่มีความสุขแบบนั้น

ในตอนที่ยังไม่พบคนที่ชอบ คนที่ไม่สามารถคบด้วยได้อย่างเด็ดขาดก็คือคนประเภทนั้น

จิตใจดีงาม ทว่าเป็นคนไม่พูด แต่ทำจริง

เขาไม่สวมชุดเครื่องแบบ ทำให้รู้สึกว่าเป็นคนที่สุภาพบุรุษและอ่อนโยน

เป็นผู้ชายที่ดีมากคนหนึ่ง

ตอนนี้เขาตื่นเต้น ท่าทางที่ไม่รู้จะเริ่มพูดจากไหนดีนั้นน่ารักมาก

“ตอนที่ผมเพิ่งเข้ามา ได้ยินที่คุณคุยกับนียาแล้ว” สักพักหนึ่งซงเก้นจึงเอ่ยปากพูด

จงเหยียนซีตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นมองเข้าอย่างไม่เข้าใจนัก ดังนั้นเขาต้องการจะพูดอะไร?

“คุณรักอดีตสามีคุณมากเลยใช่ไหม? ยังลืมเขาไม่ได้ใช่ไหม?” ซงเก้นถาม

ประโยคคำถาม แต่เหมือนการหยั่งเชิงมากกว่า

จงเหยียนซีนิ่งเงียบไปสองสามวินาที คิดว่าการที่เขาถามแบบนี้ น่าจะเป็นเพราะคำพูดที่เธอตอบนียาไป

“ไม่รัก” น้ำเสียงหนักแน่น ความรักของเธอถูกทำลายไปตอนที่เขาพูดว่าหย่าตั้งนานแล้ว ไหม้กลายเป็นเถ้าถ่านในกองเพลิง “ฉันบอกนียาไปว่าในใจฉันมีคนหนึ่งอยู่ เพียงแค่ไม่อยากให้เธอดึงดันลากฉันให้อยู่ด้วยกันกับคุณ”

ได้ยินคำว่าไม่รักคำนี้ ใบหน้าของซงเก้นก็เผยความดีใจที่ดูปกปิดได้ยาก พอได้ยินประโยคหลัง ความดีใจก็สลายหายไป “หล่อนดึงผมให้อยู่ด้วยกันกับคุณ เป็นการสร้างความลำบากใจให้คุณใช่ไหม?”

“ไม่ใช่นะ” จงเหยียนซีรีบอธิบาย ซงเก้นเป็นคนดี ข้อนี้เธอรู้ดีแก่ใจ

ซงเก้นเป็นคนที่มีจิตใจบริสุทธิ์ จนถึงตอนนี้ยังไม่เคยคบกับผู้หญิง ส่วนเธอเป็นผู้หญิงที่ผ่านการแต่งงานและการหย่าร้าง พื้นหลังความรักของสองช่างแตกต่างกันมาก

เธอบอกกับนียาไปว่าไม่เหมาะสม ก็เพราะต้องการบอกหล่อน เธอเป็นผู้หญิงที่ผ่านการหย่าร้าง ไม่เหมาะสมกับซงเก้น

สิ่งนี้ทำให้เธอคิดว่าเป็นการทำลายความบริสุทธิ์นั้นบนตัวของซงเก้น

เธอคิดว่าผู้หญิงที่เหมาะสมกับซงเก้น ควรจะเป็นผู้หญิงคนที่เหมือนกับเขา ประวัติความรักใสสะอาด จิตใจบริสุทธิ์ นิสัยดีมีเมตตา

เธอถามตัวเอง เธอไม่มีสิ่งเหล่านี้เลย

ยิ่งทำให้ไม่กล้าทำลายความดีงามนี้ให้ด่างพร้อย

“ฉันกลัวจะสร้างความยุ่งยากใจให้คุณ ฉันเป็นคนที่หย่าร้างมาแล้วคนหนึ่ง หากมีข่าวอื้อฉาวกับคุณ ฉันจะเป็นฝ่ายได้กำไรนะคะ” เธอเอ่ยด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

ซงเก้นแย้มยิ้ม นัยน์ตาลุ่มลึกฉายประกายระยิบระยับ เหมือนดวงดาวสุกสกาวยามค่ำคืน

“คุณซงเก้น คุณชอบผู้หญิงแบบไหนหรอคะ?” จู่ ๆ จงเหยียนซีก็โพล่งถาม

ซงเก้นจ้องมองเธอ “ผู้หญิงที่ไร้เดียงสา ชอบยิ้ม พอยิ้มแล้วดูสวย”

จงเหยียนซีถามอีกครั้ง “แล้วรูปร่างหน้าหน้าตาที่ต้องการล่ะคะ?”

ซงเก้นส่ายหัว

“ถ้าอย่างนั้นฉันเจอคนที่เหมาะสมแล้ว จะแนะนำให้คุณแน่นอน” จงเหยียนซียิ้มพูด

เธอจริงจัง ซงเก้นอายุยี่สิบเก้าแล้ว ยังไม่เคยมีความรัก น่าเสียดาย อย่างน้อยอายุยังดีอยู่ จะต้องมีคนดี ๆ สักคนอย่างแน่นอน

เหลือความทรงจำดี ๆ ไว้สักช่วงหนึ่ง รอตอนแก่นั่งหลังชนหลังกับคนรักเล่าเรื่องความหลัง

ซงเก้น “......”

เขานึกว่าจงเหยียนซีชอบตัวเอง นึกไม่ถึงว่า......

นึกไม่ถึงว่าจะแนะนำให้เขา

“ผมไม่ชอบการพยายามจัดการ” เขาพูด