กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 981

เสิ่นซินเหยาพยายามปกปิดแหวนที่สวมอยู่บนนิ้วนั้น เมื่อกี้นี้เธอพยายามที่จะหลบเลี่ยงเพราะไม่อยากให้หยางเจินเจินเห็น

ตอนที่อยู่โรงเรียนเธอก็พอจะรู้แล้วว่าหยางเจินเจินเป็นคนที่ชอบเปรียบเทียบให้ตัวเองดูสูงกว่าแค่ไหน เธอจึงเอามือวางไว้ใต้โต๊ะ

ท่าทางที่ดูลังเลของเธอ ในสายตาของหยางเจินเจินมันคือการขาดความเชื่อมั่นในตัวเองของเธอที่แสดงออกมา ยิ่งเธอไม่ยอม กลับยิ่งทำให้ยืนยันได้ว่าแหวนวงนั้นคือของปลอม

" ให้ฉันดูเถอะน่า แฟนเธอเป็นคนยังไงกันนะ? ถึงได้เอาของก๊อปเกรดเอไม่กี่ร้อยมาหลอกเธอ พวกเราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ฉันก็หวังดีกับเธอหรอกนะ "

หยางเจินเจินยื่นมือออกมา ท่าทีราวกับว่าถ้าไม่ให้ดูก็จะไม่ยอมเลิกราง่ายๆ

เสิ่นซินเหยาก็เลยต้องยอมยื่นมือออกมา

บนแหวนนั้นมีเพชรทรงสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนเม็ดหนึ่ง และดูเหมือนจะเป็นเพชรชั้นสูง อีกทั้งยังเม็ดใหญ่อีกต่างหาก

เมื่อเทียบกับแหวนบนมือของหยางเจินเจินก็ดูเล็กลงไปทันที และดูเหมือนว่าความสว่างของเพชรก็ดูแวววาวมากกว่าของเธอด้วย

" แฟนเธอนี่เป็นคนยังไงกันนะ? ถึงได้เอาแหวนปลอมให้กับเธอ? "หยางเจินเจินมั่นใจว่านี้คือของปลอม " ฉันจะบอกเธอให้นะ ว่าแฟนของฉันน่ะเป็นผู้จัดการอยู่ที่JKกรุ๊ปแล้วได้คลุกคลีอยู่กับคนชั้นสูงทั้งนั้น "

เธอเลือกตาไปที่แหวนเพชรบนมือของตัวเอง " เธอดูสิ แหวนเพชรวงนี้ของฉันต้องใช้เงินเดือนทั้งเดือนของเขาเลยนะ "

จากนั้นเธอก็ทำที่อวดอ้างว่าแฟนหนุ่มของตัวเองมีเงินเดือนเป็นหลายล้าน

" เขายังพูดอีกด้วยนะว่าวันนี้มีงานเลี้ยงส่วนตัว ตอนกลางคืนก็ต้องไปกินข้าวกับประธานของJK กรุ๊ปด้วย ใช่แล้ว ซินเหยา ว่าแต่คู่หมั้นของเธอทำงานอะไรเหรอ? "

" เขา..... "

" เท่าที่เธอเล่า ฉันว่ามันดูเหมือนปิดบังไว้หน่อย พวกเรายังไม่รู้เลยนะว่าเธอมีแฟน บอกว่าจะแต่งงานก็แต่งเลย เธอไม่คิดจะเลือกสักหน่อยเหรอ การแต่งงานนี้มันเป็นเรื่องใหญ่ทั้งชีวิตเลยนะ ถ้าโดนหลอกเธอจะไม่เสียเปรียบเอาหรือไง? มันมีสำนวนที่ว่า การมีชีวิตแต่งงานที่ดีของผู้หญิงก็เหมือนกันเกิดใหม่ครั้งที่สอง เกิดมาครั้งแรกในครอบครัวไหนก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือก แต่การแต่งงานเธอสามารถเลือกได้ แต่เธอดันหาคนที่ให้แหวนปลอมกับเธอ ดูเหมือนว่าในอนาคตก็น่าเป็นห่วงอยู่นะ "

เสิ่นซินเหยาเม้มปาก " ฉันกับเขาเป็นคู่หมั้นคู่หมายกันตั้งแต่เด็ก... "

" โอ้โห นี่มันยุคสมัยไหนแล้ว ยังจะมีจับคู่เด็กกันอยู่เหรอเนี่ย ถ้าเกิดในยุคโบราณหรือไง? " หยางเจินเจินแสยะยิ้มเชิงหัวเราะเยาะ

" นั่นน่ะสิ สมัยนี้ยังมีจับคู่แต่งงานตั้งแต่เด็กอยู่อีกเหรอ " เพื่อนร่วมห้องที่คอยอยู่ข้างเดียวกับหยางเจินเจิน แน่นอนว่าต้องเข้าข้างเธออยู่แล้ว

หยางเจินเจินพูดมาตั้งนาน เธอจึงเริ่มร่วมมือผสมโรง

เสิ่นซินเหยาไม่ได้อธิบายอะไร " พอดีฉันมีธุระ ขอตัวก่อนนะ "

หยางเจินเจินหลังเธอไว้ " ขอตัวอะไรกันล่ะ? เราเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่กันนี่นา ก็แค่เจอหน้าเราพูดคุยกันนี่ ใช่แล้วขนมหวานร้านเนี่ยอร่อยมากเลยนะ แต่ว่าราคามันแพง เธออยากกินอะไร เดี๋ยวฉันเลี้ยงเองไม่ต้องเกรงใจ "

"เหยาเหยา " จวงเจียเหวินเดินเข้ามา

จวงเจียเหวินเอื้อมมือไปรับเอาไว้

" คุณซื้อเค้กเหรอ? "เสิ่นซินเหยาเงยหน้าถามเขา

" อื้ม " จวงเจียเหวินยิ้ม " คุณชอบของหวานร้านนี้ไม่ใช่หรือไง? "

เสิ่นซินเหยาพยักหน้า " ชอบสิ "

" หลายวันมานี้ผมเห็นคุณกินน้อยเกินไป ก็เลยจะซื้อให้คุณน่ะ "

เมื่อออกมาจากร้านเบเกอรี่แล้ว จวงเจียเหวินก็เปิดประตูรถให้กับเธอ

หยางเจินเจินที่อยู่ในร้านเบเกอรี่ก็มองผ่านกระจกใสออกมา เมื่อเห็นว่าริมถนน มีรถแลมโบกินีสีฟ้าสะดุดตาคันหนึ่งจอดอยู่ เธอก็ตกใจจนต้องอ้าปากค้าง

เพื่อนที่อยู่ข้างเธอก็หยิบนามบัตรขึ้นมา จากนั้นก็อ่านชื่อบนนามบัตรนั้น " จวงเจียเหวิน "

เมื่อเห็นว่าเค้าขับรถคันหรู ก็พูดกับหยางเจินเจินว่า " ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้โกหกนะ เขาคงเป็นประธานใหญ่ของJK กรุ๊ปจริงๆ "

จากนั้นเธอก็กลืนน้ำลายหนึ่งที " แต่ว่ายังดูวัยรุ่นอยู่เลยนะเนี่ย "