ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?! นิยาย บท 242

บทที่ 242 มีชีวิตอยู่จนเบื่อแล้ว

หลังจากที่Kevinวางสายลง ในสมองนั้นก็มีฉากของตนในเมื่อก่อนโดยห้ามไม่ได้

เมื่อก่อนนั้น เขาเคยโดนคนอื่นใส่ร้ายว่าลอกเลียนแบบ

ในตอนนั้นของเขา ไม่ได้โชคดีอย่างเจียงสื้อสื้อนี้ และไม่มีวิธีที่จะแก้ให้ตนเองด้วยซ้ำ

ทำงานในทางของพวกเขานี้ ใครๆก็รู้ว่า ถ้ามีจุดสกปรกของการลอกเลียนแบบแล้ว ทั้งชีวิตนี้ก็อย่าคิดที่จะกลับมาดีได้

เขายิ้มแห้ง เขาคิด ถ้าไม่ใช่ว่าเขามีความสามารถจริงๆ ได้เจอกับคนที่ดี ได้รับความช่วยเหลือ

อาจเป็นไปได้ว่า ตอนนี้เขายังอยู่ในมุมที่มืดมนนั้น อยู่แบบไม่เป็นสุขมากๆ

แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น สุดท้ายผ่านอุปสรรคมา เขากว่าจะอยู่จนดีขึ้นมาได้ เอาคำที่ใส่ร้ายว่าลอกเลียนแบบออกไปนั้น ในใจของเขานั้นก็มีบาดแผลอยู่แล้ว

คนคนหนึ่งถ้าเคยบาดเจ็บ พอมีเงินขึ้นมา ก็คิดแต่จะไปมีความสุข เพื่อที่จะเติมเต็มบาดแผลในใจของตนนั้น

เขาดำดิ่งลงไปเรื่อยๆ และแตกต่างจากตนเองที่เหมือนกับกระดาษขาวนั้น ยิ่งอยู่ยิ่งไกล

แต่นี้ก็ไม่ได้แปลว่า เขาจะไม่มีเส้นตายแล้ว

ซูชิงหยิง เธอไม่ควรพันรอบไม่ควรหมื่นรอบ ก็คือไปลอกเลียนแบบคนอื่น ซ้ำยังใส่ร้ายเขาอีก

ในงานเลี้ยงยามเย็น

เจียงสื้อสื้อและซูซาน เดินเข้ามาในงานพร้อมกัน ทั้งสองคนนั้นกลายเป็นเป้าสายตาแทบจะทันที

ไม่ยอมรับไม่ได้ว่า หน้าตาของเจียงสื้อสื้อนั้น สวยมากๆจริง

ความสง่าเรียบร้อยบนร่างกายของเธอที่มีมาแต่เกิดนั้น คือสิ่งที่คนอื่นเรียนไม่ได้

พอKevinเห็น ตานั้นก็สว่างขึ้น แล้วผลิออกจากคนข้างๆ ได้ทำการเชื้อเชิญเธอ “ไม่รู้ว่าคุณเจียงจะยอมมั้ย นำการเต้นเพลงแรกของคืนนี้ มอบให้กับผม”

เจียงสื้ออสื้อเพียงแค่หยุดนิ่งไป ยังไงKevinก็เป็นคนรับผิดชอบงานร่วมมือนี้ กำลังจะตกลง ก็โดนลู่เจิงที่กำลังเข้ามาห้าม

“Kevin สื้อสื้อนั้นเป็นดอกไม้ที่มีเจ้าของแล้วนะ ไม่ใช่ว่าคุณจะทำอะไรง่ายๆนะ”ลู่เจิงชอบเจียงสื้อสื้ออยู่แล้ว Kevinเห็นว่าสายตาของเขานั้น ไม่ได้มีเพียงความเชิดชู แต่ยังมีความหวงด้วย

Kevinชักมือกลับ รู้สึกเสียดายนิดๆ แล้วคิดว่าเจียงสื้อสื้อกับลู่เจิงเป็นคู่กัน “หรือว่าคุณเจียงจะเป็นแฟนสาวคุณหรอ?ถ้าเป็นของคุณจริง ผมก็คงต้องแย่งกับคุณดีๆแล้ว”

เจียงสื้อสื้อได้ยินเช่นนี้ ก็เริ่มรู้สึกไม่ดี จึงยิ้มแล้วแทรกว่า:“Kevin คุณนี้หยอกเก่งจริงๆเลยนะ”

Kevinยักไหล่ แล้วกระพริบตาใส่เธอ “ยังไงละ คุณเจียง คุณจะให้ผมมาจีบได้หรือเปล่าครับ?”

“คุณหยอกเล่นหน่า คนที่ทั้งเก่งทั้งมีเงินอย่างคุณนั้น กลัวว่าคนที่อยากเป็นผู้หญิงของคุณนั้น อาจเยอะจนนับไม่ถ้วนแล้ว แล้วจะมาถึงฉันได้ยังไงกันละ”คำพูดของเจียงสื้อสื้อ ก็มีน้ำเสียงหยอกเล่นเช่นกัน

Kevinเห็นเธอไม่ปฏิเสธแบบอ้อมค้อมเช่นนี้ จึงไม่ได้ขออีก แล้วพูดแบบโล่งอกว่า:“คุณพูดได้ถูก ผมรอให้คนอื่นมาจีบยังดีกว่าเยอะเลย”

พวกเขานั้น คุยไปคุยมา ก็คุยเข้าเรื่องงาน

เพราะว่านิสัยที่ตั้งใจทำงานมากเช่นกัน จึงทำให้พวกเขาคุยกันได้ดีมาก

ส่วนKevinก็เก็บความรู้สึกที่กระทำกับเจียงสื้อสื้อตอนแรก

ตลอดงานเลี้ยงยามเย็นที่ผ่านมา ก็ไม่ได้ทำเรื่องอะไรที่ล้ำเส้นกับเธออีก ซ้ำยังปกป้องเธอได้ดีมาก ช่วยเธอกันเรื่องยุ่งไปได้ไม่น้อย

เขาคนนี้เป็นคนง่ายๆตรงไปตรงมา ชอบยกย่องเด็กผู้หญิงที่ตั้งใจทำงาน และไม่ได้มีการดูถูกเธอเลยแม้แต่นิด

และอีกอย่าง......ข้างตัวของเธอยังมีคนที่ค่อยปกป้องแบบใกล้ชิดอีกด้วย

แล้วKevinก็มองลู่เจิงไปแวบหนึ่งแบบทำอะไรไม่ได้

หลังจากที่จบงานเลี้ยงยามเย็น เจียงสื้อสื้อก็ออกมาพร้อมกับซูซาน ลู่เจิงออกรถมาแต่เช้า จอดอยู่ตรงหน้าของพวกเธอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!