ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 1250

ซ่างกวนหยวนมาถึงที่บริษัท และได้ตรงไปยังห้องทำงานของประธาน

เลขาไม่สามารถขวางเธอไว้ ได้เลย

เธอเปิดประตูแล้วเดินเข้าไป ซ่างกวนเชียนที่นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานเงยหน้าขึ้นมา พอเห็นเธอ ก็เกิดความสงสัยขึ้นในแววตาทันที

จากนั้น เขาก็ยืนขึ้น

"ประธานคะ ฉันขอโทษ ฉัน......"

เลขายังไม่ทันอธิบายเสร็จ ซ่างกวนเชียนก็ยกมือขึ้นมาสื่อให้เธอว่าไม่ต้องพูดแล้ว

หันมามองซ่างกวนหยวนทีหนึ่ง เลขาก็เดินออกไป แล้วปิดประตูลงเบาๆ

"เธอมาทำอะไรที่นี่?" ซ่างกวนเชียนเดินอ้อมโต๊ะทำงานมาข้างหน้าซ่างกวนหยวน

"ฉันมาคุยเรื่องงานแต่งกับพี่ค่ะ"

ซ่างกวนเชียนจ้องเธออย่างเงียบๆ ไปพักหนึ่ง แล้วค่อยเดินไปทางโซฟา "แล้วเธออยากคุยอะไรล่ะ?"

ซ่างกวนหยวนเดินตามไป "เลื่อนงานแต่งให้เร็วขึ้น"

พอได้ยินแบบนั้น ซ่างกวนเชียนก็หันหน้ากลับไป นึกว่าตัวเองได้ยินผิด "เลื่อนให้เร็วขึ้นอย่างนั้นเหรอ?"

งานแต่งก็อยู่เดือนหน้านี้แล้ว จะเลื่อนเข้ามาได้ยังไงอีก?

"ถูกต้อง เลื่อนเข้ามา" ซ่างกวนหยวนพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ยอมให้แทรก "ฉันอยากแต่งงานกับเฟิงเฉินให้เร็วที่สุด"

"เร็วที่สุดเหรอ? เธออยากให้มันเร็วขนาดไหน?" ซ่างกวนเชียนนั่งลงบนโซฟา เงยหน้าขึ้น พร้อมกับสายตาที่เยาะเย้ย

เดิมที่การที่เธอจะแต่งงานกับจิ้นเฟิงเฉินมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องอยู่แล้ว เขากำลังหาทางดึงเวลาอยู่ ส่วนเจียงสื้อสื้อตอนนี้ก็กำลังคิดหาวิธีทำให้จิ้นเฟิงเฉินฟื้นฟูความทรงจำให้ได้

งานแต่งงานในครั้งนี้จึงไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอน

ตอนนี้เธอมาบอกว่าจะให้เลื่อนงานแต่งเข้ามา แบบนี้มันก็ไม่ดีกับเขาและเจียงสื้อสื้อเลย

"สิ้นเดือนนี้ค่ะ ฉันจะแต่งงานกับเฟิงเฉินในสิ้นเดือนนี้"

สำหรับซ่างกวนหยวนนั้น มีแค่เธอกับจิ้นเฟิงเฉินแต่งงานกันแล้วเท่านั้นเธอถึงจะสบายใจ

ไม่อย่างนั้นความเป็นไปได้มากมายก็ยังคงเกิดขึ้นได้

"เร่งเกินไปแล้ว หลายๆ อย่างมันเตรียมการไม่ทัน" ซ่างกวนเชียนแย้งออกมา

"งั้นจัดง่ายๆ ก็ได้ค่ะ"

ซ่างกวนเชียนขมวดคิ้ว "นี่มันเป็นทั้งชีวิตของเธอเลยนะ เธอจะจัดแค่ง่ายๆ จริงเหรอ?"

"ขอแค่ได้แต่งานกับเขา ต่อให้ไม่จัดงานเลยก็ยังไง" ซ่างกวนหยวนตอบ

งานแต่งก็แค่จัดให้นายท่านหญิงดูเท่านั้น

ซ่างกวนเชียนจ้องมองเธอ ความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบายได้เกิดขึ้นในใจ

ความรู้สึกที่เธอมีต่อจิ้นเฟิงเฉินมันลึกขนาดนั้นเลยเหรอ?

เพื่อเขา แม้แต่งงานแต่งยังยอมละทิ้งได้

ซ่างกวนหยวนเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ พูดออกมาว่า "จิ้นเฟิงเฉินกับเจียงสื้อสื้อยังมีความสัมพันธ์แบบสามีภรรยากันอยู่ ดังนั้น พวกเธอจึงทำได้แค่จัดงานแต่ง แต่ไม่สามารถจดทะเบียนกันได้"

"เรื่องนี้ฉันจะจัดการเอง" ซ่างกวนหยวนหรี่ตาลง ขอแค่ความสัมพันธ์ของเธอกับจิ้นเฟิงเฉินกลายเป็นจริง

เรื่องทะเบียนสมรสค่อยจัดการทีหลังก็ได้

ซ่างกวนเชียนไตร่ตรองไปพักหนึ่ง แล้วถามไปว่า "หยวนหยวน เธอคิดดีแล้วใช่มั้ย?"

"ช่วยฉันเลื่อนงานแต่งให้เร็วขึ้น ส่วนทางคุณย่า ฉันจะเกลี้ยกล่อมให้ท่านผ่าตัดเอง"

พูดจบ ซ่างกวนหยวนก็จากไปทันที

ในตอนที่ประตูปิดลง ซ่างกวนเชียนก็ได้ยิ้มออกมา ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น

หญิงสาวที่เขาดูแลเอาใจใส่มาตั้งหลายปี สุดท้ายก็ต้องกลายเป็นภรรยาของคนอื่นอยู่ดี

......

จิ้นเฟิงเหราพาเด็กๆทั้งสองกลับไปที่บ้านตระกูลฟาง

ซ่างหยิงรู้สึกดีใจมาก "เสี่ยวเป่า เถียนเถียน พวกเธอจะมาทำไมไม่บอกฉันสักคำล่ะ?"

"น้าสะใภ้เล็ก" จิ้นเฟิงเหราทักทายไปอย่างสุภาพ

"พวกเธอมาได้ยังไงเนี่ย?" ซ่างหยิงถาม

"พวกเขาคิดถึงพี่ผมน่ะครับ ผมเลยพาพวกเขามา"