ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 76

บทที่ 76 ผู้อยู่เบื้องหลัง

จิ้นเฟิงเฉินขยี้ตา และลุกขึ้นพูดว่า : "ตื่นแล้วหรอ? รู้สึกไม่สบายตรงไหนบ้าง?"

เจียงสื้อสื้อส่ายหน้า "ไม่เป็นอะไรแล้ว สามารถออกจากโรงพยาบาลได้หรือยัง?"

นอกจากบาดแผลเพียงเล็กน้อยบนแขนแล้ว ก็ไม่มีบาดแผลตรงไหนอีก

จิ้นเฟิงเฉินมองประเมินเธอ จากนั้นก็เรียกหมอมาช่วยตรวจร่างกายของเธออีกครั้ง หลังจากยืนยันว่าไม่เป็นอะไรมากแล้ว เขาก็ช่วยจัดการขั้นตอนออกจากโรงพยาบาลแทนเจียงสื้อสื้อ

หลังจากจัดข้าวของเสร็จ ทั้งสองคนก็ไปจากโรงพยาบาล

จิ้นเฟิงเฉินพาเจียงสื้อสื้อกลับบ้าน ตอนที่มาถึงหน้าประตูบ้าน เขาก็เอ่ยปากพูดขึ้นว่า : "วันนี้พักผ่อนอยู่บ้านเถอะ ไม่ต้องไปบริษัทแล้ว"

"ค่ะ" เจียงสื้อสื้อพยักหน้าตอบรับ และมองเขา พร้อมพูดต่อว่า : "วางใจเถอะค่ะ ฉันดูแลตัวเองได้ คุณไปทำธุระเถอะค่ะ"

เจียงสื้อสื้อเผยสายตาเป็นประกายเล็กน้อย แต่ไม่รู้ทำไมเธอมักรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาสองคนไม่เหมือนเดิม และไม่รู้ด้วยว่ามันแปลกตรงไหนบ้าง

ที่บริษัทของจิ้นเฟิงเฉินมีประชุมสำคัญ ดังนั้นเลยรีบจากไป

……

ขณะเดียวกัน ภายในห้องไต่สวนของโรงพัก ผู้ชายคนนั้นเพิ่งฟื้นมาได้ไม่นาน

บาดแผลบนหน้าผากของเขาถูกตำรวจช่วยทำผลเรียบร้อยแล้ว เขามองประเมินรอบบริเวณด้วยสายนิ่งอึ้ง โดยที่เบื้องหน้ามีตำรวจและจิ้นเฟิงเหรานั่งอยู่

ความทรงจำของเมื่อคืนค่อยๆผุดโผล่ขึ้นมาในหัวสมอง จากนั้นเขาก็กระวนกระวาย และขอร้องอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง

"คุณชายรองจิ้น คุณปล่อยผมไปเถอะนะครับ! ผมถูกคนว่าจ้าง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับผมเลย"

ตอนแรกเจียงนวลนวลสัญญากับเขาว่า จะไม่เกิดปัญหาใดๆทั้งสิ้น แต่ใครจะไปรู้ว่ากลับมายั่วโมโหคนของตระกูลจิ้น ดังนั้นเพื่อล้างความผิดให้กับตัวเอง เขาไม่มีทางทนอยู่ในคุกเพื่อช่วยปกป้องเจียงนวลนวลแน่

เมื่อได้ยินแบบนี้ จิ้นเฟิงเหราหรี่ตาเล็กน้อย

"แกถูกใครว่าจ้างมาหรอ?"

ผู้ชายกลืนน้ำลายคำหนึ่ง จากนั้นก็เล่าความจริงทั้งหมด

"ผมเองก็ไม่รู้ว่าเธอคือใคร แต่เธอมีหน้าตาสวยมาก เธอให้เงินกับผมสองแสน...คุณชายรองจิ้น ผมถูกเงินบังตาจนทำเรื่องไม่ดีเท่านั้นครับ"

จิ้นเฟิงเหราวางรูปภาพไม่กี่รูปไว้เบื้องหน้าของผู้ชาย และพูดว่า : "เป็นผู้หญิงคนนี้หรือเปล่า?"

คนในรูปภาพคือ เจียงนวลนวลพอดี

ตอนเช้าตรู่ก็มีเรื่องลงไม้ลงมือกับพี่สะใภ้ของเธอในงานเลี้ยงแล้ว นั้นแสดงว่าคนๆนี้ต้องอยู่ในงานเลี้ยงเหมือนกัน

ตอนเช้าตรู่จิ้นเฟิงเฉินก็ไปขอใบรายชื่อแขกในงานเลี้ยงกับตระกูลซู ปรากฏว่าเห็นรายชื่อของเจียงสื้อสื้อกับหลานซือเฉินพอดี หลังจากเช็คในกล้องวงจรปิดก็พบว่าเห็นทั้งสองคนในงาน

เมื่อผู้ชายคนนี้เห็นรูปภาพก็พยักหน้าอย่างบ้าคลั่ง "ใช่ ใช่เธอเลย"

เมื่อได้ยินแบบนี้ จิ้นเฟิงเหราก็หรี่ตาเล็กน้อย เป็นไปอย่างที่คาดคิด

ผู้ชายคนนี้เล่าเรื่องว่าเจียงนวลนวลพบเขายังไง และจ้างเขายังไงให้ทุกคนฟังอย่างละเอียด

"ผู้ชายรองจิ้น ผู้อยู่เบื้องหลังก็คือคนนี้ครับ ถ้าหากคุณจะกล่าวโทษก็ต้องโทษเธอ! ผมบอกทุกอย่างกับคุณหมดแล้ว ขอร้องล่ะ ได้โปรดปล่อยผมเถอะ!"

จิ้นเฟิงเหรายิ้มอย่างเย็นชา "ปล่อยคุณไปงั้นหรอ? คุณไม่รู้หรอว่าคนที่คุณทำร้ายคือใคร? เธอคือพี่สะใภ้ของผม"

ผู้ชายคนนี้ฟุบตัวลงบนพื้น

ผู้หญิงของจิ้นเฟิงเฉิน แย่แล้ว ตายแน่ๆ.....

……

หลังจากจิ้นเฟิงเหราออกจากโรงพักก็รีบไปที่บริษัทจิ้นกรุ๊ป

ณ ห้องทำงาน เมื่อเห็นจิ้นเฟิงเหรามาเร็ว จิ้นเฟิงเฉินก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

"พี่ชาย พี่สะใภ้ออกจากโรงพยาบาลแล้วหรอ?"

"อืม" จิ้นเฟิงเฉินพยักหน้าเล็กน้อย และตอบรับ เขานั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน จากนั้นก็พูดต่อว่า : "ผู้ชายคนนั้นฟื้นแล้วหรอ?"

"ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่วันนี้แล้ว เขาได้บอกทุกอย่างทั้งหมดแล้ว มีคนว่าจ้างเขาจริงๆ"

จิ้นเฟิงเฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ใคร?"