ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 756

บทที่ 756 หมายจะเอาถึงตาย

ข่ายสื้อลินที่นั่งอยู่ในรถแท็กซี่รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเล็กน้อย

เธอให้คนขับแท็กซี่พาวนรอบเมืองอยู่หลายรอบแล้วไปจอดหน้าร้านฟาสฟู้ดลงรถไป

เห็นเธอเดินเข้าไป กู้เนี่ยนพึมพำเสียงเย็น ให้สิบสามออกไปและเข้าไปซื้อแฮมเบอเกอร์กลับมาหนึ่งชิ้น

ยังไม่ทันได้กิน ข่ายสื้อลินก็เดินออกมาพอดี

หลังจากออกมาแล้ว มองซ้ายมองขวา เปลี่ยนเรียกรถแท็กซี่อีกคัน

ขณะนี้ดึกดื่นค่ำคืนแล้ว รถรากลับไม่ลดน้อยลง แต่กำลังเป็นช่วงเวลาที่คึกคักสุดของค่ำคืน

กู้เนี่ยนรู้ว่าเมื่อเกิดการจราจรติดขัดขึ้นมา แม้แต่เทพทาโรก็ไม่สามารถติดปีกบินไปตามคนได้

โชคดีที่การจราจรติดขัดเป็นเรื่องของประชาชนทุกคน ด้านหลังติดแล้วด้านหน้าก็ไปไม่ได้เหมือนกัน

เมื่อเห็นการจราจรติดขัดหนาแน่น ข่ายสื้อลินเลยลงรถดีกว่า

พวกกู้เนี่ยนก็ตามขึ้นไปทันที มีอยู่คนหนึ่งยังเข็นรถเข็นเด็กน้อยที่ปิดอย่างมิดชิดด้วย

มีเพียงส่วนหนึ่งของผ้าห่มผืนเล็กๆโผล่ออกมาให้เห็น จริงๆแล้วข้างในเป็นตุ๊กตาผ้า

กู้เนี่ยนกระตุกที่มุมปาก รู้สึกว่าพี่น้องของตนเองกลุ่มนี้ความคิดสร้างสรรค์ช่าง…….

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดพวกนี้ มองดูข่ายสื้อลินลงจากรถ พวกเขาไม่กล้าจะล่าช้า

ข่ายสื้อลินเดินไปเข้าซอยนี้ออกซอยนั้นวนอยู่หลายรอบ ถึงได้เดินเข้าไปในเขตที่เป็นชุมชนสมัยเก่า

หลังจากพวกกู้เนียนมองดูเธอเดินเข้าไปในอาคารแล้ว ก็โบกไม้โบกมือ

ปิดทางออกทุกทาง ป้องกันข่ายสื้อลินจะหนีออกไปจากอีกด้าน

จากนั้น จัดคนไปเคาะประตูตำแหน่งที่มองเห็นชัดที่สุดซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม

รออยู่ประมาณยี่สิบนาที ก็ไม่เห็นความเคลื่อนไหวใดๆที่ชั้นบน

ขณะที่กู้เนี่ยนกำลังคิดหาวิธี ทันใดนั้นรู้สึกมีจุดแดงแว็บผ่านหน้าไป

ทันใดนั้นเขาได้สติ และกดคนที่ซุ่มอยู่ข้างๆเขาลงกับพื้น

เห็นแต่ตำแหน่งที่หัวเขายื่นออกไปเมื่อกี้นี้ถูกกระสุนลูกหนึ่งตัดผ่านไปทะลุกำแพงสมัยเก่าดัง “เพี้ยง”

กู้เนี่ยนนอกจากจะตกตะลึงจนอ้าปากตาค้างแล้ว ในใจก็ระเบิดความเกี้ยวโกรธขึ้นอย่างรวดเร็ว

เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าข่ายสื้อลินจะไหวพริบดีเช่นนี้

ไม่กล้าลังเลต่อไป เริ่มเคลื่อนย้ายทันที

ขึ้นไปชั้นบนพร้อมกับสั่งการพี่น้องค่อยๆล้อมขึ้นไป แต่พยายามอย่าทำให้ผู้อยู่อาศัยคนอื่นๆตกใจ

ขณะเดียวกันไม่ลืมที่จะปิดบังหน้าไว้ อย่างน้อยก็ไม่ควรทิ้งหลักฐานที่ไม่เป็นผลดีต่อตัวเองไว้

ที่ผิดคาดคือ พวกเขายังคิดว่าจะหาวิธีเปิดประตูเข้าไปอย่างไร ประตูกลับแง้มไว้เล็กน้อย คนได้หายไปแล้ว

ปล่อยให้พี่น้องสองสามคนอยู่ค้นห้อง กู้เนี่ยนเดินก้าวใหญ่ราวกับบินขึ้นไปชั้นบนต่อ

ชั้นล่างมีคนเฝ้าอยู่ เธออยากหนี ก็ทำได้เพียงเดินขึ้นชั้นบนไป

ตามคาด เมื่อถึงชั้นบนสุด ประตูได้ถูกงัดออกแล้ว เหลือไว้เพียงกุญแจขึ้นสนิมหนึ่งกอง

ลูกน้องอยากไปผลักประตู แต่กู้เนี่ยนส่ายหัว บอกให้เอาร่มมาแล้ว ค่อยๆใช้ร่มเปิดประตูออก

ทันทีที่ประตูเปิดออก ก็เห็นปืนสามกระบอกราวกับมีตา ยิงรัวใส่ไม่ยั้ง

กู้เนี่ยนทำสัญญาณมือบางอย่าง คนที่ฝีมือดีก็นำออกไปก่อน แล้วหาที่กำบังอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้นเขาเองก็ก้มต่ำลงและวิ่งราวธนูมาถึงอีกที่

เวลานี้ ข่ายสื้อลินหลบซ่อนอยู่หลังบังเกอร์ที่มีมุมมองดีที่สุดกำลังดูความเคลื่อนไหวของคนฝั่งตรงข้าม

เป็นเพราะกลางคืนที่มองไม่ค่อยชัด หรือกู้เนียนใจร้อน ไม่ทันระวังตัวก็เหยียบไปที่สิ่งของนิ่งๆอย่างหนึ่ง

วูบหนึ่งในใจ กลัวจะเป็นระเบิด ขาก็หยุดอยู่กับที่โดยไม่กล้าขยับ

คราวนี้เขาถูกเส้นด้ายเล็กพันขาไว้ จนคนทั้งคนเซล้มฟุบไปข้างหน้า