ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 1366

ปลายสาย ซ่างกวนหยวนนั้นเลิกคิ้วอย่างมีความสุข แล้วก็พูดโดยทันทีว่า "ขอแค่พวกเธอหย่ากันจริง ฉันก็จะปล่อยคนออกมา"

เจียงสื้อสื้อขมวดคิ้ว "ฉันบอกแล้วไง เมื่อฉันกับเฟิงเฉินดำเนินการหย่ากันเรียบร้อยแล้ว"

เธอได้ยินว่าซ่างกวนหยวนกำลังคุยกับใครอยู่ก็ไม่รู้ ผ่านไปครู่หนึ่ง หูของเธอก็ได้ยินเสียงของซ่างกวนหยวนอีกครั้ง

"ส่งรูปมาให้ฉัน"

พอพูดจบ เธอก็ตัดสายในทันทีโดยไม่รอเจียงสื้อสื้อตอบสนองอะไร

ไม่ว่าเจียงสื้อสื้อจะโกรธแค่ไหน ก็ทำได้แค่ทำตามสิ่งที่เธอต้องการ เธอถ่ายรูปใบหย่าของตัวเอง แล้วก็ส่งไปให้ซ่างกวนหยวน

ผ่านไปครู่หนึ่ง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ซ่างกวนหยวนโทรมา

พอรับสาย เสียงของซ่างกวนหยวนก็ดังขึ้น "พวกเธอหย่ากันจริงๆ ด้วย!"

จะให้ได้ยินเสียงจากหูฟัง ก็ฟังออกว่าเธอมีความสุขมากแค่ไหน

"เธอก็เห็นรูปแล้วไม่ใช่เหรอ?"เจียงสื้อสื้อพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "จะปล่อยแม่ฉันออกมาได้แล้วหรือยัง?"

"แน่นอน......"ซ่างกวนหยวนกำลังจะตอบ แต่ว่ากังวลว่าจะถูกโกง ก็เลยเปลี่ยนคำพูดอีกครั้ง "ฉันยังไม่เชื่อ ฉันต้องเห็นใบหย่าด้วยตาของตัวเอง"

พอพูดจบ เธอก็วางโทรศัพท์ไปในทันทีอีกครั้ง

เจียงสื้อสื้อวางโทรศัพท์ลง สีหน้าของเธอดูแย่มาก

"เธออยากจะทำอะไร ละครเธอไปก่อนเถอะ" จิ้นเฟิงเฉินอะไหล่เธอเอาไว้

เจียงสื้อสื้อหันหน้าไปมองเขา สื่อว่าเธอเข้าใจแล้ว

ไม่นาน ซ่างกวนหยวนก็จะเตรียมผู้ชายสองคนให้มาที่สำนักงานอำเภอ

"คุณจิ้น รบกวนเอาใบหย่ามาให้ผมครับ"

จิ้นเฟิงเฉินก็ยื่นให้เพราะเขาตามนั้น

ผู้ชายทั้งสองคนได้ใบหย่าไป ก็กลับไปในทันที

จิ้นเฟิงเฉินมองดูแผ่นหลังของพวกเขา หรี่ตาลง ในใจก็เกิดความสงสัย

ทั้งสองคนนี้มาเร็วมาก ไปก็เร็วมากเหมือนกัน ราวกับว่า......ซ่างกวนหยวนอยู่ที่เมืองจิ่นอย่างไรอย่างนั้น

ถ้าคิดได้แบบนี้ จิ้นเฟิงเฉินก็รีบโทรหาอิ้งเทียนในทันที

พอรับสาย เขาก็พูดออกมาในทันที "รีบไปตรวจสอบที่อยู่ของซ่างกวนหยวนมา ถ้าเกิดว่าฉันเดาไม่ผิดแล้วก็ เธอน่าจะอยู่ที่เมืองจิ่น"

เจียงสื้อสื้อได้ยินดังนั้น สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปในทันที

นี่ยัยผู้หญิงบ้าคนนั้นอยู่ที่เมืองจิ่นอย่างนั้นเหรอ!

"ถ้าเกิดว่าเธออยู่ที่เมืองจิ่นจริงๆ ตอนนี้เธอก็น่าจะยังอยู่ที่เมืองจิ่น"

"แต่ว่าเมืองจิ่นใหญ่โตขนาดนี้......"เจียงสื้อสื้อรู้สึกเป็นกังวลอย่างมาก

"พวกอิ้งเทียนกำลังสืบหาอยู่ คิดว่าอีกไม่นานก็น่าจะรู้ผลแล้ว"

จิ้นเฟิงเฉินกุมมือของเธอ "พวกเรากลับบ้านก่อนเถอะ"

......

พอกลับมาถึงบ้าน เจียงสื้อสื้อก็เล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้พ่อจิ้นกับแม่จิ้นฟัง

"พี่บอกว่าซ่างกวนหยวนยังไม่เชื่อว่าพวกพี่อยากรู้จริงๆ อีกอย่างนั้นเหรอ?" ส้งหวั่นชีงรู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นโรควิตกกังวลอย่างหนัก

"เธออยากจะเห็นใบหย่ากับตาของตัวเองถึงจะเชื่อ"

เจียงสื้อสื้อถอนหายใจออกมา "ไม่รู้เหมือนกันว่าแม่ของฉันจะได้กลับมาเมื่อไหร่"

"พี่สะใภ้ ไม่ต้องรีบร้อนไป ถ้าเกิดว่าผู้หญิงบางคนนั้นพูดจากกลับไปกลับมา ตระกูลจิ้นของพวกเราก็ไม่ได้ธรรมดา จะปล่อยให้เธอมารังแกได้ยังไงกัน?"ส้งหวั่นชีงปลอบใจ

"มีข่าวอะไรจากอิ้งเทียนบ้างหรือยัง? "พ่อจิ้นถาม

"ยังเลยครับ" จิ้นเฟิงเฉินขมวดคิ้ว "แต่ว่าก็คงใกล้แล้วล่ะ"

จากความสามารถของอิ้งเทียนแล้ว เขาจะสามารถตามหาที่อยู่ของซ่างกวนหยวนได้อย่างรวดเร็ว

แล้วก็เป็นอย่างที่คิด เขาเพิ่งจะพูดจบได้ไม่นาน อิ้งเทียนก็โทรเข้ามา

"คุณชาย ตื่นได้แล้วครับ ซ่างกวนหยวนพักอยู่ที่พฤหัสทางตอนใต้ของเมือง แล้วอีกอย่าง แม่ของคุณหญิงก็อยู่ที่นั่นเหมือนกัน"

คำพูดของอิ้งเทียน คนที่นั่งอยู่ตรงนี้ได้ยินทั้งหมด