ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 801

บทที่801 เข้าร่วมสถาบันวิจัยของพวกคุณ

มองดูเด็กสองคนมีความตั้งใจเช่นนี้ เจียงสื้อสื้อก็รู้สึกอุ่นใจ

เธอดีใจจนกอดเด็กทั้งสองไว้ในอ้อมกอด และกล่าวเสียงอ่อนโยน “พวกเธอเป็นสุดที่รักของหม่ามี๊ สิ่งที่พวกเธอให้หม่ามี๊ก็คือสิ่งที่ดีที่สุดในโลกนี้ ”

เห็นภาพนี้แล้ว สายตาจิ้นเฟิงเฉินดูอ่อนโยน และเดินเข้าไปกอดทั้งสามคนไว้ในอ้อมกอด

คนที่เขาอยากปกป้องในชีวิตนี้ มีเพียงสามคนใต้อ้อมกอดเขาเท่านั้น

หลังจากนั้น จิ้นเฟิงเฉินก็ไปทำงานที่บริษัท เจียงสื้อสื้อรู้สึกเบื่อๆ ก็ได้แต่เกลือกกลั้วเล่นเป็นเพื่อนกับเด็กๆ

รู้สึกตัวอีกที ฟ้าก็มืดมิดแล้ว

ในห้องวิจัย ฝู้จิงเหวินมองดูยาที่เครื่องทดลองตรงหน้า แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่

เชื้อโรคนี้ช่างแปลกประหลาดนัก ไม่ว่าจะเป็นด้านโครงสร้างจุลภาคหรือด้านอื่นๆ ล้วนเป็นชนิดที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

ช่างแปลกประหลาดสิ้นดี เขาวิจัยมาตั้งนานกลับไม่มีความคืบหน้าใดๆเลย

สาเหตุอย่างหนึ่ง ก็คือเชื้อแบคทีเรียนี้อาจจะเกิดการเปลี่ยนแปลงแบบคาดเดาไม่ได้

ตัวอย่างเช่น ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน อาจเปลี่ยนแปลงโครงสร้างอย่างรวดเร็ว ซ่อนตัวอยู่ในร่างกายมนุษย์โดยไม่เป็นอันตราย

แต่ก็อาจเป็นไปได้ว่าจู่ๆมันเกิดการกำเริบขึ้นมา ทำลายภูมิต้านทานในตัวเธออย่างรวดเร็ว แล้วกลืนกินชีวิตเธอไป

ยิ่งไปกว่านั้นการวิจัยล่าสุดพบว่าแบคทีเรียในร่างกายเธอชนิดนี้ ยังสามารถย่อยสลายและย่อยสารพิษเป็นอาหารได้อีกด้วย

หากเป็นเช่นนี้ ถ้าเจียงสื้อสื้อรับสารพิษเข้าไปในร่างกายของเธอเยอะเกินไป ร่างกายของเธอ ก็จะกลายเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียนี้

ฝู้จิงเหวินลองนำยาที่ตัวเองวิจัยขึ้นมานี้ ใส่ลงไปในภาชนะที่เพาะเลี้ยงเชื้อแบคทีเรียชนิดนี้

จะดูว่าจะสามารถฆ่าเชื้อโรคชนิดนี้ได้หรือไม่ คิดไม่ถึงว่า หลังจากผ่านไปยี่สิบสี่ชั่วโมง ยาทั้งหมดนี้หายไปหมดเกลี้ยง

ฝู้จิงเหวินไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ทำได้เพียงวิเคราะห์ข้อมูลต่อไป

หากนำไปใช้ในด้านอื่นๆ โครงการวิจัยนี้ จะสามารถทำกำไรได้อย่างมหาศาลแน่นอน

แต่เจียงสื้อสื้อผู้ที่เป็นพาหะนำเชื้อโรคชนิดนี้ จะต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างมาก

หรือบางทีอาจจะถูกผู้ชื่นชอบวิจัยเชื้อโรคด้านการแพทย์ จับตัวไปไว้ในห้องปฏิบัติการเพื่อทำการผ่าร่างกายทำการวิจัยกัน

เรื่องบ้าคลั่งโรคจิตพวกนี้เป็นเรื่องปกติของคนในวงการนี้

ในใจฝู้จิงเหวิน เจียงสื้อสื้อยังคงเป็นผู้หญิงที่รัก เขาเสียใจที่ทำเรื่องผิดพลาดไป จะไม่ยอมผลักเธอไปตกนรกหมกไหม้อีกครั้งอย่างแน่นอน

เวลานี้ จู่ๆหน้าจอแสดงผลเกิดมีการเปลี่ยนแปลงอย่างแปลกๆ

เมื่อสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลง ฝู้จิงเหวินจ้องจอแสดงผลตาไม่กะพริบ

ในเวลานี้ สารละลายในภาชนะเพาะเลี้ยงเหลือไม่มากแล้ว และหลังจากที่แบคทีเรียมากกว่าครึ่งถูกทำลายโดยสารละลายนี้ สถานการณ์ก็เปลี่ยนไปในทางที่แย่ลงทันที

สารละลายที่เหลือไม่มากถูกกลืนกินหมดเกลี้ยง ไม่นาน เชื้อโรคก็เพิ่มจำนวนขึ้นอย่างรวดเร็วและกลับคืนสู่จำนวนเท่าเริ่มต้นในอัตราความเร็วที่ไม่สามารถจะวัดได้

เดิมทียังคิดว่าหาวิธีแก้ไขได้แล้ว แต่กลับเป็นความล้มเหลวอีกครั้ง

คิดไปคิดมาเขาก็ยังรู้สึกว่าต้องเริ่มลงมือจากข่ายสื้อลิน ผู้หญิงคนนี้อาจจะไม่ได้พูดความจริงกับเขา

หลังจากเดินออกมาจากห้องวิจัยแล้ว ฝู้จิงเหวินก็ตรงไปหาข่ายสื้อลินทันที