ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 423

บทที่ 423 ไม่ช้าก็เร็วฉันจะฆ่าเธอให้ตาย

เมื่อได้ยินจิ้นเฟิงเฉินเพียงแค่เลิกคิ้ว "ผู้ช่วยของผมสามารถจัดการได้ครับ เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ไม่ควรใช้ทรัพยากรสาธารณะ"

จิ้นเฟิงเฉินไม่วางอำนาจเช่นนี้ อยู่เหนือความคาดหมายของตำรวจอย่างมาก

ช่วงเวลาที่วุ่นวายเช่นนี้ ทุกคนต่างก็ยุ่งอยู่กับเรื่องของตัวเอง

กู้เนี่ยนเพิ่งไปยังไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ก็รีบกลับมาด้วยความเร่งร้อน

เมื่อเห็นเขากลับมา จิ้นเฟิงเฉินก็รีบลุกขึ้นยืนทันที มองไปที่เขาแล้วกล่าวว่า "เป็นยังไงบ้าง พบหรือไม่"

กู้เนี่ยนพยักหน้า แต่สีหน้าของเขายากจะอธิบายเป็นคำพูด

“ทำไมหรือ? เกิดเรื่องอะไรขึ้น”

ความคิดไม่ดีเกิดขึ้นในใจของจิ้นเฟิงเฉิน หากมีใครมาขัดขวางเรื่องนี้ โดยทำลายหลักฐานไปแล้ว เกรงว่าเรื่องราวคงจะยุ่งยากมากขึ้น

“หลักฐานถูกทำลาย?” เพราะว่าในใจของจิ้นเฟิงเฉินกังวลมากเกินไป จึงอดพูดโพล่งออกมาไม่ได้

กู้เนี่ยนกลัวว่าเขาจะคิดมากเกินไป จึงส่ายหัวพลางหายใจหอบ “เปล่าครับ เพียงแต่คนคนนั้นที่อยู่ในกล้องวงจรปิดผมไม่รู้จักเลย”

เรื่องนี้มันชักจะแปลกๆ

ความสามารถในด้านธุรกิจของกู้เนี่ยนนั้นแข็งแกร่งมาก คนที่จิ้นเฟิงเฉินรู้จักในแวดวงธุรกิจ เขาล้วนจำได้หมดทุกคน

กระทั่งคนตัวเล็กๆ บางคนที่ไม่น่าจดจำ เขาก็ยังจำได้ นับประสาอะไรกับคนที่ทำเรื่องเช่นนี้ออกมา

ทันใดนั้นกู้เนี่ยนก็นึกอะไรบางอย่างออก เขารีบพูดทันที "ผมคัดลอกวิดีโอจากกล้องวงจรปิดมาด้วย คุณดูเองเถอะ"

เวลานี้นายตำรวจที่อยู่อีกด้านก็กระตือรือร้นขึ้นมา รีบพูดทันทีว่า "มีคอมพิวเตอร์อยู่ทางนี้ครับ เอา USB มาให้ผมก็พอ"

อย่างไรนี่ก็เป็นหลักฐานสำคัญ นับว่าเกี่ยวพันใหญ่หลวงในการสืบคดีของพวกเขา พวกเขาต้องให้ความสำคัญอย่างแน่นอน

กู้เนี่ยนรีบส่ง USB ให้แก่เขา หลังจากนั้นไม่นาน หน้าจอคอมพิวเตอร์ก็ปรากฏภาพจากกล้องวงจรปิดขึ้นมา

แม้ว่าจะอยู่ห่างออกไปเล็กน้อย แต่ก็ยังสามารถมองเห็นได้ชัดเจน ผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นในวิดีโอกำลังนั่งรออยู่ในร้านกาแฟ รออยู่สักพักคนร้ายก็เข้าไป

ทั้งสองคุยกันอยู่สักพัก ก็คนร้ายเดินออกมาอย่างมีความสุข

แบบนี้เห็นที ที่คนร้ายพูดมาไม่ได้โกหก มีคนสัญญาว่าจะให้ผลประโยชน์กับเธอ ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจทำเช่นนี้

แต่เป็นใครกันล่ะ ถึงสามารถให้คำสัญญาเช่นนี้ออกมาได้

ในเมื่อไม่รู้จัก แล้วจะมีความแค้นล้ำลึกกับเจียงสื้อสื้อได้อย่างไร

หลังจากดูวิดีโอจบ ตำรวจนายหนึ่งก็รีบพูดขึ้นว่า "คนคนนี้ทำไมผมรู้สึกคุ้นตาอยู่บ้าง"

นายตำรวจคนอื่นๆ ก็รู้สึกสงสัยขึ้นมาเล็กน้อยเช่นกัน เอาแต่มองหน้ากันไปมาเป็นเวลานาน

ในที่สุดก็มีคนจำได้ขึ้นมา ตบต้นขา รีบพูดว่า "ผู้หญิงคนนี้มีประวัติอาชญากรรม! และอยู่ในโรงพักของเราด้วย เคยเข้ามาเมื่อปีที่แล้ว"

เมื่อนายตำรวจคนอื่นๆ ได้ยินพวกเขาพูดเช่นนี้ ก็คิดอะไรบางอย่างได้ในทันใด

หนึ่งในพวกเขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว จึงรีบไปค้นแฟ้มคดี

"เจอแล้ว ใช่ผู้หญิงคนนี้จริงๆ ซู๋หย่าหยุน เป็นนักโทษที่ชอบก่อเหตุซ้ำคนหนึ่ง คดีที่ก่อล่าสุดนี้คือเมื่อปีที่แล้ว เธอเข้ามาได้ไม่กี่เดือนเพราะขโมยของ เพิ่งจะออกไปเมื่อต้นปีนี้เอง ผมว่าแล้วเชียวทำไมถึงดูคุ้นตาจัง"

ตอนแรกจิ้นเฟิงเฉินยังรู้ว่าเรื่องนี้พอจะมีเค้าลางขึ้นมาบ้าง แต่ยิ่งฟังนายตำรวจพูดต่อไป เขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เพราะว่าหากคนร้ายเป็นผู้ก่อคดีฆาตกรรม ไม่มีทางที่ก่อนหน้านี้จะเข้ามาด้วยเหตุผลเพราะขโมยของ

แววตาของเขาเย็นชาขึ้นมาทันที ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้ก็เป็นเพียงนกต่ออีกคนหนึ่ง โดยรับเงินมาจากอีกคนเพื่อรับเคราะห์แทน

ผู้บงการเบื้องหลังตัวจริง เกรงว่าคงจะเป็นคนอื่นเสียแล้ว

เมื่อนายตำรวจเห็นท่าทางเช่นนั้นของเขา ก็พากันตกใจไม่น้อย รีบพูดว่า "คุณชายจิ้นไม่ต้องห่วง นี่เป็นหน้าที่ของเรา เราจะรีบจับกุมคนผู้นี้โดยเร็วที่สุด มอบคำอธิบายให้แก่คุณและภรรยา"