ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 1260

อยู่ๆ เสียงตึบก็ได้ดังมาจากข้างหลัง

ทำเอาพ่อเย่แม่เย่ตกใจจนหันไป สีหน้าทั้งสองก็ได้เปลี่ยนทันที

เห็นว่าเย่เสี่ยวอี้ล้มไปบนพื้น ไม่ขยับ

"เสี่ยวอี้!"

พ่อเย่แม่เย่ก็ได้ร้องออกมาอย่างตกใจ ก็ได้รีบวิ่งไป

ตาของเย่เสี่ยวอี้ก็ได้ปิด สีหน้าไม่มีเลือดเลยสักนิด

"เร็ว รีบไปเรียกหมอมา!" พ่อเย่ก็ได้รีบสั่งพ่อบ้านที่ได้วิ่งมาตอนได้ยินเหตุการณ์

พ่อบ้านก็ได้ตอบไป "ครับ" แล้วก็ได้หันไปโทรหาหมอ

ในความช่วยเหลือของคนใช้ เย่เสี่ยวอี้ก็ได้ถูกประคองไปบนเตียง

แม่เย่ก็ได้กุมมือที่เย็นของเธอ น้ำตาก็ได้ไหลไม่หยุด "เสี่ยวอี้ ลูกอย่าเป็นอะไรขึ้นมานะ ไม่อย่างนั้นแม่จะทำยังไง?"

"ต้องไม่เป็นอะไรหรอก" พ่อเย่ก็ได้เอามือไปวางที่ไหล่ของเธอ พูดปลอบ

นิ้วที่สั่นเล็กน้อยก็ได้บ่งบอกว่าเวลานี้ในใจของเขาได้กลัว

เย่เฉินหยุนกลับไปถึงบ้าน ตอนที่ได้ยินว่าเย่เสี่ยวอี้ได้สลบไปจากปากของพ่อบ้าน ก็ได้รีบถาม "ทำไมถึงเป็นแบบนี้?"

"เมื่อวานคุณหนูไม่ได้ทานข้าวทั้งวัน พึ่งสลบไปครับ"

"ก็เป็นเพราะคุณชายของตระกูลฟางคนนั้น คุณหนูได้เห็นข่าวลือในข่าวก็ได้โมโหจนไม่ยอมทานข้าวทั้งวัน"

พอพ่อบ้านพูดแบบนี้ เย่เฉินหยุนถึงได้นึกถึงข่าวที่ตัวเองก็ได้เห็นข่าวนั้น

แต่ว่าเขาก็แค่คิดว่ามันเป็นข่าวลือ ไม่ได้เป็นความจริง

เพราะเขารู้ว่าคนที่ฟางยู่เชินชอบจริงๆ เป็นใคร

ก็เป็นเพราะว่าเห็นข่าวปลอมนี้ เสี่ยวอี้ก็ได้โมโหจนไม่กินข้าว ถ้าเกิดรู้ว่าฟางยู่เชินกับเวยเวยคบหากัน งั้นไม่โวยวายจนโลกแตกไปเลยเหรอ

คิดถึงตรงนี้ ใจของเย่เฉินหยุนก็ได้เคร่งเครียดขึ้นมา

"เรียกหมอมาหรือยัง?" เขาถาม

"ครับ กำลังมาครับ"

เย่เฉินหยุนพยักหน้า "งั้นก็ดี นายให้ห้องครัวไปเตรียมโจ๊ก รอให้คุณหนูตื่นมาก็ให้เธอดื่ม"

พูดจบ เขาก็ได้วิ่งขึ้นชั้นบน

เดินไปที่ประตูห้องเย่เสี่ยวอี้ ก็สามารถได้ยินเสียงร้องไห้ที่ดังมาจากข้างใน

เป็นคุณแม่

ฝีเท้าของเย่เฉินหยุนก็ได้หยุดลง สีหน้าได้เคร่งเครียด อยู่ๆ นั้น ความรู้สึกผิดก็ได้ถาโถมเข้ามาในใจ

เขาได้ช่วยเวยเวยปิดบังเรื่องที่เธอคบหากับฟางยู่เชิน ก็ได้ทำร้ายพ่อแม่กับเสี่ยวอี้อย่างไม่ได้เจตนา

งั้น......เขาจะพูดกับพวกเขาไปตรงๆ เลยดีไหม?

ตอนที่เขากำลังลังเลนั้น พ่อเย่ก็เห็นเขา

"เฉินหยุน"

ได้ยินเสียง เย่เฉินหยุนก็ได้รีบปรับสีหน้า รีบเดินเข้าไป มองอาการของเย่เสี่ยวอี้ "พ่อครับแม่ครับ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?"

"ยังไม่เป็นเพราะฟางยู่เชิน!"

พอพูดถึงฟางยู่เชิน แม่เย่ก็ได้เต็มไปด้วยความโมโห

ต้องรู้ว่าพวกเขาเอาใจเสี่ยวอี้ขนาดไหน

อมไว้ในปากก็กลัวละลาย วางไว้ในมือก็ตัวตกแตก

นี่เป็นลูกรักที่พวกเขารักเอาใจมากๆ นะ

แต่ว่าฟางยู่เชินไม่ได้รักษาเลยสักนิด ถึงขั้นไม่แคร์เลยแม้แต่น้อย

นี่ก็ทำให้แม่เย่โมโหจนอยากที่จะไปบ้านตระกูลฟางไปถามอย่างละเอียด

เห็นคุณแม่ได้โมโหขนาดนี้ เย่เฉินหยุนก็รู้ว่าเธอก็พูดได้ไม่ชัดเจน ก็ได้มองไปทางพ่อเย่ "พ่อครับ คุณแม่ทำไมโมโหแบบนี้?"

พ่อเย่มองเย่เสี่ยวอี้ที่อยู่บนเตียงสักพัก พูด "เพราะว่าข่าวลือของยู่เชินกับซ่างกวนหยวน เสี่ยวอี้โมโหก็ได้อดข้าวทั้งวัน......"

พูดถึงตรงนี้ เขาก็ได้หยุดไปสักพัก คิ้วก็ได้ขมวดแน่น "เมื่อกี้ก็ได้ยินพ่อพูดว่ายู่เชินไม่ได้ยอมรับการแต่งงานนี้"

ได้ยินถึงตรงนี้ เย่เฉินหยุนไม่แปลกใจเลยสักนิด