บทที่ 463 มือที่สามขึ้นตำแหน่ง
เวลาเดียวกัน เจียงซื่อกรุ๊ปก็ได้วุ่นวายอีกครั้ง พอเจอกับเรื่องในคราวนี้ พึ่งเริ่มดีขึ้น วันนี้ก็ต้องมาเผชิญหน้ากับการล้มละลายอีกแล้ว
เจียงสื้อสื้อนั่งอยู่ที่ห้องประชุม มองคนที่อยู่ข้างล่างอย่างปวดหัว
เจียงเจิ้นเต็มไปด้วยความได้ใจ ราวกับว่ากำลังรออะไรสนุกๆ
ผ่านไปนาน เจียงสื้อสื้อก็ได้พูดอย่างไม่ร้อนไม่หนาวว่า
“ฉันเชื่อว่าทุกคนก็ได้ข่าวกันแล้ว สำหรับข่าวลือที่ไม่เป็นความจริงในตอนนี้ ได้สร้างความเสียหายให้กับบริษัทไปไม่น้อย
แต่ว่าเรื่องนี้ไม่ได้ผิดที่ฉัน เรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตของเจียงซื่อกรุ๊ปเป็นยังไง ทุกคนก็ได้เห็นกับตาของตัวเอง เพราะงั้นวันนี้ฉันหวังว่าทุกคนไม่ต้องไปใส่ใจมันมาก
แล้วก็หวังว่าจะไม่มีคนมาซ้ำเติม พวกเรามีเป้าหมายเดียวกันก็คือพัฒนาเจียงซื่อกรุ๊ป ก็มีแค่นี้ที่ทำให้พวกเราชนะทั้งสองฝ่าย”
แต่ว่า เจียงสื้อสื้อพึ่งพูดจบ เจียงเจิ้นก็ได้ออกมาเถียงว่า “ตอนนี้เธอเป็นผู้ถือหุ้นที่มากที่สุดของเจียงซื่อกรุ๊ป ก็คือคนที่มาดูแลเจียงซื่อกรุ๊ป เกิดเรื่องขึ้นแล้ว เธอนอกจากที่จะออกมาพูดอะไรไร้สาระ ไม่มีคำพูดอื่นแล้วเหรอ?”
ตั้งแต่เจียงสื้อสื้อไม่ได้เอาตำแหน่งผู้จัดการให้กับเจียงเจิ้น เขาก็ได้เคียดแค้นอยู่ตลอด
เห็นว่ามีโอกาสที่จะทำร้ายเจียงสื้อสื้อ เขาก็ได้รีบกระโดดออกมา
คนที่อยู่ในสถานการณ์ก็ได้ใช้สายตาที่รังเกียจมองไปยังเจียงเจิ้น พ่อที่ทนเห็นลูกตัวเองได้ดีไม่ได้แบบนี้ พวกเขาพึ่งที่จะเคยเจอเป็นครั้งแรก
ในผู้ที่ถือหุ้นคนนั้นมีคนที่เจียงเจิ้นติดสินบนไว้ เห็นว่าเจียงสื้อสื้อไม่พูดอะไร ก็ได้ยืนออกมาในเวลานี้
“ใช่ครับ ประธานเจียง ตอนนี้เป็นเพราะปัญหาส่วนตัวของคุณทำให้เจียงซื่อกรุ๊ปตกอยู่ในวิกฤต ตามหลักการแล้วคุณต้องให้เหตุผลกับพวกเรานะครับ”
แต่ว่าก็มีคนที่อยู่ฝ่ายยุติธรรม ก็ได้พูดแทนเจียงสื้อสื้อ
คนที่ถือหุ้นที่ค่อนข้างอายุน้อยนั้น ก็ได้ชี้เจียงเจิ้นแล้วพูด “การที่เจียงซื่อกรุ๊ปเป็นแบบนี้ในวันนี้ คุณคิดว่ามันไม่เกี่ยวกับคุณเหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะลูกสาวสุดที่รักของคุณคนนั้น เจียงซื่อกรุ๊ปจะกลายมาเป็นแบบนี้เหรอ? ตอนนี้ได้เริ่มดีขึ้นมาหน่อยแล้วแท้ๆ คุณยังรีบร้อนที่จะออกมาโทษกันแบบนี้อีก นี่มันเป็นอะไรที่หน้าไม่อายจริง!”
พอคนนั้นพูดแบบนั้นออกมา เจียงเจิ้นรู้ว่าตนนั้นหาเหตุผลมาเถียงไม่ได้ ก็ได้เงียบไป
เวลานี้ก็ได้มีคนที่เคาะประตูห้องประชุม
ยังไม่รอให้เจียงสื้อสื้อพูดอะไร ก็ได้มีไมค์อันนึงจ่อมาที่เธอ
แล้วได้ล้อมเจียงสื้อสื้อไว้ รีบถามคำถามออกมา
“คุณเจียง ไม่ทราบว่าข่าวบนโซเชียลนั้นคุณได้เห็นหรือยังคะ? บอกว่าคุณเป็นเมียน้อยขึ้นตำแหน่ง ไม่ทราบว่าคุณคิดยังไงคะ?”
“คุณเจียง ทำไมคุณถึงได้แย่งว่าที่สามีของคนอื่นอยู่ตลอดล่ะครับ? ก่อนหน้าเป็นน้องสาวคุณ ตอนนี้ก็เป็นคุณนายตระกูลจิ้นคุณเป็นคนที่มีจิตใจอำมหิตแบบนี้จริงเหรอ?”
“ใช่ค่ะ คุณเจียง ได้ยินมาว่าคุณเป็นคนบริหารเจียงซื่อกรุ๊ป ทำไมไม่เห็นความก้าวหน้าอะไรเลยค่ะ?”
“คุณเจียง เชิญคุณตอบพวกเราด้วย”
......
ผู้คนล้อมเจียงสื้อสื้อจนไม่มีอะไรหลุดลอดเข้ามาได้ คำถามก็ได้ถามมาไม่หยุด
ตอนนี้เจียงสื้อสื้อกำลังสับสนอยู่ ไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี
ไม่รู้เลยว่ามีคนเปิดการถ่ายทอดสด คนที่มาดูนั้นได้ทะลุหมื่นแล้ว
เวลานี้พวกผู้ที่ถือหุ้นถึงรู้สึกตัว ก็ได้ไล่คนพวกนั้นออกไป
นี่เป็นข่าวในของเจียงซื่อกรุ๊ป จะหลุดออกไปไม่ได้
พอคนพวกนั้นออกไป เจียงสื้อสื้อถึงตั้งสติได้
ก็ได้รีบโทรไปหาจิ้นเฟิงเฉิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!