กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 995

สรุปบท บทที่ 995 ปฏิบัติหน้าที่: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม

สรุปเนื้อหา บทที่ 995 ปฏิบัติหน้าที่ – กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม โดย จาวฉายจิ้นเป่า

บท บทที่ 995 ปฏิบัติหน้าที่ ของ กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จาวฉายจิ้นเป่า อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

หลินซินเหยียนหน้าไปมองลูกสาวแล้วก็วางดินสอ จากนั้นก็ลุกไปนั่งอีกฝั่งเพื่อให้ลูกสาวด้วยนั่งด้วย

จงเหยียนซีไม่รู้ว่าแม่หมายความว่ายังไงจึงถาม " ทำอะไรคะ? "

" แม่พูดลูกเขียนแล้วกัน " หลินซินเหยียนตอบ

จงเหยียนซีถอนหายใจ แสร้งทำหน้าสลด " หนูเพิ่งจะหย่ามานะ ไม่สงสารหนูบ้างเหรอ "

ทุกคนต่างรู้เรื่องที่เธอหย่าร้าง แล้วไหนจะเรื่องของเจียงโม่หานอีก แต่ทุกคนไม่พูดถึงสักคำ เพราะกลัวว่ารอยแผลเป็นของเธอจะเปิดออก

แต่เธอได้ปล่อยวางแล้ว

แววตาของหลินซินเหยียนเปลี่ยนไปชั่วครู่ ซึ่งแม้แต่จงจิ่งห้าวพี่เพิ่งนั่งลงบนเตียงก็ดูออก

จงเหยียนซีหันไปมองหน้าพ่อ และสุดท้ายก็เบนสายตามาที่หลินซินเหยียน แล้วเอื้อมมือไปกุมมือเธอไว้ " แม่ หนูปล่อยวางแล้ว หนูไม่เป็นไรแล้ว พ่อกับแม่ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับหนูเสียทุกเรื่องก็ได้ ยิ่งพ่อกับแม่พยายามไม่พูดถึงก็ยิ่งทำให้หนูกดดันภายในใจ ให้ทำเหมือนเมื่อก่อนเถอะ ที่เวลาหนูทำผิด พ่อกับแม่ก็จะคอยสอนและอบรม อะไรที่ตำหนิได้ก็ต้องตำหนิ "

หลินซินเหยียนเห็นว่าลูกสาวของตัวเองกล้าที่จะเผชิญหน้า ความกังวลในใจก็ค่อยๆ บางลง จากนั้นก็แสร้งทำเป็นดุ " แม่ให้ลูกเขียนบันทึก พูดอะไรเยอะแยะ รีบเขียนสิ "

" ปฏิบัติตามคำสั่งของท่านแม่ขอรับ " จงเหยียนซีหยิบดินสอขึ้นมา " แม่คงรักลูกชายคนเล็กของแม่จริงๆ นะเนี่ย "

เธอไม่ได้อิจฉาแต่ก็รับดีใจด้วยซ้ำ

สำหรับน้องชายแล้วก็คือคนที่อายุน้อยที่สุด แต่ก็เป็นคนที่จากพวกเขาไปเร็วที่สุด บนบ่าของเขาได้แบกรับหน้าที่ที่เขาไม่ควรได้รับ ซึ่งตรงกันข้ามกับเธอและพี่ชายที่ทำตามใจตัวเอง ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ

เขานั้นแบกรับกิจการใหญ่ตั้งแต่อายุยังน้อย ถึงแม้ทุกคนจะคอยช่วยเหลือ แต่สำหรับเขาแล้วมันขาซึ่งอิสรภาพ ถึงแม้ปกติจะดูร่าเริงยังไม่ได้ดูเป็นผู้ใหญ่ขนาดนั้น แต่จริงๆ ในใจของเขานั้นเติบโตและแข็งแกร่งมากเลยทีเดียว

ไม่งั้นเขาคงควบคุมผู้คนให้อยู่ภายใต้ตัวเองไม่ได้หรอก

ถึงจะให้ของกับเขาเยอะมากแค่ไหนเขาก็คงไม่อยากได้ แค่รู้สึกว่ามันควรจะเป็นแค่นั้น โดยรวมแล้ว เขาจะต้องแบกรับความรับผิดชอบของเธอและพี่ชายเอาไว้ ถ้าเขาไม่มาอยู่เมืองCอาจจะเป็นพี่ชายที่ต้องไป เพราะคุณปู่ช่าวล้มป่วยและจากไป ทางนี้ก็เป็นกิจการที่คุณตาเหลือเอาไว้ ไม่สามารถทิ้งร้ายมันได้ บวกกับสุขภาพร่างกายของคุณปู่เล็กไม่ค่อยดีเท่าไหร่ โรงงานทอผ้าในอนาคตก็อาจจะต้องให้น้องชายเป็นคนดูแลด้วย " แม่ หนูคิดว่าเอาแหวนวงนั้นที่แม่ให้หนู ให้กับเถอะ เธอคือคนที่แต่งงานกันลูกน้อย ถ้าให้อย่างอื่นก็คงจะดูไม่งาม " จงเหยียนซีบอกว่าหลินซินเหยียนเป็นคนใจป้ำ แต่ตัวเธอเองก็อยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับพวกเขาเช่นเดียวกัน

" แหวนวงนั้นลูกเก็บไว้เถอะ ของลูกคงไม่เหมาะหรอก แม่พอมีเตรียมไว้อยู่ " หลินซินเหยียนจะไปที่กำไลหยกในมือ เธอกะว่าวันงานพิธีวันนั้น จะเอากำไลหยกให้กับเสิ่นซินเหยา เพราะนี่คือกำไลที่เฉิงยู่ซิ่วเคยใส่ให้เธอ คือของขวัญที่เป็นมรดกตกทอดของตระกูลเฉิง

และมีความหมายในด้านของการสืบทอด จวงเจียเหวินคือลูกชายของเธอ เสิ่นซินเหยาคือลูกสะใภ้ของเธอ ในอนาคตพวกเขาสามีภรรยาก็จะต้องรับช่วงต่อโรงงานทอผ้า และก็นับว่าเป็นการสืบทอดกิจการประจำตระกูลเฉิง

จงเหยียนซีทำปากยู่ " แล้วพี่ชายล่ะคะ? "

" ในอนาคตเขาก็จะต้องแต่งงานน่ะสิ ลูกจะให้อะไรกับภรรยาของพี่เขาล่ะ "

เมื่อเขียนบันทึกของใช้วันงานเสร็จจงเหยียนซีก็กลับห้องไป ตอนนี้ห้องรับแขกไม่มีใครอยู่แล้ว ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อน

เมื่อหลินซินเหยียนปิดประตู ก็เดินมาหาจงจิ่งห้าวแล้วพูดว่า " พรุ่งนี้เราไปเมืองBด้วยกันเถอะ "

เธอเองก็คิดถึงจงเหยียนเฉินแล้ว ตั้งแต่เขาเข้าไปอยู่ในกองทัพ กลับมาบ้านแทบจะนับครั้งได้ เธอแค่หวังว่าจงเหยียนเฉินจะกลับมาร่วมงานแต่งของจวงเจียเหวิน ครอบครัวเราไม่ได้รวมกันมานานแล้ว

ตอนนี้จงเหยียนซีได้เดินออกมาจากความทุกข์ใจของชีวิตแต่งงานที่ล้มเหลวแล้ว จวงเจียเหวินจะแต่งงาน ก็นับว่าเป็นเรื่องดี ถ้ามีลูกชายคนโตอยู่ด้วยก็คงเป็นอะไรที่เพียบพร้อมและสมบูรณ์ รอให้เธอกลับประเทศไทยก่อนก็คงไม่มีอะไรที่ต้องห่วงอีกต่อไป

จงจิ่งห้าวรู้ว่าเธอคิดอะไรในใจ จึงตกปากรับคำสั้นๆ " ได้สิ ผมจะไปจัดการธุระแถวนั้นพอดี "

" ธุระอะไรคะ? " หลินซินเหยียนก็นึกเรื่องเจียงโม่หานขึ้นมาได้ " เราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาแล้ว ไม่จำเป็นต้องไปเจอเขาอีก "

เมื่อนึกถึงเจียงโม่หานแล้ว เธอก็ยังคงรู้สึกสะท้อนใจอยู่

จงจิ่งห้าวยื่นมือแล้วดึงเธอมานั่งข้างๆ " ไม่ได้ไปเจอเขา ให้พูดอีกอย่างก็คือเขาไม่ได้อยู่ เมืองB

" คุณรู้ได้ยังไง? " เธอหันหน้าไปมองจงจิ่งห้าว " คุณรู้อะไรมาใช่ไหม แล้วทำไมถึงปิดบังฉัน? "

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม