เพียงชั่วอึดใจ ความเจ็บแปลบจู่โจมเธอ ทำให้เธอกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด ในเวลานั้น ชายคนนั้นขืนใจเธออย่างรุนแรง ครั้งแล้วครั้งเล่า ความเจ็บปวด ความเกลียดชัง และความอัปยศอดสูเหมือนจะฉีกร่างวิเวียนออกจากกัน เธออยากจะขัดขืนเขา แต่เธออ่อนแอเกินกว่าจะป้องกันตัวเองจากการรุกคืบเข้าไปของเขาได้ ดังนั้นทางเลือกเดียวของเธอคืออดทนไปจนจบ... หลังจากผ่านพ้นสิ่งที่ดูเหมือนเป็นความมืดมิดและความเจ็บปวดที่ไร้ขีดจำกัด รอบตัวของวิเวียนก็เปลี่ยนไปในทันใด ตอนนี้ เธออยู่ท่ามกลางพายุฝนฟ้าคะนอง ขณะเสียงฟ้าร้องดังกระหึ่มจากที่ไกลออกไป ร่างกายของเธอมีรอยฟกช้ำเต็มไปหมด วิเวียนลากสังขารไปตามท้องถนน เธอจับเสื้อผ้าที่ขาดวิ่นพันตัวไว้แน่นขณะเดินโซเซไปท่ามกลางสายฝน เธอถือโทรศัพท์และกดหมายเลขอย่างบ้าคลั่งซ้ำแล้วซ้ำอีก เฟบส์... เฟบส์ คุณอยู่ที่ไหน ฉันกลัวมาก มาช่วยฉันเร็ว... โชคร้ายที่ไม่ว่าเธอจะโทรหาเขากี่ครั้ง ก็ได้ยินแต่เสียงฝากข้อความแบบไร้อารมณ์จากเครื่อง “ขออภัย เลขหมายที่คุณโทรมาไม่ว่าง โปรดลองอีกครั้งในภายหลัง" ในที่สุด วิเวียนก็ไม่อาจทนทุกข์ได้อีกต่อไป เธอล้มลงกลางสายฝน... เมื่อมองดูวิเวียนที่กำลังหวาดผวาในตอนนี้ ฟินนิคอดขมวดคิ้วไม่ได้ เขาหันไปมองหมอที่อยู่ข้างๆ แล้วถามว่า “เธอไม่เป็นไรจริงๆ เหรอ” “อย่ากังวลไปเลย คุณนอร์ตัน เธอแค่เป็นไข้เพราะความหนาวเย็น ตอนนี้เธอน่าจะกำลังฝันร้าย” เมื่อได้ยินคำพูดให้ความมั่นใจของหมอ ฟินนิคค่อยรู้สึกโล่งอก ทันทีที่หมอกลับไป ฟินนิคก็หันไปมองวิเวียนซึ่งมีสีหน้าซีดเซียว ฟินนิคกำลังจะแตะหน้าผากเธอ แต่ต้องประหลาดใจเมื่อเห็นว่าร่างกายของเธอเริ่มสั่นเทา “วิเวียน” ฟินนิกอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วอีกครั้ง "คุณไม่เป็นไรนะ" เห็นได้ชัดว่าวิเวียนยังไม่ได้สติ ริมฝีปากแห้งจนแตกของเธอเผยอเล็กน้อยขณะที่มีคำพูดบางคำออกจากริมฝีปากของเธอ ฟินนิคทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเล็กน้อย เมื่อเขาก้มลงไป ไม่นานนักก็ได้ยินคำพูดที่วิเวียนพึมพำออกมา “เฟบส์... ช่วยด้วย... คุณอยู่ไหน เฟบส์... เชื่อฉันเถอะ...” เฟบส์เหรอ ฟินนิคผุดขึ้นนั่งตัวตรง ขณะที่แววตามุ่งร้ายฉายแวบในดวงตาของเขา ชื่อของผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว เขาจ้องมองวิเวียนที่อยู่บนเตียง แม้ว่าใบหน้าของเธอจะซีดเผือดและไม่สบาย แต่ก็ไม่ได้ปิดบังความงามของเธอ สิ่งนี้ชัดเจนเป็นพิเศษเมื่อเขามองเขม็งไปยังดวงตากระตุกรัวๆ ของเธอ ฟินนิคไม่เคยเห็นเธอแสดงความอ่อนแอแบบนี้มาก่อน เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อคิดขึ้นมาในตอนนี้ ผู้หญิงคนนี้ก็แสดงท่าทีที่ค่อนข้างระมัดระวังตัวอยู่เสมอ เธอไว้ตัวมาตั้งแต่เขาพบเธอครั้งแรก เธอไม่เคยพึ่งพาเขาเลยสักครั้ง อันที่จริง เธออาจไม่ได้อยากทำอย่างนั้นด้วยซ้ำไป แต่ก็ดูราวกับว่าเธอเต็มไปด้วยความรักใคร่และความเชื่อใจให้กับผู้ชายที่ชื่อเฟบส์ เขาเคยสั่งให้โนอาห์ตรวจสอบอดีตของวิเวียน เพราะว่าโนอาห์เป็นคนที่ทำงานเก่งมาก ในไม่ช้าเขาก็สรุปเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับวิเวียนได้เป็นฉากๆ ตัวอย่างเช่น ฟินนิครู้ว่าเธอมีรักแรกที่น่าจดจำ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้น เธอยังคงเลิกรากับรักแรกเมื่อสองปีก่อน แม้ว่าเขาจะไม่เคยตรวจสอบชื่อและภูมิหลังของความรักครั้งแรกของเธอมาก่อน แต่ดูเหมือนคนๆ นั้นจะชื่อว่าเฟบส์ ฟินนิคเริ่มรู้สึกเศร้าหมองเป็นที่สุดเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ โดยที่เขาเองก็ไม่รู้สาเหตุ ถึงตอนนั้น วิเวียนก็ลืมตาขึ้นทันที ฟินนิคระงับอารมณ์ ก้มหน้าลงและจ้องมองเธอ "คุณโอเคไหม" วิเวียนกะพริบตา ถึงตอนนี้เธอเพิ่งรู้ตัวว่ากำลังนอนอยู่ในห้องที่วิลล่า โดยมีการให้สารอาหารผ่านสายน้ำเกลือติดอยู่ที่มือของเธอ “คุณเป็นคนพาฉันกลับบ้านเหรอ” วิเวียนถาม เธอรู้สึกลำคอแห้งผาก “ใช่” ฟินนิคตอบอย่างไม่ใส่ใจขณะยื่นน้ำอุ่นถ้วยหนึ่งให้เธอ "ขอบคุณ" วิเวียนรับมาแล้วเริ่มจิบน้ำ พอฟินนิคสังเกตเห็นท่าทีไว้ตัวและสุภาพตามปกติบนใบหน้าของวิเวียน เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างอธิบายไม่ถูก “วิเวียน” ฟินนิคถามขึ้นมาทันทีว่า “เฟบส์คือใคร” “อะแฮ่ม” วิเวียนไม่คาดคิดว่าจู่ๆ ฟินนิคจะถามคำถามนี้กับเธอ ดังนั้น เธอจึงเริ่มสำลักน้ำในขณะที่ไอออกมาอย่างแรง "ระวังหน่อย" เมื่อเปรียบเทียบกับวิเวียนที่ลุกลี้ลุกลน ฟินนิคยังคงสงบนิ่งขณะเขาตบหลังเธอเบาๆ ด้วยความตื่นตระหนก วิเวียนเงยหน้ามองและเห็นฟินนิคจ้องหน้าเธอ เธอรู้สึกได้ว่าสายตาของเขาจ้องไปที่คางช้ำๆ ของเธอ มันค่อนข้างเห็นชัด ฟินนิครีบหยิบครีมจากล่วมยาที่โต๊ะข้างเตียงออกมาอย่างรวดเร็ว เขาบีบครีมบางส่วนลงบนมือแล้วทาลงบนคางที่บอบช้ำของวิเวียน วิเวียนรู้สึกเย็นที่คางของเธอ แต่แล้วเธอก็เหลือบมองฟินนิคอย่างระมัดระวังขณะที่ถามอย่างลังเลว่า “คุณรู้จักเฟบส์ได้ยังไงคะ” “คุณร้องเรียกชื่อเขาในฝัน” วิเวียนตกตะลึง ตอนนั้นเองที่เธอจำได้ว่าเธอฝันถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อนขณะหลับใหล ความสิ้นหวังคืบคลานเข้าสู่ดวงตาของเธอ ก่อนที่วิเวียนจะคิดหาคำตอบได้ ฟินนิคก็พูดขัดขึ้นอย่างช้าๆ “วิเวียน ผมไม่สนใจอดีตของคุณ แต่ผมหวังจริงๆ ว่าคุณจะเข้าใจว่าตอนนี้คุณเป็นภรรยาของผมแล้ว ผมไม่ชอบให้ผู้หญิงของผมร้องเรียกชื่อผู้ชายคนอื่น”