จงเหยียนซีใจลอยนิดหน่อย ได้ยินเสียงของเขาจึงตอบ อ่า ไป
เธอใจลอยขนาดนี้ ทำให้ซงเก้นยิ่งคิดว่าผู้ชายคนเมื่อกี้ก็คืออดีตสามีของเธอ
ทำให้จิตใจเธอวุ่นวายขนาดนี้ หรือว่าเธอยังสนใจอยู่?
จงเหยียนซีดึงความคิดกับอารมณ์กลับมา ใบหน้าเผยรอยยิ้มจาง ๆ “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรเหรอ?”
ซงเก้นบอก “ไม่มีอะไร”
“อ่อ” จงเหยียนซีก็ไม่ได้สนใจมากนัก จิตใจและความคิดยังคงถูกการปรากฏตัวของเจียงโย่เชียนก่อกวน
เธอไม่ได้รอคอยเรื่องที่ไม่มีทางเป็นจริงได้กับเจียงโม่หาน ทว่าไม่อยากถูกก่อกวนการใช้ชีวิตอีก เจียงโย่เชียนหาที่แห่งนี้จนเจอแล้ว ที่กลัวยิ่งกว่าคือจะก่อกวนไปถึงพ่อแม่ของเธอ
เธอใช้มือกดที่หว่างคิ้ว สูดหายใจเข้าลึก
เดิมทีบรรยากาศดีมาก ถูกการปรากฏตัวกะทันหันของเจียงโย่เชียนทำให้ยุ่งเหยิง ระหว่างทางสองคนจึงไม่ได้พูดคุยกัน
ทัศนียภาพที่มีเพียงแค่ในประเทศไทยเคลื่อนผ่านไปอย่างรวดเร็วที่นอกหน้าต่าง กลับไร้คนชื่นชม
ผ่านไปได้สักพักหนึ่งรถก็หยุดอยู่ที่พระราชวังหรูหราแห่งนี้
พระราชวังงดงามโอ่อ่า สิ่งก่อสร้างที่คงความเป็นศาสนาพุทธนี้ มองดูรูปแบบมีความแตกต่างคนละยุคสมัยกับคฤหาสน์ที่ซงเก้นอาศัยอยู่ ต่างให้ความรู้สึกของยุคสมัยที่ลึกล้ำ
รถหยุดนิ่ง คนขับรถลงมาช่วยซงเก้นเปิดประตูรถ
ซงเก้นโค้งตัวลงมา เดินมาเปิดประตูฝั่งนี้ให้จงเหยียนซี
เธอเงยศีรษะมองซงเก้น “ที่นี่ที่ไหนเหรอ?”
“คฤหาสน์ของราชนิกุล”
คฤหาสน์ของราชนิกุลของประเทศไทย เป็นสถานที่ที่ราชนิกุลพำนักอาศัย
วันนี้มาในนามที่พระราชาประเทศเฉลิมฉลองงานวันคล้ายวันพระราชสมภพให้แก่พระราชธิดา แท้จริงแล้วเป็นการหาพระสวามีที่เหมาะสมให้องค์หญิง
สุภาพบุรุษที่ถูกเชิญมาในวันนี้ หนึ่งในสามนั้นเป็นคนที่พระราชาให้ความสนใจ มีตั้งใจจะเลือกเป็นพระสวามี
คนที่พระราชาแห่งประเทศจีนให้ความสำคัญมากที่สุดก็คือซงเก้น แห่งมูติชา รวมทั้งโอดีสแห่งวัน ปาชาน คนเหล่านี้ล้วนเป็นตระกูลสูงศักดิ์ที่มีชื่อเสียงและบารมี สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขาต่างกุมอำนาจทางการทหาร
พระราชาแห่งประเทศไทยเป็นผู้นำประเทศ ผู้บังคับการทหารสูงสุด รวมถึงผู้ปกปักษ์ศาสนาพุทธทั้งหมด พระราชาทรงใช้อำนาจนิติบัญญัติ อำนาจบริหาร และอำนาจตุลาการ ผ่านรัฐสภา คณะรัฐมนตรีและศาลโดยแยกจากกัน
สมาชิกวุฒิสภาของรัฐสภาได้รับการแต่งตั้งโดยตรงจากพระราชา แม้ว่านายกรัฐมนตรีของประเทศไทยจะได้รับเลือกจากประชาชน แต่ว่าต้องให้พระราชาลงนามถึงจะได้ ตอนที่นายกมองพระราชาหรือราชนิกุล จะต้องคุกเข่า
มองจากด้านความเป็นจริง อำนาจทางการทหารเป็นอำนาจที่สูงสุดบนความเป็นจริงของประเทศประเทศหนึ่ง ในด้านรัฐธรรมนูญพระราชาททรงมีอำนาจทางการทหารสูงสุด ในความเป็นจริงแล้วอำนาจทางการทหารหลัก ๆ กุมอยู่ในมือชนชั้นสูงที่อยู่ทางการทหาร
พระราชาที่ทรงอายุมากอาศัยคุณสมบัติ ประสบการณ์และบารมีควบคุมการทหาร อย่างไรก็ตาม ประเทศไทยก็มีการรัฐประหารทางการทหารและการเมืองอยู่บ่อยครั้ง
ตอนนี้พระราชาก็อยากกุมชนชั้นสูงที่กุมอำนาจทางการทหารพวกนี้ไว้ วิธีที่ดีที่สุดก็คือทำให้คนพวกนี้กลายเป็นครอบครัวเดียวกัน
“ซง” พายัมสวมชุดราตรีสีแดง ผ่านการแต่งตัวอย่างตั้งอกตั้งใจ สวยงดงามน่าประทับใจ เธอเดินมาด้วยใบหน้าแย้มยิ้มอย่างรวดเร็ว ตอนที่เห็นคนที่กำลังจากรถคือจงเหยียนซี รอยยิ้มก็ค่อย ๆ แข็งทื่ออยู่ที่มุมปาก “ทำไมคุณถึงพาเธอมาด้วย?” น้ำเสียงซักถาม
ซงเก้นไม่ได้สนใจเธอ แต่ยื่นมือไปให้จงเหยียนซี
จงเหยียนซีนำมือไปวางอยู่กลางฝ่ามือของซงเก้น
สองคนมองตากันซงเก้น กุมมือของเธอไว้ ประคองเธอออกมา
ในตอนนี้นัยน์ตาของพายัมถลึงจนลูกตาแทบจะถลนออกมา จากนั้นพูดอย่างเอาแต่ใจ “ซงเก้น คุณเชื่อไหมว่าฉันฆ่าตัวตายให้คุณดูได้เลย?”
ซงเก้นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “จะอยู่หรือตายแล้วแต่คุณเลย”
“คุณ” พายัมโกรธจนย่ำเท้า
“พายัม!” น้ำเสียงตำหนิดังขึ้นที่ด้านหลังของเธอ
โอดีสเดินมาดึงน้องสาวไว้ “เธอทำตัวเอาแต่ใจอะไรอีก?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม