ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 112

โจชัวลดสายตาลงมองดวงตาเป็นประกายของลูกสาว ขณะที่หัวใจของเขารู้สึกอ่อนลง

เขากอดเนลลี่ไว้ในอ้อมแขน “ช่างไร้เดียงสาจริง ๆ”

ลูน่าจะไม่มีความสุขที่ได้จากไปได้ยังไง

เธอเป็นคนที่ยืนกรานว่าจะไป ไม่ใช่ว่าเขาไม่ให้โอกาสเธอ เขารอเธออยู่ทั้งคืนแต่เธอก็ไม่มาหาเขา

แต่ทำไมเธอต้องแสร้งทำเป็นอารมณ์ไม่ดีและดูไม่เต็มใจจะจากไปแบบนั้น

เมื่อคิดเช่นนั้นโจชัวก็ถอนหายใจออกมา “กินข้าวต่อเถอะ หลังมื้อเที่ยงพ่อจะให้ลูคัสพาลูกไปเลือกพี่เลี้ยงคนใหม่ ตกลงไหม?”

เนลลี่กัดริมฝีปากและพยักหน้า “ค่ะ”

หลังจากที่แม่ของเธอไป เธอก็คงจะไม่ต้องการให้ใครมาดูแลเธออีก แม้ว่าเนลลี่จะรู้สึกว่าเธอจะได้เป็นอิสระแล้ว แต่พี่ ๆ และแม่ของเธอก็ยังยืนกรานว่าจะต้องให้ใครสักคนมาดูแลเธอ

หลังมื้อเที่ยง ลูคัสพาเนลลี่ไปยังห้องประชุมที่ชั้นล่างของบลูเบย์วิลล่า

มีผู้หญิงหลายคนยืนเรียงแถวกันอย่างเป็นระเบียบ

“คุณหนูเจ้าหญิงน้อย ผู้หญิงเหล่านี้คือคนที่สมัครเข้ามาเป็นพี่เลี้ยงของคุณ คุณลินช์บอกว่าให้คุณหนูเลือกได้ตามใจชอบเลย”

เนลลี่พยักหน้าและเดินเข้าไป

ตัวใหญ่เกินไป ไม่ผ่าน

ผอมเกินไป ไม่เอา

คนนี้ดูดุจัง ไม่ไหว

เมื่อเนลลี่เห็นผู้หญิงคนที่สี่ ดวงตาของเธอก็เป็นประกายจนเกือบจะหลุดออกมา

ผู้หญิงคนนี้คือลิลลี่ คนรับใช้ที่ทำงานให้กับลุงมัลคอล์ม!

ลิลลี่เห็นว่าเนลลี่จำเธอได้ เธอจึงแอบขยิบตาให้เนลลี่ทันที

ในที่สุดเนลลี่ก็ตัดสินใจได้ทันที “คนนี้ค่ะ!”

ลูคัสยืนนิ่งด้วยท่าทางสับสน

ผู้หญิงคนนี้ทั้งผอมและตัวเล็ก เธอแทบจะสู้กับแรงของคนเพียงคนเดียวไม่ได้เลย แต่ทำไมเนลลี่ถึงเลือกเธอในทันทีที่เห็นกันนะ?

หลังจากที่เลือกลิลลี่ เนลลี่ก็มองดูผู้หญิงคนอื่น ๆ และเห็นว่ามีคนที่มาจากบ้านของมัลคอล์มอยู่อีกสองคน