ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 240

บทที่ 240 ยืนยันความบริสุทธิ์ให้ตัวเอง

พอซูชิงหยิงได้ยิน ในใจก็หยุดลุกลี้ลุกลนไม่ได้

เธอรู้ที่ไหนว่าความคิดเริ่มแรกของแบบแผนโครงการชุดนี้คืออะไร?

แต่ยังดีที่ เพื่อที่จะรับรองได้ เธอก็ทำการบ้านมามากพอ

เธอไม่เพียงแต่ศึกษาแผนโครงการชุดนี้มาอย่างละเอียด ทั้งยังปรับเปลี่ยนไปบ้างเล็กน้อย

ซูชิงหยิงพยายามสงบสติอารมณ์ แล้วย้ายสายตามองไปที่Kevin “จริงๆแล้ว ตอนฉันรู้ว่าบริษัทนี้ยังผลิตน้ำหอมอยู่ ฉันก็คาดไม่ถึงมาก”

Kevinมองไปที่ซูชิงหยิง ไม่แปลกใจกับคำพูดเธอมากนัก เป็นเรื่องจริง ที่คนส่วนใหญ่ ล้วนเข้าใจผิดคิดว่าแบรนด์น้ำหอมของบริษัทEisley เป็นผลิตภัณฑ์ที่แตกตัวไปจากเครื่องสำอาง

เขาเองก็ไม่ได้คิดอะไรกับคำพูดของเธอเช่นกัน

ซูชิงหยิงยิ้มลำพองใจให้เจียงสื้อสื้อ แล้วยังพูดต่อ: “ตัวเครื่องสำอางEisleyเองมีชื่อเสียงที่แน่ชัดอยู่แล้ว แต่ชื่อเสียงของน้ำหอมกลับต่ำกว่าด้านนี้มาก แต่ว่าก็มีกลุ่มจำนวนลูกค้าที่แน่นอน ฉันเชื่อว่า ถ้าสามารถพึ่งการโปรโมทเครื่องสำอางครั้งนี้ได้ ก็สามารถผลักดันยอดขายน้ำหอมได้ด้วยค่ะ”

“พูดจบแล้วหรือ?” เจียงสื้อสื้อหัวเราะเสียงเบา

ซูชิงหยิงเริ่มโกรธ เธอยังพูดไม่หมด เจียงสื้อสื้อก็รีบร้อนขัดคำพูดเธอขนาดนี้ หรือเพราะเห็นว่าตัวเองไม่เหลือที่ว่างให้กลับ ก็เลยเริ่มร้อนใจแล้ว?

พอทีคิดถึงตรงนี้ สายตาก็ล้นท้นไปด้วยรอยยิ้มได้ใจ

Kevinอดขมวดคิ้วไม่ได้ ไม่พอใจกับการไร้มารยาทอีกครั้งของเจียงสื้อสื้อ “ประธานซูน้อย เชิญคุณพูดต่อ”

ซูชิงหยิงพูดจาฉะฉานต่อ: “จริงๆ แล้วแบบแผนครั้งนี้ของเรา ตอนนี้ก็คือ ‘ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง’ ค่ะ เชื่อว่าบริษัทของคุณก็หวังจะเห็นแบรนด์น้ำหอมก็สามารถไม่พื้นที่ในการพัฒนาต่อได้อย่างมีคุณภาพเช่นกันค่ะ”

“ค่ะ ฉันพูดจบแล้ว” ซูชิงหยิงพูดจบก็เหลือบมองเจียงสื้อสื้ออย่างยั่วยุ

แต่เจียงสื้อสื้อกับยกยิ้มพร้อมปรบมือออกมา แล้วพูดต่อทันที: “ในเมื่อการแสดงของคุณซูจบลงแค่นี้ งั้นก็มาฟังความคิดการออกแบบของฉันดีกว่าค่ะ”

ทุกอย่างพร้อมแล้ว ด้วยความเร็ว แบบแผนของเธอก็ถูกฉายบนจอใหญ่

คนในห้องประชุมก็ค้นพบในทันที ว่าแบบแผนของเธอ เหมือนกับของซูชิงหยิงเป๊ะๆ

Kevinอดขมวดคิ้วไม่ได้ พูดขัดเจียงสื้อสื้อ “นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

ซูชิงหยิงยิ่งเอ่ยด้วยโทสะ: “นี่ยังต้องพูดอีกเหรอคะ? ก็เห็นๆ อยู่ว่าขโมยความคิดแบบแผนของฉันไป”

ได้ยินคำพูดของเธอ เจียงสื้อสื้อก็หัวเราะอย่างหมดคำพูด

วันนี้ เธอก็ได้รู้แล้วว่าการที่โจรร้องเรียกให้จับโจรมันคืออะไร ลืมตาแล้วเริ่มพูดโป้ปด

เธอไม่ได้กลัวเลยสักนิด ตรงกันข้ามเธอยิ่งนิ่งสงบขึ้น เธอสิถึงเป็นคนนั้นที่โดนขโมยความคิด

เจียงสื้อสื้อเหลือบมองซูชิงหยิงอย่างเย็นชา “ใครลอกใครกัน ยังไม่แน่นอนหน่อย”

เธอหันไปหาKevinอีกครั้ง พูดข้อร้องด้วยน้ำเสียงแน่วแน่: “Kevin ฉันขอเพียงแค่นาทีเดียว มายืนยันความบริสุทธิ์ให้ตัวเองค่ะ”

Kevinชำเลืองตามอง แล้วเริ่มกระซิบกระซาบกับคนตำแหน่งสูงที่อยู่ข้างๆ เขา

หลังจากการสนทนาเงียบผ่านไป ท้ายที่สุด ทางEisleyก็เห็นพ้องให้โอกาสเจียงสื้อสื้อ

ถึงยังไงการขโมยก็มีโทษทางกฎหมาย เพียงพอที่จะทำลายทั้งชีวิตนักวางแผน

Kevinพูดด้วยเสียงจริงจังในนามของEisley: “ในเมื่อมีแบบแผนสองชุดที่เหมือนกันปรากฏออกมา งั้นก็จำเป็นจะต้องมีฝ่ายหนึ่งที่ขโมยความคิด เพื่อความยุติธรรม พวกเราจะให้โอกาสคุณหนึ่งครั้ง”

หลังจากเธอนั่งลงไป Kevinและผู้บริหารระดับสูงที่เหลือ ลุกขึ้นทันที พูดประกาศกับพวกเขา: “พวกเราต้องการปรึกษากัน 10 นาที แล้วจะมาให้คำตอบคุณในภายหลัง”

สิ้นคำ พวกเขาก็หายไปจากสายตาอย่างรวดเร็ว

จริงๆแล้ว แม้แต่คนโง่ก็ยังแยกแยะได้ ว่าจริงๆ แล้วคนที่ขโมยความคิดคือใคร

ถึงแม้การออกแบบแบบแผนจะเหมือนกัน แต่ถ้าพูดจากแนวคิดการออกแบบ ก็เห็นได้ชัดมากว่าเจียงสื้อสื้อเป็นผู้ออกแบบ

ในทางกลับกัน ซูชิงหยิงก็ทำการปรับเปลี่ยนแบบแผน เพราะไม่เข้าใจแนวคิดการออกแบบ ก็เลยเต็มไปด้วยช่องโหว่

มีตรงไหนเทียบกับเจียงสื้อสื้อได้บ้าง?

เพราะว่าเจ้าภาพไม่อยู่ คนอื่นๆ ในนี้ แน่นอนพากันว่าวิจารณ์เรื่องนี้กันต่างๆ นานา

โดยเฉพาะตอนสายตาดูถูกอย่างโจ่งแจ้งทุกสายตามองไปที่ซูชิงหยิง ก็ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดไปทั้งตัว

สีหน้าของเธอมืดครึ้ม ดวงตาทั้งคู่จ้องมองเจียงสื้อสื้ออย่างโกรธแค้น

ซูชิงหยิงดูท่าจะไม่คาดคิดมาก่อน แค่แบบแผนอันหนึ่ง เบื้องหลังจะวางกับดักไว้มากมายขนาดนี้

เจียงสื้อสื้อยัยตัวดี คุณคิดว่าคิดจะชนะอย่างไม่ต้องสงสัยแล้วเหรอ?

ซูชิงหยิงยินดีกับตัวเองในใจ เธอตกลงร่วมงานกับKevinไปตั้งนานแล้ว

เธอคิด เพียงแค่Kevinเอาสิทธิ์โฆษณามาให้ฉัน ถ้าอย่างงั้น ถึงเจียงสื้อสื้อจะพูดได้น่าฟังมากขนาดไหน เธอก็จะถูกกล่าวหาว่า “ขโมยความคิด” เท่านั้น

และเจียงสื้อสื้อไม่ได้สังเกตเห็นสายตายินดีกับตัวเองของซูชิงหยิง เธอหน้าซีดเผือด มือทั้งสองข้างสั่นเล็กน้อยไม่ยอมหยุด