สรุปตอน บทที่ 1451 ไม่อยากกลับสถานกักกันอีก – จากเรื่อง ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?! โดย เมียวเมียว
ตอน บทที่ 1451 ไม่อยากกลับสถานกักกันอีก ของนิยายมนุษย์หมาป่าแวมไพร์เรื่องดัง ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?! โดยนักเขียน เมียวเมียว เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
"ประธานซ่างกวน คุณพูดว่าอะไรนะคะ" หลี่ซีเหมือนกับไม่ได้ยิน จึงได้ถามขึ้นอย่างใจเย็น
ถ้าหากว่าเขาจำเธอได้จริงๆ อย่างนั้นเธอก็สามารถปฏิเสธไม่ยอมรับได้
เพราะว่ารูปลักษณ์ภายนอกของเธอตอนนี้แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
ซ่างกวนเชียนได้สติคืน สิ่งที่ผ่านเข้ามาในดวงตาคือใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย แววตาของเขาจึงประกายความผิดหวัง
"ขอโทษที่ผมเสียมารยาทครับคุณหลี่" ซ่างกวนเชียนยิ้มขออภัย
หลี่ซีแอบถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ใบหน้ายังคงรักษารอยยิ้มไว้แล้วกล่าว :"ไม่เป็นไรค่ะ"
"เชิญนั่ง"
หลังจากทั้งคู่นั่งลง ซ่างกวนเชียนก็พูดตรงๆ ถึงจุดประสงค์ของการมา
"คุณหลี่ครับ ที่ผมมาในวันนี้คืออยากจะคุยกับคุณเรื่องการร่วมมือของบริษัททั้งสองครับ"
หลี่ซียิ้มพยักหน้า "ฉันรู้ค่ะ แต่......"
เธอกล่าวอย่างรู้สึกขออภัย:"เกรงว่าจะทำให้คุณผิดหวังเสียแล้ว JRตอนนี้ยังไม่มีนโยบายที่จะร่วมมือกับซ่างกวนกรุ๊ปค่ะ"
"ทำไมครับ" ซ่างกวนเชียนกล่าวถามต่อ "เป็นเพราะจิ้นกรุ๊ปเหรอ พวกคุณอยากแค่จะร่วมมือกับจิ้นกรุ๊ปเท่านั้นเหรอครับ"
เมื่อเอ่ยถึงจิ้นกรุ๊ป เห็นได้ชัดว่ารอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่ซีได้จางลงเล็กน้อย น้ำเสียงก็เย็นชาลง "ประธานซ่างกวนคะ ไม่ว่าJRจะร่วมมือกับใคร คุณก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะถามค่ะ"
ซ่างกวนเชียนถึงได้รู้ตัวว่ากิริยาของตัวเองนั้นเกินความเหมาะสม จึงได้รีบขออภัย "ขอโทษครับ ผมอยากจะร่วมมือกับบริษัทของคุณจริงๆ ดังนั้นอารมณ์จึงค่อนข้างใจร้อน"
หลี่ซียิ้มและก็ไม่ได้พูดอะไรอีก
ซ่างกวนเชียนจับใบสัญญาในมือไว้แน่น เขาไม่เต็มใจที่จะกลับไปแบบนี้ ไม่ว่าจะอย่างไรวันนี้จะต้องคุยสัญญาการร่วมมือนี้ให้สำเร็จ
ครั้นแล้ว เขาจึงยื่นใบสัญญาไปที่ด้านหน้าของหลี่ซี แล้วกล่าวจริงจังว่า:"นี่เป็นใบสัญญาของผม เชิญคุณหลี่โปรดอ่านดูก่อน หากพึงพอใจ จะได้พิจารณาไตร่ตรองการร่วมมือ"
หลี่ซีเงยหน้าขึ้นมองเขา ประสานกับแววตาที่คาดหวังของขา แล้วขมวดคิ้วขึ้น
ถ้าหากว่าเธอไม่ตกลงการร่วมมือ เกรงว่าเขาคงจะต้องมาอีกเป็นครั้งที่สอง ครั้งที่สาม ไม่ยอมหยุดอย่างแน่นอน
เธอแค่ต้องการหลีกเลี่ยงการติดต่อกับเขาที่มากเกินไป หลีกเลี่ยงการถูกเขาดูออกหรือจับผิดอะไรได้
"ได้ค่ะ ฉันจะอ่านดู"
หลี่ซี เปิดใบสัญญาออกมาอ่านดูอย่างตั้งใจ
เธอกำลังอ่านใบสัญญา ซ่างกวนเชียนก็จ้องมองเธออย่างไม่ละสายตา
หลี่ซีรู้สึกถึงการจ้องมองด้วยแววตาที่ร้อนผ่าวของเขา แล้วยื่นมือออกมาปัดไรผมที่ปรกลงมาทัดเข้าที่ใบหูอย่างอึดอัดใจ จากนั้นเงยหน้าขึ้น
วินาทีที่เธอเงยหน้าขึ้นนั้น ซ่างกวนเชียนนึกว่าตัวเองกำลังมองเห็นซ่างกวนหยวน
ในความมึนงง เขาก็โพล่งเสียงเรียกออกมาอีกครั้ง: "หยวนหยวน"
หลี่ซีจิตใจลนลาน แต่ฉับพลันก็หายไป ยิ้มแล้วกล่าว:"ประธานซ่างกวน หยวนหยวนคือใครคะ"
ซ่างกวนเชียนตระหนักได้ว่าตัวเองว่าเสียมารยาทอีกแล้ว จึงยิ้มอย่างเคอะเขินแล้วตอบกลับว่า:"หยวนหยวนเป็นน้องสาวของผมครับ"
"ออค่ะ" หลี่ซีพยักหน้า ลังเลอยู่สักพัก ถึงได้ถามขึ้น: "ฉันกับน้องสาวคุณเหมือนกันมากเหรอคะ คุณถึงได้เรียกฉันด้วยชื่อน้องสาวคุณถึงสองครั้ง"
"ไม่เหมือนครับ" ถึงแม้ไม่อยากจะยอมรับ แต่เธอนั้นมีรูปลักษณ์ที่ไม่เหมือนหยวนหยวนจริงๆ
"เหรอคะ" หลี่ซีจ้องมองเขาแวบหนึ่ง แล้วก้มหน้าลงดูใบสัญญาต่อ
เขาคงน่าจะคิดถึงซ่างกวนหยวนมากเกินไป ถึงได้เรียกเธอว่าหยวนหยวน"สองครั้งโดยไม่รู้ตัว
"แต่......" ซ่างกวนเชียนเปิดปากขึ้นในทันใด
หลี่ซีลนลานขึ้นอีกครั้งทั้งที่อุตส่าห์ระงับไว้ได้แล้ว
"กิริยาท่าทางบางอย่างของคุณเหมือนกับเธอมาก"
กิริยาท่าทาง? เหมือน?
หลี่ซีขมวดคิ้ว ไม่ได้การแล้ว จะให้เขาจับผิดไม่ได้
เธอเงยหน้าขึ้น ใบหน้าที่งดงามเต็มไปด้วยความรอยยิ้ม "อย่างนั้นถือเป็นเกียรติของฉัน"
ถึงแม้ว่าใบหน้าจะไม่เหมือน แต่ว่ากิริยาท่าทางนั้นเหมือนมากจริงๆ
ซ่างกวนเชียนยิ้มเศร้าครู่หนึ่ง "คุณไม่ใช่หยวนหยวนจริงๆ เหรอ"
เธอไม่อยากจะกลับไปสู่สถานที่เยือกเย็นเช่นนั้นอีก
นานมากแล้วที่เธอไม่แสดงอาการหวาดกลัวอย่างหมดหนทางเช่นนี้ เจี่ยงฉือเห็นแล้วเจ็บปวดใจ จึงเดินเข้าไปกอดเธอแล้วปลอบเบาๆ :"ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะช่วยคุณจัดการทุกอย่างเอง"
หลี่ซีเงยหน้าขึ้นมองเขา "เจี่ยงฉือ ฉันไม่อยากกลับไปสถานกักกันอีก"
เจี่ยงฉือยิ้ม "ไม่หรอก คุณจะไม่กลับไปสถานที่แบบนั้นอีก"
หลี่ซีอ้าแขนกอดเขาไว้ อิงศีรษะซบเข้าที่ไหล่ของเขา แล้วหลับตาลง ปกปิดความวิตกกังวลในดวงตา
ใช่ มีเจี่ยงฉืออยู่ เธอไม่เป็นอะไรอย่างแน่นอน
ในเมื่อเขาสามารถช่วยเธอได้หนึ่งครั้งแล้ว จะต้องช่วยเธอได้อีกครั้งอย่างแน่นอน
......
ซ่างกวนเชียนเพิ่งเซ็นสัญญาร่วมมือกับJR ข่าวนี้ไม่นานก็ลอยไปถึงหูของจิ้นเฟิงเหรา
"JRเซ็นสัญญาร่วมมือกับซ่างกวนเชียนแล้วจริงเหรอ" จิ้นเฟิงเหรามองไปยังผู้ช่วยที่มารายงานข่าว ในใจรู้สึกไม่อยากจะเชื่อว่าJRจะเลือกร่วมมือกับซ่างกวนกรุ๊ป
"ครับ เพิ่งเซ็นสัญญากันครับ" ผู้ช่วยพยักหน้า
จิ้นเฟิงเหรายิ้มขมขื่นอย่างอดไม่ได้ "นี่JRจะร่วมมือกับซ่างกวนกรุ๊ปจริงเหรอ"
จากนั้นเขาก็ไปที่ห้องทำงานของท่านประธาน นำข่าวนี้ไปบอกกับจิ้นเฟิงเฉิน
"พี่ ตอนนี้พวกเราควรจะทำอย่างไรดี"
เรื่องที่พวกเขากังวลได้เกิดขึ้นแล้วจริงๆ
"ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ" จิ้นเฟิงเฉินกล่าวอย่างใจเย็น
จิ้นเฟิงเหรานึกถึงคำพูดที่เขาเคยพูดกับตัวเองก่อนหน้านั้น แล้วจับจมูกเบาๆ "ดูเหมือนผมจะใจร้อนเกินไปอีกแล้ว"
จิ้นเฟิงเฉินพยักหน้า "ใช่ นี่เดิมทีก็เป็นสิ่งที่พวกเราคาดเดาไว้ตั้งแต่แรก ไม่ต้องตื่นเต้น ยิ่งไปกว่านั้น JRเพิ่งจะเข้าสู่ตลาดภายในประเทศ ยังยืนไม่มั่นคง บอกตรงๆ ไม่ได้น่ากลัว สำหรับเรื่องที่ร่วมมือกับซ่างกวนกรุ๊ปนั้น......"
จิ้นเฟิงเฉินชะงักไปชั่วครู่ "ไม่มีอะไรมากไปกว่าการมีศัตรูเพิ่มอีกหนึ่งคน"
จิ้นเฟิงเหราพยักหน้า "ทราบแล้วครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!