เหมือนว่าข้างๆ เธอจะมีผู้ชายคนหนึ่ง
เหมือนเขาเคยเห็นคนคนนี้มาก่อน เขาคือคนที่อยู่คฤหาสน์ไม่ไกลจากพ่อแม่เท่าไหร่
ขณะเดียวกันในหัวของเขาและเกิดคำถามขึ้นมากมาย
ทำไมพวกเขาถึงไม่อยู่ด้วยกัน?
" หาเจอยัง? " เสิ่นซินเหยายังคงมองหาไปทั่ว ในขณะที่มือก็พยายามดึงชายเสื้อของเขา
จวงเจียเหวินหรี่สายตา " เจอแล้ว "
" ไหนล่ะ.... " ยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ ก็เห็นสองคนนั้นเดินตรงเข้ามา ก่อนหน้านี้เธอกับจวงเจียเหวินไปประเทศไทยก็เคยเจอหลินซินเหยียนกับจงจิ่งห้าวแล้ว แต่คับ คลับคล้ายคลับคลาว่าเธอเหมือนจะเคยเห็นผู้ชายที่อยู่ข้างๆ จงเหยียนซี
" ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่เพื่อนบ้านที่อยู่ละแวกเดียวกับพ่อแม่คนที่ไทยหรอกเหรอ? ทำไมถึงมาอยู่กับพี่สาวได้ล่ะ? " เสิ่นซินเหยาขมวดคิ้วเล็กน้อย เหมือนกำลังจะพูดเดาอะไรขึ้นมาบางอย่าง " หรือว่าพี่สาวกับเขา..... "
" เป็นไปไม่ได้! " เสิ่นซินเหยายังไม่ทันจะได้พูดจบ ก็ถูกจวงเจียเหวินตัดบทไปเสียก่อน
จริงๆ แล้วจงเหยียนซีก็เคยถูกความรักทำร้ายมาก่อน ทำไมถึงมูฟออนได้เร็วขนาดนี้?
เสิ่นซินเหยาเงยหน้าขึ้นมามองเขา เธอไม่ได้จงใจจะพูดให้มันเป็นอื่น เพียงแค่คิดอะไรขึ้นมาได้ก็พูดออกมาเท่านั้น
จวงเจียเหวินหันมามอง เขาก็ไม่ได้ตั้งใจจะดุเธอ แต่แค่ไม่ชอบให้เธอเดาไปเรื่อย " ผมไม่ได้ตั้งใจ "
" ฉันรู้ " เสิ่นซินเหยาคว้าแขนของเขาเอาไว้
เมื่อจงเหยียนซีเห็นพวกเขาแล้ว ก็หยุดฝีเท้า จากนั้นก็รีบวิ่งเข้ามา " ลูกน้อย เหยาเหยา "
อันที่จริงจวงเจียเหวินก็อยากจะวิ่งเข้าไปกอดเธออยู่เหมือนกัน แต่พอได้ยินประโยคที่ว่าลูกน้อย ก็ทำให้เขาไปยืนนิ่งอยู่กับที่
เสิ่นซินเหยาเดินไปแล้วไปกอดเธอ จากนั้นก็พูดว่าในที่สุดพี่ก็กลับมาแล้ว
จงเหยียนซีตาแดงขึ้นมาแบบแปลกๆ เธอพยายามหายใจเข้า แล้วเก็บอารมณ์ความรู้สึกเอาไว้ " พวกเธอเป็นครอบครัวของฉัน ฉันก็ต้องกลับมาอยู่แล้วสิ "
" เราคิดถึงพี่มาก แล้วก็เป็นห่วงพี่มากๆ ด้วย ตอนนี้พอเห็นว่าพี่สบายดี พวกเราก็ดีใจไปด้วย "
" เอาละที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เอาไว้คุยกันนะ " จวงเจียเหวินตัดบทสนทนาของพวกเธอทั้งสอง สายตาก็มองไปยังซงเก้นที่ถือสัมภาระอยู่" พี่ ไม่คิดจะแนะนำหน่อยเหรอ? "
เขารู้จักซงเก้น แต่ตอนนี้เขาแค่อยากจะรู้ว่าทำไมซงเก้นถึงไม่อยู่กับพี่สาวของเขาได้
จงเหยียนซีทำตัวลุกลน ใช่แล้ว ซงเก้นมากับเธอด้วย
กับน้องชายคนนี้แล้ว จงเหยียนซีไม่มีอะไรที่จะต้องปิดบังเขา เธอจึงตอบไปว่า " เจียงโม่หานไปที่โน่นเพื่อตามหาพี่ เพื่อที่จะไม่ให้เขาต้องเข้ามายุ่งอีก พี่ก็เลยขอให้ซงเก้นมาทำหน้าที่เป็นแฟนชั่วคราวของพี่ เพื่อให้เขาเชื่อ เราก็เลยต้องกลับมาด้วยกัน "
" อ้อ " จวงเจียเหวินยิ้มพร้อมโบกมือทักทายจวงเจียเหวิน " ยินดีต้อนรับนะครับ "
ซงเก้นพยักหน้าพร้อมพูดต่อ " ได้ยินว่าคุณจะแต่งงาน ยินดีด้วยนะ "
" งั้นพวกเราไปกันเถอะ " จวงเจียเหวินรับกระเป๋าเดินทางที่ซงเก้นถืออยู่ " ผมถือให้ "
ซงเก้นก็ส่งมันให้เขา
เมื่ออยู่บนรถแล้ว จวงเจียเหวินก็ให้เสิ่นซินเหยาจองโรงแรมให้กับซงเก้น
เมื่อได้ยินแล้ว ซงเก้นก็ตอบกลับไป " ไม่ต้องหรอก ผมจองเรียบร้อยแล้วล่ะ "
" คุณช่วยพี่สาวผม ก็หมายความว่าเราเป็นเพื่อนกัน แล้วก็นับว่าเป็นแขก พวกเราก็ควรจะต้อนรับคุณให้ดี ถ้ายังงั้นพรุ่งนี้ผมขอเชิญคุณมากินข้าวด้วยนะครับ " จวงเจียเหวิน พูดขึ้นมา
" ผมกับพี่สาวคุณเราเป็นเพื่อนกัน ไม่ต้องเกรงใจหรอก "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม