เสิ่นซินเหยาหันมาแล้วมองไปที่เขา " จะทำอะไร? "
จวงเจียเหวิน ไม่พูดไม่จาเขาก็ยื้อชายเสื้อเธอเอาไว้ไม่ยอมปล่อย แถมไม่ได้เอ่ยคำพูดอะไรอีก ทำให้ดูเหมือนเขากำลังอ้อนอยู่
เสิ่นซินเหยาโน้มตัวลงไปใกล้เขา " อย่าเซ้าซี้น่า "
" อยู่กับผมสักพักเถอะนะ " จวงเจียเหวินเงยหน้า ทำตาปริบๆ เพราะกลัวว่าเธอจะไม่ยอม แล้วยังยื้อยุดฉุดกระชากชายเสื้อเธออีก ทำตัวราวกับเด็กน้อยที่ยังไม่โต
เสิ่นซินเหยาตลกจนต้องตอบกลับอย่างเสียไม่ได้ เธอหัวเราะแล้วตอบว่า " ก็ได้ "
เธอวางหมอนลง แล้วกลับไปนอนบนเตียงอีกครั้ง จวงเจียเหวินโอบเธอไว้ พอนอนไม่หลับก็พูดคุยเรื่องนี้ตอนเด็กกับเธอ คุยกันไปคุยกันมาก็หลับโดยไม่รู้ตัว
จวงเจียเหวินตื่นมาก็เพราะว่าในห้องมีเพียงเขาคนเดียว เสิ่นซินเหยาไม่รู้ออกไปตอนไหน
เขาจึงลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาแล้วลงไปชั้นล่าง
ทุกคนตื่นกันตั้งแต่เช้าแล้ว
จงเหยียนซีกับเสิ่นซินเหยาอยู่ในครัวเพื่อเตรียมอาหารเช้า จากนั้นก็เป็นซูจ้านที่ยืนรถน้ำดอกไม้อยู่ตรงระเบียง " คนไปไหนกันหมดครับ? "
จวงเจียเหวินเดินลงบันไดมาก็เอ่ยถามไปด้วย
ซูจ้านเมื่อหันไปเห็นเขา " อ้าว ตื่นแล้วเหรอ ภรรยาแกกับพี่สาวแกอยู่ในครัวไม่ใช่หรือไง "
" ที่ผมถามหาคือพ่อกับแม่ผมต่างหาก "
" แม่แกกับภรรยาฉันไปเดินเล่นกัน สองคนนั้นน่าจะมีเรื่องที่ต้องคุยกันละมั้ง ส่วนพ่อแกก็ออกไปตั้งแต่หัวเช้าแล้ว แต่ไม่รู้ว่าไปทำอะไร ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน " ซูจ้านตั้งบัวรดน้ำลงแล้วเดินเข้ามา " เรื่องอะไรที่แกไปรับพ่อตาแม่ยายมาน่ะ? "
จวงเจียเหวินเทน้ำใส่แก้ว จากนั้นก็นั่งไขว่ห้างบนโซฟา " ไม่ใช่ว่าพอมีเวลาอยู่เหรอ? โทรศัพท์ก็โทรไปแล้วบอกว่าไม่ให้พวกเราไปรับ พวกเขาจะมาที่นี่เอง บอกว่าถ้าผมไปมันจะกลับไปกลับมาแล้วสวนกันเปล่าๆ "
ซูจ้านที่นั่งอยู่บนโซฟา ก็มองไปที่เขา " พ่อตาแม่ยายของแก ก็คิดแทนแกเหมือนกันนะเนี่ย "
พูดจบก็ทอดถอนใจขึ้นมาอีกว่า " ถ้าพี่แกกลับมาด้วยก็คงดี "
" ผมโทรหาลุงแล้ว " เห็นบอกว่าติดต่อไม่ได้ชั่วคราว แต่ก็ติดต่อกันเรื่อยๆ "
เหวินเสี่ยวจี้กับหลินซินเหยียนเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน คนรุ่นหลังอย่างพวกเขาจึงเรียกว่าเหวินเสี่ยวจี้ลุง แต่ไม่ได้มีคำว่าลูกพี่ลูกน้อง
ถ้าเรียกลุงก็จะดูไม่ค่อยสนิท ก็เลยเรียกลุงตรงๆ ไปเลย
" เฮ้อ พวกแกสามคนก็จะมีแค่แกนั่นแหละที่ไม่ทำให้พ่อแม่ต้องกังวลใจ " ซูจ้านพูด
จงเหยียนซีไม่ต้องพูดถึง เกิดเรื่องราวใหญ่โต งานของจงเหยียนซีก็พิเศษ มีแต่ความอันตราย
หลินซินเหยียนภาวนาเพื่อที่จะหวังว่าให้ลูกสาวและลูกชายของเธอปลอดภัย ตอนอยู่ที่ไทยก็ถึงกับสร้างห้องพระ เข้าสวดภาวนาเช้าเย็น เทวดาต่างๆ ความเชื่อพวกนี้ อยากเชื่อแสดงว่ามีอยู่จริง แต่หากไม่เชื่อก็ไม่เคยมีอยู่ สรุปก็คือทำเพื่อความสบายใจของตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม