ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 77

บทที่ 77 คุณชายจิ้นมาแล้ว

ช่างดีเหลือเกิน คืนนี้ตัวเองก็จะได้ไปเที่ยวเตร่แล้ว จิ้นเฟิงเหราที่อยู่ในสายรู้สึกดีใจมากจนยิ้มไม่หุบปาก

หลังจากวางสาย จิ้นเฟิงเฉินก็โทรศัพท์หาเจียงสื้อสื้อ

นับตั้งแต่กลับมาจากโรงพยาบาล เจียงสื้อสื้อก็อยู่บ้านเหงาคนเดียวทั้งวัน

ตอนที่โทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะดังขึ้น เธอก็หยุดนิ่งชั่วขณะ ก่อนจะรับสาย

"กินข้าวหรือยัง?"

ในสายเป็นเสียงคมเข้มที่แฝงน้ำเสียงอ่อนโยน จนทำให้เจียงสื้อสื้อถึงกับมึนงงชั่วขณะ หลังจากนิ่งอึ้งอยู่สองวินาทีก็รีบพูดขึ้นว่า : "กินแล้วค่ะ"

"คืนนี้มีธุระนิดหน่อย ผมอาจจะไปหาคุณดึกหน่อยนะ"

"ไม่เป็นไรค่ะ คุณทำธุระเถอะค่ะ"

เขาตั้งใจรายงานกับเธอ ทำอย่างกับพวกเขาสองคนเป็นแฟนกัน จนเจียงสื้อสื้ออดใจคิดไม่ได้

"อืม"

จิ้นเฟิงเฉินค่อยๆยิ้มมุมปากเล็กน้อยขึ้น หลังจากวางสายก็หยิบเอกสารที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมาอ่านต่อ ตอนพลบค่ำ เขาก็สั่งให้ผู้ช่วยขับรถไปงานเลี้ยงที่บริษัท Thyssenกรู๊ป จัดขึ้น

ผู้ช่วยถึงกับนิ่งอึ้งชั่วขณะ ราวกับว่าคิดไม่ถึงว่าจิ้นเฟิงเฉินจะเข้าร่วมงานเลี้ยงแบบนี้ ถึงแม้จะรู้สึกสงสัย แต่ก็ไม่กล้าซักถามอะไรมาก

เมื่อรถยนต์ขับมาถึงโรงแรม จิ้นเฟิงเฉินก็ลงจากรถ

ในเวลานี้ ห้องงานเลี้ยงชั้นสามกำลังจัดงานเลี้ยงธุรกิจอยู่ เมื่อเข้ามาในงานเลี้ยงก็เห็นหลานซือเฉินกำลังพูดคุยกับผู้ชายต่างชาติคนหนึ่งอยู่ ผู้ชายต่างชาติคนนี้สวมชุดสูทสีดำ ดูแล้วอายุประมาณสี่สิบกว่าปีแล้ว

ผู้ชายต่างชาติคนนี้คือประธานของบริษัท Thyssenกรู๊ป มีนามภาษาจีนว่า อู๋หนิง

หลานซือเฉินคอยเล็งทิศทางการพัฒนาของบริษัท Thyssenกรู๊ป มาโดยตลอด ดังนั้นหลังจากรู้ว่าพวกเขาจัดงานเลี้ยงแบบนี้ขึ้นก็คิดหาทุกวิถีทางได้รับบัตรเชิญ

หากโครงการที่อยู่ในมือยิ่งดองไว้นานแค่ไหน การขาดทุนของสองตระกูลก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ดังนั้นสถานการณ์ตอนนี้ของหลานซือเฉินเลยกดดันมาก

เมื่อครุ่นคิดอย่างละเอียดก็พบว่า ถ้าหากคืนนี้สามารถเจรจาชวน อู๋หนิง ทำงานร่วมกันได้ ปัญหาทุกอย่างก็จะสามารถแก้ไขได้

สีหน้าท่าทางของเขายังคงเป็นสุภาพบุรุษ ซึ่งในตอนนี้กำลังพูดคุยกับ อู๋หนิง อยู่

เมื่อพูดถึงประเด็นสำคัญ อู๋หนิง ก็เผยรอยยิ้มบนใบหน้า และพูดภาษาจีนด้วยสำเนียงไม่มาตรฐานพูดขึ้นว่า : "ประธานหลาน โครงการนี้ไม่เลวเลย ผมค่อนข้างสนใจ"

เมื่อได้ยินแบบนี้ หลานซือเฉินก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย

ทันใดนั้นก็มีพนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยท่าทางรีบร้อน และรีบรายงานว่า : "ท่านประธานครับ คุณชายจิ้นมาแล้วครับ"

อู๋หนิง เผยสีหน้าตกใจ พร้อมหันหน้ามองไปที่หน้าประตู

ไม่เกินความคาดหมาย จิ้นเฟิงเฉินสวมชุดสูทสีดำ เผยสีหน้าไร้อารมณ์ โดยรอบข้างแผ่รัศมีความสง่างามออกมา จนทำให้ผู้คนในงานเลี้ยงอดใจไม่ได้ที่จะเหลือบมองที่เขา และถูกรัศมีของความเกรียงไกรครอบงำ

อู๋หนิง นิ่งอึ้งอยู่สองวินาที คิดไม่ถึงว่าจิ้นเฟิงเฉินจะมาด้วยตัวเอง จากนั้นเขาก็เดินชนหลานซือเฉินไปต้อนรับจิ้นเฟิงเฉินทันที

"สวัสดีครับ ประธานจิ้น ผมชื่อ อู๋หนิง เป็นประธานของบริษัท Thyssenกรู๊ป ครับ เป็นดั่งที่คาดการณ์ไว้เลย ประธานจิ้นเป็นบุคคลมีความสามารถจริงๆ" เขายังคงพูดภาษาจีนสำเนียงไม่เป็นมาตรฐาน แต่แฝงด้วยน้ำเสียงชื่นชม

จิ้นเฟิงเฉินยิ้มเล็กน้อย "ประธานอู๋ ชมเกินไปแล้วครับ"

"เชิญประธานจิ้นทางนี้ครับ"

จิ้นเฟิงเฉินก้าวเท้าเดินตาม อู๋หนิง เข้าร่วมงานเลี้ยง แต่ตอนที่เดินผ่านหลานซือเฉิน เขาเหลือบหลายซือเฉินด้วยสายตาแหลมคมแวบหนึ่ง