ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 167

โจชัวและลูน่าตัวแข็งทื่อเมื่อได้ยินคำสารภาพของนีล แม้แต่คุณครูที่ยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาก็อ้าปากค้างกับเรื่องที่เกิดขึ้น

ใครจะไปคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ลูน่าถูคิ้วตัวเองอย่างฉุนเฉียวพลางคิดกับตัวเอง ‘ฉันให้กำเนิดเจ้าพวกจอมวางแผนมาเหรอเนี่ย? ฉันบอกพวกเขาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้วไม่ใช่เหรอว่าพวกเขาไม่ควรกินอาหารขยะแบบนี้’

“เป็นความผิดหนูเองค่ะคุณพ่อ” เนลลี่ทำหน้าบึ้ง “ห้องเรียนมันน่าเบื่อจริง ๆ นะคะ แล้วอาหารเที่ยงก็ไม่อร่อยเลย หนูได้ยินเด็กคนอื่นคุยกันเรื่องที่พวกเขาได้กินไก่ทอดกับพ่อแม่ของพวกเขา หนูก็เลยอยากกินไก่ทอดบ้าง แต่...”

ความผิดหวังคลุ้งในแววตาของเนลลี่ “หนูรู้ว่าคุณพ่อคงไม่ให้หนูกิน เพราะไก่ทอดมันไม่ดีต่อสุขภาพ หนูก็เลยขอให้นีลช่วย...”

ความโกรธเคืองของโจชัวค่อย ๆ จางหายไป หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่พลางมองหน้าลูกสาว “หนูนี่ซนจริง ๆ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเรื่องเข้าใจผิดค่ะ คุณลินช์” คุณครูมองโจชัวอย่างประหม่า “คุณ...คุณคงจะไม่ปิดโรงเรียนของเราเพราะเรื่องนี้ใช่ไหมคะ?”

นี่เป็นครั้งแรกที่โรงเรียนนี้รับเด็กนักเรียนคนสำคัญอย่างลูกสาวของโจชัว ลินช์คนดังเข้ามาเป็นนักเรียน คุณครูทั้งหมดจึงกลัวว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น จนกระทั่งเนลลี่ได้รับบาดเจ็บ พวกเขาก็กังวลและพยายามทำตามคำขอของเธอ เพราะแบบนี้เด็กทั้งสองจึงสามารถเบี่ยงเบนความสนใจของครูพยาบาลและครูคนอื่น ๆ ได้แล้วสั่งไก่ทอดมากินโดยที่ไม่มีใครรู้

“ไม่หรอกค่ะ” โจชัวไม่ได้ตอบคำถามของคุณครู ดังนั้นลูน่าจึงแทรกตอบแทน เธอถอนหายใจโล่งอกและยิ้มให้คุณครูและครูพยาบาล “ขอบคุณนะคะ ในเมื่อตอนนี้ทุกอย่างโอเคแล้ว พวกคุณก็ไปกันก่อนได้เลยค่ะ”

ทั้งคุณครูและครูพยาบาลต่างมองหน้ากันอย่างวิตกกังวล แต่พวกเขาเข้าใจว่าเพราะลูน่ามาพร้อมกับโจชัว เธอคงหมายความตามนั้นจริง ๆ ในเมื่อเธอบอกว่าทุกอย่างโอเค พวกเขาจึงพยักหน้าและรีบออกจากห้องไป