บทที่ 839 หลงใหลภรรยามาก
หลังจากผ่านการจัดเตรียมงานมาพักหนึ่ง ก็ใกล้ถึงวันเกิดแม่จิ้นแล้ว
ที่ห้องจัดเลี้ยงในวิลล่าของตระกูลจิ้น ได้รับการตกแต่งอย่างดี โดยเฉพาะเมื่อผ่านการจัดแต่ง แล้วยิ่งดูหรูหราหาที่เปรียบไม่ได้ เผยให้เห็นถึงความสวยงามของทุกรายละเอียด
ช่วงบ่ายสี่โมงเย็นเป็นต้นไป ก็เริ่มมีแขกเหรื่อทยอยกันมา
รถหรูแต่ละคันมาจอดหน้าประตูบ้านตระกูลจิ้น ราวกับเป็นงานนิทรรศการรถหรู
นักธุรกิจที่มีชื่อเสียงกับคุณหญิงที่แต่งตัวด้วยชุดหรูหราต่างพากันลงมาจากรถ
นักข่าวที่เฝ้ารออยู่ข้างนอกนานแล้วก็ยกกล้องขึ้นถ่ายรูปทันที
คนที่พวกเขาอยากถ่ายที่สุดที่จริงคือคนบ้านตระกูลจิ้น แต่เสียดาย เข้าประตูบ้านตระกูลจิ้นไม่ได้
อย่างไรก็ตาม สามารถถ่ายแขกผู้มีเกียรติพวกนี้ได้ก็ไม่เสียแรงที่พวกเขานั่งรอทั้งวันแล้ว
ไม่ว่าอย่างไร คนที่ได้รับการ์ดเชิญจากตระกูลจิ้น ไม่ว่าเป็นใคร ล้วนเป็นบุคคลมีชื่อเสียงอันดับหนึ่งในเมืองจิ่น
ที่จริง คนภายนอกไม่น้อย ต่างเฝ้ารองานเลี้ยงนี้มาตลอด คิดว่าไม่ว่าอย่างไรก็จะปรากฏตัวในงานเลี้ยงให้ได้
ถึงจะไม่อาจไต่เต้าสร้างสายสัมพันธ์กับตระกูลจิ้น แต่ขอแค่สามารถมีความสัมพันธ์ที่ดีกับครอบครัวตระกูลจิ้น ก็ได้เหมือนกัน
ใครจะรู้ว่า พวกเขากลับจัดงานเลี้ยงในบ้าน ทำให้ยกระดับสูงกว่าจัดในโรงแรมไม่น้อยเลยทีเดียว คิดอยากปะปนเข้ามากับคนคุ้นเคยนั้น เข้าไม่ได้แน่นอน
คนที่มาร่วมงานเลี้ยง ต่างถือการ์ดเชิญ เดินเข้าห้องจัดเลี้ยงอย่างสง่างาม
เวลานี้ ในห้องจัดเลี้ยง แม่จิ้นถูกคุณหญิงทั้งหลายโอบล้อมไว้ตรงกลาง พูดคุยไปหัวเราะไปอย่างครื้นเครง
ถึงแม้จะเป็นวันเกิดอายุครบห้าสิบปี แต่เธอยังดูเด็กมากเพราะได้รับการดูแลผิวพรรณอย่างดี
“คุณหญิงจิ้น ชุดกี่เพ้าของคุณดูดีมาก ไม่ทราบว่าสั่งตัดกับนักออกแบบคนไหน ฉันก็ขอตามด้วย จะไปสั่งตัดหนึ่งชุด”
คุณหญิงท่านหนึ่งถามด้วยรอยยิ้ม
แม่จิ้นยิ้มแล้วกล่าวว่า“นี่เป็นของขวัญที่สะใภ้ใหญ่ของฉันให้ฉัน เดี๋ยวจะถามเธอให้นะ”
“ดีจริงๆ”
“คุณหญิงจิ้น กำไลของคุณสวยงามมาก ฉันชอบมาก ” คุณหญิงอีกท่านหนึ่งที่สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มกล่าว
แม่จิ้นยิ้ม “นี่เป็นกำไลที่สะใภ้รองของฉันซื้อให้ฉัน”
คุณหญิงทั้งหลายพากันอิจฉา ต่างพากันยกย่องว่าแม่จิ้นเป็นคนมีบุญ
ลูกชายทั้งสองที่อยู่ในโลกธุรกิจต่างก็เก่งกาจ ลูกสะใภ้ก็ช่างเอาใจและกตัญญู เป็นผู้ชนะในชีวิตที่เหมาะสมจริงๆ
แม่จิ้นยิ้มจนหุบปากไม่ลง
ลูกชายลูกสะใภ้ หลานชายหลานสาวของเธอ ล้วนเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในโลก ที่เงินทองแลกไม่ได้
เวลานี้ ส้งหวั่นชีงกับเจียงสื้อสื้อจูงมือกันค่อยๆเดินจากชั้นบนลงมา
พอทั้งสองปรากฏตัว ทันใดนั้น ในห้องจัดเลี้ยงก็เงียบสงบลงทันที
สายตาทุกคู่ถูกทั้งสองดึงดูด ยิ่งไปกว่านั้น สายตาพวกเขาจับจ้องไปที่ทั้งสอง
เถียนเถียนก็เดินมาจากข้างๆมาจับมือเจียงสื้อสื้อไว้ เป็นครั้งแรกที่เห็นคนเยอะขนาดนี้ เถียนเถียนรู้สึกอายเล็กน้อยจึงยื่นมือไปขอให้อุ้ม
เจียงสื้อสื้ออุ้มเธอขึ้นมา เถียนเถียนกอดคอหม่ามี๊ไว้ กล่าวเสียงเบา“หม่ามี๊ วันนี้คนเยอะมาก”
เจียงสื้อสื้อยิ้มปลอบ“อายหรือ วันนี้เถียนเถียนสวยมาก ทุกคนต่างชอบมาก ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊?!