ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 798

บทที่ 798 ฉันว่านายเป็นบ้ามากกว่า

โม่เหยียจ้องมองใบหน้าของเขา และหยุดนิ่ง แล้วพูดขึ้นว่า "นี่ยิ่งเพิ่มการสืบพันธุ์ของไวรัสเร็วขึ้นกว่าเดิม มองดูด้วยตา ไวรัสมีจำนวนน้อยลงกว่าเมื่อก่อน แต่ในความเป็นจริงแล้วมันซ่อนในร่างกาย ถ้าหากปะทุ เกรงว่าไม่เพียงเป็นแค่นี้ แต่คงแยกแยะออกไม่ได้แล้ว"

จิ้นเฟิงเฉินหลับตาลง และพยายามปรับอารมณ์ของตัวเองสงบลง ตอนที่ลืมตาขึ้นมาก็ฟื้นคืนความสดใสแล้ว

"แล้วทำไมเธอถึงหมดสติได้ละ?"

"จู่ๆสารก็แทรกซึมเข้าทำลายความสมดุลในร่างกาย ทำลายสภาพแวดล้อมการเป็นอยู่ของไวรัส เพื่อรักษาชีวิตของตัวมันเอง แล้วไวรัสก็เริ่มโจมตีกับเซลล์

ดังนั้นอิทรีย์ภายในร่างกายของคุณหญิงเลยขาดความสมดุลชั่วคราว เธอจึงนอนหลับสนิท เพื่อให้อินทรีย์ซ่อมแซมตัวของมันเอง คุณไม่ต้องเป็นกังวลหรอกครับ"

โม่เหยียจ้องมองดวงตาเบ้าลึกของเขา โดยที่อ่านใจไม่ออกเลย

จิ้นเฟิงเฉินไม่ได้พูดอะไร แต่ก้าวเดินไปเบื้องหน้าเตียง แล้วมองดูใบหน้าขาวซีดของเจียงสื้อสื้อ และไม่รู้จะทำยังไงดี

หานยู่นั่งอยู่บนเก้าอี้อีกด้านหนึ่ง ขณะเดียวกันก็กำลังอ่านใบรายงานด้วยท่าทางกำลังไตร่ตรอง

ไม่นานก็เอ่ยปากซักถามว่า "เธอกินอะไรมาหรอ? ถ้าหากไม่สัมผัสที่มาไวรัสของด้านนอก คงไม่เกิดเรื่องผิดปกติแบบนี้หรอก แต่ในร่างกายของเธอในตอนนี้ไวรัสร่วมกลุ่มใหญ่ เกิดแตกตัว และเริ่มเปลี่ยนแปลงแล้วด้วย"

"เมื่อวานเธอไปเจอฝู้จิงเหวิน" จิ้นเฟิงเฉินกำหมัดไว้อย่างแน่น พร้อมตอบด้วยน้ำเสียงแหบ

โม่เหยียตอบอืมขึ้น "ไม่ต้องสงสัย เป็นเขาแน่นอน พรสวรรค์ด้านการแพทย์ มีเพียงเขาคนเดียวที่สามารถทำได้ ดูเหมือนว่าตอนนี้การวิจัยของเราก่อนหน้านี้ทั้งหมดล้วนศูนย์เปล่า ทุกอย่างต้องย้อนกลับไปที่เดิม"

จิ้นเฟิงเฉินพยายามอดกลั้นความฉุนเฉียวในใจไว้ แล้วพูดขึ้นว่า "สามารถทำให้เธอฟื้นขึ้นได้ไหม?"

