ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 847

บทที่ 847 อยากให้คุณป้ากลับไป

เมื่อฟางยู่เชินพูดประโยคนั้นออกมา ความสงสัยที่อยู่ในใจของเจียงสื้อสื้อก็ทวีคูณมากขึ้น

ทำนองเดียวกัน สีหน้าของจิ้นเฟิงเฉินก็บ่งบอกถึงความประหลาดใจเล็กน้อย

ริมฝีปากเรียวบางของเขาขยับขึ้นแล้วพูดเชิญชวนว่า “ในเมื่อเป็นคนจากครอบครัวแม่ยายของผม ขอเชิญคุณเข้าไปคุยด้านในเถอะครับ”

เดิมทีฟางยู่เชินก็เดินทางมาที่นี่เนื่องจากมีธุระอยู่แล้ว หลังจากได้ยินคำเชิญชวนเขาจึงได้ตอบขอบคุณอย่างมีมารยาทและพยักหน้ารับ

ส่วนทางด้านจิ้นเฟิงเฉินนั้นก็มองออกว่าฟางยู่เชินเดินทางมาเนื่องจากมีธุระจริงๆ จึงได้พาเจียงสื้อสื้อและเขาเดินไปยังห้องหนังสือ

ระหว่างทางที่เดินผ่านห้องรับแขก พ่อจิ้นและแม่จิ้นก็หยุดชะงักมองชายแปลกหน้าคนนี้ ต่อจากนั้นก็พยักหน้ายิ้มอย่างมีมารยาท

หลังจากเดินเข้าไปในห้องหนังสือแล้วเจียงสื้อสื้อก็นั่งลงบนโซฟา เธอนำมือขึ้นลูบปอยผมอย่างไม่เป็นธรรมชาติสักเท่าไหร่นัก “ขอโทษนะคะ...... คือพอดีว่าฉันไม่เคยได้ยินแม่พูดถึงเรื่องในครอบครัวเธอเลยดังนั้นการที่รับรู้ถึงตัวตนคุณจึงทำให้ฉันประหลาดใจนิดหน่อย”

ความเป็นจริงก็เป็นแบบนี้ เธอไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับแม่ของเธอฟางเสว่มั่นเลย

หลังจากที่สองแม่ลูกได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ฟางเสว่มั่นก็ไม่เคยพูดถึงมันอีกและเธอเองก็ไม่เคยคิดที่จะถาม

ดังนั้นจู่ๆก็มีญาติโผล่ขึ้นมาทำให้เจียงสื้อสื้ออดไม่ได้ที่จะมึนงง

จิ้นเฟิงเฉินยังคงนั่งนิ่ง เขาลูบมือของเจียงสื้อสื้อเบาๆ

ฟางยู่เชินไม่ได้รู้สึกประหลาดใจอะไรนัก เขากลับก้มหน้าก้มตาแล้วหัวเราะอย่างขมขื่นว่า “การที่ป้าไม่พูดถึงเรื่องพวกเรากับคุณก็เป็นเรื่องปกติครับ”

เขาเพียงแค่พูดประโยคเรียบง่ายนี้ออกมา ไม่ได้อธิบายอะไรมากความ

เจียงสื้อสื้อก็ไม่ได้ถามอะไรเช่นกัน เธอพูดออกมาตรงๆว่า “ครั้งนี้ที่คุณมาตามหาแม่ของฉันมีเรื่องสำคัญอะไรหรือเปล่าคะ？”

ฟางยู่เชินเม้มริมฝีปากของเขาแล้วตอบว่า “มีเรื่องสำคัญมากจริงๆครับ......”

หลังจากที่น้ำเสียงอันอ่อนโยนของเขาดังขึ้น เจียงสื้อสื้อก็เหมือนกับถูกพาตัวเข้าไปในเรื่องราวก่อนหน้านี้ ที่นานมาแล้ว

เมื่อตอนที่ฟางเสว่มั่นเพิ่งมีความรักครั้งแรกเธอก็ได้พบเข้ากับเจียงเจิ้น ที่เพิ่งจะเข้าสู่สังคมและเต็มไปด้วยพลังกับความใฝ่ฝัน

ความรักในวัยแรกแย้มของหญิงสาวประกอบกับที่ทั้งสองคนได้ติดต่อกันไปมา ในที่สุดก็เกิดเป็นความรัก และได้กลายมาเป็นแฟนกัน

แต่ฟางเสว่มั่นไม่กล้าให้พ่อของเธอ หรือคุณท่านฟางรับรู้

เนื่องจากคุณสมบัติของเจียงเจิ้นนั้น แน่นอนว่าคุณท่านฟางไม่ยอมให้เขาทั้งสองคนคบหากันแน่นอน

จนกระทั่งมีอยู่วันหนึ่ง มีแม่สื่อมาแนะนำคู่ให้กับฟางเสว่มั่นถึงบ้าน

เมื่อคุณท่านฟางพบว่าอีกฝ่ายหนึ่งมีคุณสมบัติและมาจากชาติตระกูลที่ไม่เลวเลย เขาถึงได้ตอบตกลงทันที

หลังจากที่ฟางเสว่มั่นรู้เรื่องนี้เข้าแน่นอนว่าเธอคงไม่ตอบตกลง และในสมองของเธอหุนหันพลันแล่นได้พาเจียงเจิ้นกลับไปบ้านตระกูลฟาง

อีกทั้งประกาศออกมาว่าเธอจะไม่แต่งงานกับใครทั้งนั้นนอกจากเจียงเจิ้น

“แก！ แก！ ฉันทนลำบากเลี้ยงดูแลมาตั้งแต่เล็ก แต่ตอนนี้แกกล้าเถียงกับฉันเพราะผู้ชายเพียงคนเดียวอย่างนั้นเหรอ？”

ในครั้งนี้เธอทำให้คุณท่านฟางโมโหมากจริงๆ “ไหนลองพูดมาซิ ถ้าแกอยู่กับไอ้หมอนี่ที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอะไรจะมีความสุขได้ยังไง？！”

ฟางเสว่มั่นเป็นลูกสาวที่เชื่อฟังคำสั่งสอนมาถึง 20 กว่าปี แต่ในครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เธอจะใจแข็งเพื่อให้ได้อยู่กับเจียงเจิ้น

เธอเถียงเสียงแข็งคอเป็นเอ็นและไม่ยอมอ่อนข้อให้ “พ่อคะ หนูรักเขา！ ในอนาคตเจียงเจิ้นจะต้องได้ดิบได้ดีนะ พ่อจะให้พวกเราแยกจากกันไม่ได้！”