โรงพยาบาลเซนทรัล
เนลลี่นั่งอยู่บนม้านั่งและแกว่งขาไปมาพลางเลียอมยิ้มไปด้วย
เธอมองผ่านหน้าต่างกระจกด้วยดวงตากลมโตสีดำ โจชัวพยายามจับเด็กน้อยให้อยู่นิ่งเพื่อให้หมอเก็บตัวอย่างเลือด
“คุณอาลูคัสคะ วันนี้คุณพ่อเขาอารมณ์ไม่ดีเหรอ?”
สุดสัปดาห์แบบนี้ ในที่สุดเนลลี่และนีลก็ไม่ต้องไปโรงเรียนอนุบาล พวกเขาวางแผนว่าจะนอนหลับอุตุ แต่โจชัวกลับรีบเข้ามาในห้องของพวกเขาแต่เช้าแล้วลากพวกเขามาโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกาย
โดยเฉพาะนีล
เขาต้องทำการตรวจหลายอย่างที่มากกว่าเธอ
ลูคัสเองก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับเนลลี่อย่างไรดี เขาทำได้เพียงเช็ดเหงื่อตัวเอง “เอ่อ...ท่านประธานลินช์คงคิดว่าถึงเวลาต้องตรวจร่างกายของพวกคุณหนูให้ละเอียดแล้วมั้งครับ...”
อันที่จริง ลูคัสเองก็ไม่รู้ว่าโจชัวทำแบบนี้ไปทำไม
ในตอนที่เขาไปยังลินช์กรุ๊ปในตอนเช้า เขาก็เห็นอลิซรวมตัวกับคนอื่น ๆ หน้าประตูทางเข้าและคุยกันอยู่
ลูคัสคิดว่าอลิซคงมาเช็กข้อมูลกับเขาเพราะว่าคืนก่อนหน้านี้ โจชัวไม่ได้อยู่บ้านและไม่ได้ทำงานจนดึกด้วย ดังนั้น ลูคัสจึงโทรหาโจชัวอย่างเป็นกังวล และบอกเขาว่าอลิซมาหาเขาที่ห้องทำงาน ลูคัสถามโจชัวว่าอยากให้เขาไปรับมาทำงานไหม
ในตอนที่เขาไปรับโจชัว โจชัวก็ยืนกรานว่าจะกลับบ้าน เขาไม่สนใจจะรีบไปยังที่ทำงานด้วยซ้ำ
จากนั้น พวกเขาก็มาที่โรงพยาบาลและเริ่มทำการตรวจร่างกายอย่างจริงจังและยาวนาน
“ทำไมพี่นีลถึงต้องถูกตรวจเยอะกว่าหนูด้วยล่ะคะ?”
เนลลี่เลียลูกอมโลลิป๊อบในมือของเธอขณะมองพ่อลูกสองคนที่เกือบจะทะเลาะวิวาทกันอยู่ในห้อง
“นีลเกลียดการตรวจร่างกายที่สุด หนูดีขึ้นมาหน่อย ทำไมคุณพ่อต้องพยายามทำให้เขาลำบากด้วยนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
นักเขียนมาโป๊ะตรงที่ทำให้นางเอกและลูกๆเกิดโง่กระทันหัน นึกไม่ออกว่าเช็คดีเอ็นเอได้ ตอนที่มีคนมาสวมรอยเป็นแม่เด็กๆ อ...