เมื่อมองดูคนที่หมดสภาพบนเตียง ในใจของจิ้นเฟิงเฉินก็กระวนกระวายเป็นอย่างมาก

โม่เหยียชี้ใบรายการในมือกับจิ้นเฟิงเฉิน แล้วพูดว่า "ได้ครับ คุณชายอย่าเป็นกังวลไปครับ ในตอนนี้สมรรถนะทางร่างกายของคุณหญิงยังถือว่าแข็งแรงอยู่ ไม่แตกต่างจากคนปกติเลย"

"สามารถส่งผลเสียต่อร่างกายของเธอไหมครับ?" จิ้นเฟิงเฉินซักถามอย่างไม่สบายขึ้น

ถึงแม้จิ้นเฟิงเฉินเชื่อในคำพูดของโม่เหยีย แต่ไวรัสที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของสื้อสื้อเหมือนกับระเบิดกำหนดเวลาจำนวนมาก ซึ่งไม่รู้เลยว่าจะทำลายทุกอย่างเมื่อไหร่

"ตอนนี้ยังไม่มีอะไรผิดปกติ เดิมทีภายในร่างกายมีไวรัสหลากหลายประเภทอยู่แล้ว แต่ในตอนนี้ไวรัสประเภทนี้ยังไม่สามารถดูออกว่ามันส่งผลยังไงต่อเธอบ้าง แต่ปล่อยไว้นานมากเกินไป จะไม่ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี"

หานยู่พูดด้วยน้ำเสียงแหลมคมขึ้น "สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือต้องตรวจสอบอาหารของเธออย่างเข้มงวด ครั้งนี้หมดสติ เกรงว่าร่างกายของเธอคงทนรับการทำร้ายครั้งที่สองไม่ได้แล้ว"

จิ้นเฟิงเฉินเม้มริมฝีปากบางขึ้น และพูดด้วยน้ำเสียงแหลมคม เหมือนกรวดขัดเงาว่า "ผมจะดูแลเธอเป็นอย่างดี ขอร้องให้พวกคุณสามารถวิจัยพบวิธีทางรักษาเธอให้เร็วที่สุดด้วย"

โม่เหยียรับประกันว่า "แน่นอนครับ อาการคุณหญิง พวกเราไม่กล้าประมาทหรอก คุณชายวางใจเถอะครับ"

"อีกนานแค่ไหนเธอจึงจะฟื้น?"

จิ้นเฟิงเฉินวางแขนทั้งสองข้างที่ขอบเตียง แล้วจ้องมองเจียงสื้อสื้ออย่างไม่ละสายตา

"อัตราการเต้นหัวใจของเธออยู่ในขอบเขตของคนปกติ ถ้าหากคุณต้องการให้เธอฟื้นทันที คงต้องกระตุ้นสักหน่อยนะครับ ส่วนยากระตุ้น ผมแนะนำว่าให้หลีกเลี่ยงดีที่สุดครับ"

โม่เหยียจะไปเตรียมการ แต่จิ้นเฟิงเฉินโบกมือห้ามปรามทันที

"ในเมื่อไม่มีปัญหาแล้ว งั้นรอให้ร่างกายของเธอฟื้นฟูเถอะครับ"

สิ้นสุดเสียง สายตามืดครึ้มของจิ้นเฟิงเฉินก็ยิ่งเผยชัดเจนขึ้น ที่สื้อสื้อเกิดเรื่องครั้งนี้ต้องมีความเกี่ยวข้องกับฝู้จิงเหวินแน่นอน!

เขาแสดงพรสวรรค์ด้านการแพทย์อันน่าตกตะลึงตั้งแต่เด็กแล้ว ยิ่งตอนที่มีความใฝ่รู้ใฝ่เรียนมักทุ่มเทกับการวิจัยด้านการแพทย์ สามารถทำยาประเภทนี้คงมีเพียงแค่เขา

เมื่อคืนเจียงสื้อสื้อบอกว่าต้องการไปบ้านตระกูลฝู้ คิดไม่ถึงว่าเขาจะใจอ่อน ไม่คำนึงให้มากกว่านี้.....

ด้วยความสามารถของฝู้จิงเหวินแล้ว หากเขาต้องการทำอะไรสื้อสื้อแล้ว ถือเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก