ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 30

นีลกลอกตามองขึ้นและเดาว่าที่โจชัวถามเขาแบบนี้คงหมายถึงเนลลี่

หรือพ่อไม่เอาถ่านนี่อยากจะชดใช้ให้กับเธอ?

หนุ่มน้อยขมวดคิ้วยุ่งและนึกถึงสิ่งที่เนลลี่ได้เคยพูดไว้กับเขา

“นีล ถ้าพี่กลับไปหาคุณพ่อ พี่อยากให้เขาทำอะไรให้เหรอ? ส่วนหนูอยากให้คุณพ่อเป็นเหมือนกับคุณแม่แบบว่าทำอาหารอร่อย ๆ ให้ทาน หวีผมให้ เลือกชุดตัวโปรด และเล่านิทานก่อนนอนด้วย!”

…

นีลชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะลบความคิดในสิ่งที่ผู้หญิงทำอย่างเช่น ‘หวีผมให้’ ออกไปจากหัวก่อนจะตอบว่า “ผมอยากให้พ่อทำอาหารให้ทาน เลือกชุดตัวเก่งให้แล้วก็เล่านิทานก่อนนอนด้วย”

โจชัวเลิกคิ้ว “หนูยังอยากให้ใครสักคนเล่านิทานก่อนนอนให้ฟังอยู่อีกเหรอ?”

เด็กชายคนนี้ดูโตพอที่จะเป็นฝ่ายเล่านิทานให้คนอื่นฟังเสียมากกว่า

“แหงละสิ ผมอยากฟังนิทานก่อนนอน!” นีลเริ่มไม่สบอารมณ์ “ผมยังเป็นเด็กอยู่นะ! คุณไม่สามารถหนีความจริงที่ว่าผมเป็นเด็กหกขวบเพราะแค่ผมทั้งเท่ ฉลาด น่ารัก แล้วก็รูปหล่อหรอกนะ!”

โจชัวไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

“ก็ได้”

ชายหนุ่มจดบันทึกสิ่งที่นีลต้องการลงในโทรศัพท์มือถือและสั่งให้ลูคัสจัดการ

เมื่อเหลือบมองท้องฟ้าที่เปลี่ยนสีจนมืดสนิท โจชัวก็ลุกขึ้นยืน “ดึกมากแล้วให้ฉันไปส่งไหม?”

นีลชำเลืองมองแซคที่กำลังเหยียดตัวนอนอยู่บนโต๊ะและถัดไปก็เป็นยูริที่ยืนอยู่ไกล ๆ ดูท่าจะกลัวมากจนไม่กล้ามาตรงนี้ “ก็ได้ครับ”

โจชัวเดินนำไปที่รถ “หนูช่วยลูกสาวของฉันไว้ ฉันควรแสดงความขอบคุณ หนูอยากได้อะไรเป็นของตอบแทนล่ะ?”

“ไม่เป็นไรครับ” นีลโบกมือปัด ๆ “แค่คุณให้งานพี่ชายทั้งสองคนของผมทำอยู่ที่นี่ก็พอแล้ว”

ด้วยเหตุนั้น เขาจึงมองออกไปนอกหน้าต่างรถ “ผมหวังว่าคุณจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียดและสั่งสอนคนที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไปทำหน้าที่คุณในฐานะพ่อให้เต็มที่ ดูแลลูกสาวให้ดีที่สุด”

คำพูดของเด็กชายทำให้โจชัวเงียบไปพักใหญ่ ไม่นึกเลยว่าวันหนึ่งเขาจะตกอยู่ในอาการไปไม่เป็นเพราะคำพูดของเด็กหกขวบ

ใช้เวลาไม่นาน รถยนต์คันหรูก็ไปถึงที่หมายตามที่นีลให้ไว้

ขณะที่รถค่อย ๆ เคลื่อนตัวจอด เด็กชายตัวน้อยก็ลงจากรถพร้อมกล่าวอำลาโจชัวก่อนจะเดินหายเข้าไปในอพาร์ตเมนต์

เมื่อรถยนต์เคลื่อนตัวออกไปจนลับสายตา นีลจึงหมุนตัวกลับหลังหันและเดินตรงไปยังบ้านละแวกที่อยู่ตรงข้าม หยิบกุญแจออกมาไขประตูเข้าไป