ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 1266

"เคลียร์? นี่หมายความว่ายังไง?" ส้งหร่านฟังไม่เข้าใจ

"ความหมายก็คือเขาจะไม่มีทางแต่งงานกับเย่เสี่ยวอี้"

ส้งหร่านครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังรู้สึกว่าไม่ถูกต้อง "ดังนั้นเธอก็เลยเชื่อเขา?"

"อืม"

"เธอโง่หรือเปล่าเนี่ย? ถ้าเผื่อว่าเขาแค่พูดเกลี้ยกล่อมเธอเฉยๆ ล่ะ แบบนั้นเธอจะได้กลายเป็นมือที่สามที่ไปทำลายความรักความรู้สึกของคนอื่นเข้าจริงๆ นะ!"

มือที่สาม?

เหลียงซินเวยขมวดคิ้ว พลางพูดปฏิเสธ "ฉันไม่ใช่มือที่สามนะ พวกเราต่างก็ชอบกันด้วยความจริงใจ"

ส้งหร่านอดกลอกตาขาวไม่ได้ "เธอเป็นมือที่สามอยู่แล้วสิ ฉันหมายถึงว่า ตราบใดที่การแต่งงานยังไม่ได้รับการแก้ไขให้เรียบร้อย ในสายตาของคนภายนอกแล้วเธอก็คือมือที่สาม"

เหลียงซินเวยขมวดคิ้วแน่นขึ้นไปอีก

นับตั้งแต่ได้ยืนยันความสัมพันธ์กับฟางยู่เชินแล้ว เธอก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะเธอเชื่อว่าฟางยู่เชินจะสามารถแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็ว

แต่พอมาตอนนี้เจอส้งหร่านพูดแบบนี้ เธอถึงตระหนักได้ว่าเรื่องราวดูเหมือนจะค่อนข้างยุ่งยากและเป็นปัญหา

เมื่อเห็นสีหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นดูจริงจัง ส้งหร่านจึงตบๆ ไหล่ของเธอ "เธอควรให้ฟางยู่เชินรีบแก้ไขปัญหาให้เรียบร้อยซะ ไม่อย่างนั้นเธอคงได้เดือดร้อนเข้าจริงๆ"

เดือดร้อนถือว่ายังเบาอยู่ ที่กลัวที่สุดก็คือการโดนทุกคนด่าว่า

สังคมในปัจจุบันนี้ มือที่สามมักเป็นฝ่ายถูกทอดทิ้งย่ำยีเสมอ

แต่เธอไม่ใช่มือที่สาม ทำไมต้องมาถูกคนด่าว่าฟรีๆ ด้วย?

เหลียงซินเวยไม่มีอารมณ์จะกินข้าวต่อไปแล้ว เธอปิดกล่องอาหารกลางวัน มองตรงไปข้างหน้าอย่างกำลังครุ่นคิดไตร่ตรอง

ส้งหร่านพูดถูก เรื่องการแต่งงานต้องได้รับการแก้ไขโดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นความรักระหว่างเธอกับยู่เชินคงจะไม่ได้รับคำอวยพรอย่างแน่นอน

เพียงแต่......เธอจะเอ่ยปากพูดกับยู่เชินยังไงดีล่ะ?

......

บางที เรื่องที่ยิ่งวิตกกังวลก็มักจะยิ่งเกิดขึ้นเร็ว

ในเย็นวันนั้น จำนวนลูกค้าภายในร้านค่อยๆ เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เหลียงซินเวยเริ่มกลับมาทำงานหัวหมุนอีกครั้ง

เธอยืนอยู่หน้าประตูเพื่อคอยต้อนรับลูกค้า เมื่อเห็นเย่เสี่ยวอี้เดินเข้ามา ภายในใจของเธอก็เต้น "ตึกตัก"

ลางสังหรณ์ไม่ดีพุ่งเข้ามาในใจของเธอทันที

และเมื่อเย่เสี่ยวอี้เห็นเธอ หล่อนก็รีบพุ่งเข้ามาใส่ทันที หล่อนยกมือขึ้นเหวี่ยงตบหน้าเหลียงซินเวยติดต่อกันถึงสองครั้ง

เพี๊ยะเพี๊ยะ!

เสียงตบแสบแก้วหูดังขึ้นอย่างชัดเจน!

เหล่าลูกค้าและพนักงานคนอื่นๆ ต่างหันมองมาทางนี้

ประโยค "ยินดีต้อนรับ" ยังไม่ทันได้ออกจากปาก เหลียงซินเวยก็ถูกตบจนมึนงงไปหมดแล้ว

เธอเอียงศีรษะ ภายในหัวขาวโพลน รู้สึกได้เพียงความเจ็บปวดแสบร้อนที่แก้มของตัวเองเท่านั้น

เย่เสี่ยวอี้เหมือนจะใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดในร่างกายที่มีในการตบสองครั้งนี้ บนแก้มของเหลียงซินเวยบวมแดงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และยังมีรอยฝ่ามือปรากฏให้เห็นได้อย่างชัดเจน

หล่อนชี้หน้าเหลียงซินเวย พลางตะโกนด่า "นังคนชั้นต่ำ ใครใช้ให้แกมายั่วยวนคู่หมั้นของฉัน วันนี้ฉันจะทำให้ทุกคนเห็นว่าแกมันร่านแค่ไหน!"

ทันทีที่เธอร้องด่าออกมา ทุกคนในเหตุการณ์ต่างเข้าใจในทันทีว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

ตัวจริงกับมือที่สาม

สายตาของพวกเขาที่มองไปที่เหลียงซินเวยเต็มไปด้วยความเหยียดหยามและดูถูก

"หน้าตาก็ออกจะสวย คิดไม่ถึงว่าจะไร้ยางอายขนาดนี้"

"ทำไมสมัยนี้ถึงมีมือที่สามเยอะจัง? อายุยังน้อยไม่รู้จักเรียนรู้อะไรดีๆ แต่กลับไปเป็นมือที่สาม"

......

เมื่อได้ยินเสียงพูดวิพากษ์วิจารณ์ขึ้นมา เหลียงซินเวยงุนงงไม่รู้จะทำยังไง รีบพูดอธิบายขึ้นมาทันที "ไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างที่พวกคุณคิดนะ ฉันไม่ใช่มือที่สามนะ!"

"ใช่ เวยเวยไม่ใช่มือที่สาม!"

เมื่อทางผู้จัดการและส้งหร่านได้ยินเรื่องราวเข้าก็รีบวิ่งออกมาอยู่ข้างเหลียงซินเวยทันที"