ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 135

บทที่ 135 น่าขยะแขยงทั้งตระกูล

เจียงสื้อสื้อยืนดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ด้านข้างอย่างอึ้งๆ เมื่อสักครู่ที่ถูกทุกคนในงานชี้หน้าด่าทอ หรือถูกคนในตระกูลเจียงใส่ความ เธอรู้สึกเจ็บปวดอย่างที่สุด

แต่หลายปีที่ผ่านมา เธอต้องประสบพบเจอเรื่องแบบนี้มาไม่รู้กี่ครั้ง ซึ่งเจียงสื้อสื้อก็ชินไปแล้วซะเป็นส่วนใหญ่

แต่วินาทีนี้มีคนๆนึงกำลังปกป้องเธอถึงขนาดนี้ ในใจของเจียงสื้อสื้อรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

เวลานี้เสิ่นซูหลันก็ยังคงพูดจาปลิ้นปล้อนต่อไป

“คุณจิ้น คุณจะทำจนหลานฉันตายให้ได้ใช่ไหม? ฉันรู้ว่าคุณอยากจะปกป้องเจียงสื้อสื้อ แต่ตอนนี้จะเอาชีวิตคนมาล้อเล่นไม่ได้!”

เจียงนวลนวลซบกับหน้าอกของหลานซือเฉิน แสร้งทำเป็นขอความเมตตา “พี่สื้อสื้อฉันขอร้องล่ะ อย่าโหดเหี้ยมขนาดนี้ได้ไหม พวกเราเป็นฝ่ายทำไม่ได้กับพี่ พวกเราผิดเอง บอกให้คุณจิ้นปล่อยพวกเราไปเถอะ!”

เจียงสื้อสื้อไม่ได้สนใจ เธอรู้ดีว่าจุดประสงค์ของเจียงนวลนวลก็แค่อยากรีบออกไปจากที่นี่ แต่ครั้งนี้ไม่ว่ายังไง เธอก็จะทวงคืนความยุติธรรมให้ตัวเองให้ได้

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบานปลายใหญ่โต จนคนทั่วทั้งงานเข้ามารุมล้อม ทุกคนต่างพากันซุบซิบเสียงดัง

“ว้า นี่มันดราม่าแห่งปีชัดๆ! ไม่รู้เหมือนกันว่าสรุปแล้วเรื่องมันเป็นยังไง?”

“ฉันว่าผู้หญิงท้องคนนั้นตั้งใจล้มลงไปเองมากกว่า! ส่วนอาซ้อนั่นถึงขนาดผลักคนไปหาหอแชมเปญ...”

“จริง! เมื่อกี้คุณชายจิ้นโคตรเท่ ว่าแต่ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน? ทำไมคุณชายจิ้นต้องปกป้องเธอขนาดนี้ด้วย? แถมดูท่าทางเป็นเดือนเป็นร้อยสุด! นี่ถ้าไม่รู้คงนึกว่าเป็นแฟนไปแล้วนะ!”

“ไหนว่าคุณชายจิ้นจะหมั้นกับซูชิงหลิงไม่ใช่หรอ? หรือว่าเป็แค่ข่าวลือมั่วๆ?”

“ไม่รู้สิ! แต่พวกเธอไม่สังเกตหรอ? คุณชายจิ้นเย็นชากับซูชิงหยิงออกจะตายไป แต่กับผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่แค่เป็นเดือดเป็นร้อนแทน แถมยังอ่อนโยนอีก...”

ซูชิงหยิงและซูซินหรุ่ยก็อยู่ในกลุ่มที่ยืนล้อมรอบดูเหตุการณ์ด้วยเช่นกัน เมื่อได้ยินเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของผู้ชม นัยน์ตาของซูชิงหยิงก็ลุ่มลึกลง

ซูซินหรุ่ยยืนอยู่ข้างๆก็พลอยโมโหตามไปด้วย “พี่ซูหยิงดูสิ เป็นนังแพศยานี่อีกแล้ว วันๆดีแต่สร้างเรื่องแล้วให้พี่เฟิงเฉินต้องคอยมานั่งตามล้างตามเก็บ ฉันว่ายัยนี่มันต้องตั้งใจแน่ๆ ตั้งใจสร้างเรื่องให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองกับพี่เฟิงเฉินมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน ช่างเป็นผู้หญิงที่หน้าไม่อายจริงๆ”

ซูชิงหยิงไม่ได้พูดอะไร สายตาจ้องไปยังเจียงสื้อสื้อที่ยืนอยู่ข้างๆจิ้นเฟิงเฉิน ประกายตาแฝงไปด้วยรังศีอำมหิตเกลียดชัง

……

ไม่นาน อานเชิ่งก็เดินเข้ามาแล้วพูด “กรอเวลากล้องวงจรปิดแล้ว”

ขณะพูด อานเชิ่งก็อดลอบสังเกตเจียงสื้อสื้อไม่ได้ เขาแอบสงสัยในใจ นี่หรอผู้หญิงที่จิ้นเฟิงเฉินชอบ? แต่ในสถานการณ์แบบนี้ เขาจึงไม่ได้ถามออกไป

จิ้นเฟิงเฉินพยักหน้า “ขอบคุณครับลุงอานเชิ่ง งั้นก็ปล่อยภาพออกมาให้ทุกคนดูกันเถอะ!”

จากนั้นหน้าจอกลางห้องบอลรูมก็ฉายภาพที่เจียงสื้อสื้อถูกคนจากตระกูลเจียงรุมล้อม จากนั้นราวกับเกิดการทะเลาะวิวาท เจียงเจิ้นตบเจียงสื้อสื้อไปทีนึง ก่อนที่ในนาทีต่อมาเจียงนวลนวลจะแกล้งทำเป็นล้มลงไป

ฉากนี้ถูกฉายลงบนหน้าจออย่างชัดเจน แม้จะไม่มีเสียง แต่ก็พอจะรู้ว่าครอบครัวนี้กำลังหาเรื่องเจียงสื้อสื้อ