ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 91

บทที่ 91 โดนโจมตีอย่างหนักครั้งนึง

เวลานี้ฉินซวนและหลานเป่ยชวนก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่ยอม

ผู้คนโดยรอบต่างมองเจียงสื้อสื้อด้วยความเจ็บปวดใจเล็กน้อย เมื่อสองครอบครัวนี้บังเอิญมาพบกัน ก็เหมือนตกอยู่ในความซวยอยู่หลายภพหลายชาติจิ้นเฟิงเฉินก็เอ่ยปากกล่าวด้วยเสียงเบาๆว่า : “งานเลี้ยงวันนี้ได้เชิญคนของตระกูลหลานมาหรือเปล่า?”

จิ้นเฟิงเหราแสดงความคิดเห็น : “เปล่า”

จิ้นเฟิงเหราก็เข้าใจความสัมพันธ์ที่ชัดเจนของตระกูลหลานและตระกูลเจียง แล้วทำไมยังต้องเชิญคนทั้งสองนี้มาเข้าร่วมงานเลี้ยงอีก นี่ไม่ใช่การหาเรื่องใส่ตัวหรอ

จิ้นเฟิงเฉินสีหน้าเคร่งขรึม : “ไม่ได้เชิญแล้วทำไมคนสองคนนี้มาได้ล่ะ? รีบไล่ออกไป”

ในน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความโมโห

คนทั้งหมดก็พิจารณาให้เข้ามา ที่มาของจดหมายเชิญนี้ต้องไม่ปกติอย่างแน่นอน

หลานเป่ยชวนสีหน้าตกใจ รีบเอ่ยปากยอมรับผิด : “ต้องขอโทษด้วย คุณชายจิ้น พวกเราเพียงต้องการจะขอชีวิตหลานซื่อกรุ๊ปสักครั้ง พวกเราไม่ได้มีความหมายอื่นเลยจริงๆ ขอให้คุณไว้ชีวิตหลานซื่อกรุ๊ปเถอะ!”

จิ้นเฟิงเฉินไม่สนใจ คนทั้งสองถูกผู้รักษาความปลอดภัยหลายนายตรงไปขับไล่ให้ออกไป

ใจของหลานเป่ยชวนและฉินซวนเศร้าลงไปอย่างฉับพลัน จบแล้ว มันจบแล้วโดยสิ้นเชิง…..

ตอนนี้ไม่เพียงแค่ทำให้ตระกูลจิ้นต้องขุ่นเคือง พวกเขายังถูกขับไล่ต่อหน้าสาธารณชนอีก นับแต่นี้ต่อไปก็คงไม่มีใครยินยอมที่จะเกี่ยวข้องพัวพันกับตระกูลหลานอีก

ตอนนี้พูดได้ว่าใจของคนตระกูลหลานรู้สึกเสียใจมาก พวกเขาต่อสู้ถึงที่สุด เดิมทีก็คิดว่าจะสามารถอยู่ในงานเลี้ยงแล้วทำให้เจียงสื้อสื้อเสียหน้า แต่ทว่าคาดไม่ถึงว่าจะทำให้ตระกูลหลานโดนโจมตีอย่างหนัก

เพิ่งถูกขับไล่ลงมาจากเรือ หลานเป่ยชวนก็ได้รับสายโทรศัพท์หลายสายเพื่อยกเลิกสัญญา หลายบริษัทต้องจ่ายเงินค่าผิดสัญญาจำนวนมากและก็ไม่ยินยอมที่จะร่วมมือกับหลานซื่อกรุ๊ปอีกต่อไป

เจียงนวลนวลถือได้ว่าเป็นลูกสาวเศรษฐีที่มีชื่อเสียง เวลานั้นเรื่องการยั่วยวนพี่เขยของเธอก็แพร่กระจายไปด้วย.

เดิมทีทุกคนล้วนรู้สึกว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กที่ไม่มีพิษมีภัย ยังมีคนจำนวนมากที่อิจฉาความรักของเธอและหลานซือเฉิน นี่จึงทำให้คนจำนวนมากด่าเธอกันยกใหญ่ว่าเป็นหญิงเจ้าเล่ห์หน้าไม่อาย.

เมื่อเรื่องราวได้เผยแพร่ออกมา เจียงนวลนวลยังคงไปช้อปปิ้งกับคุณผู้หญิงหาวเข้า จากนั้นจึงไปถามเจียงนวลนวลว่าเวลานั้นเธอแย่งแฟนหนุ่มของพี่สาวจริงหรือไม่

สีหน้าของเจียงนวลนวลเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน เธอรีบอธิบายอย่างลนลานสองสามคำ หลังจากนั้นก็รีบหนีออกจากห้างสรรพสินค้าอย่างไม่เป็นท่า

โดยธรรมดาหลานซือเฉินก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงคำพูดกระทบกระทั่งเหล่านี้ได้

ช่วงกลางคืน ตระกูลหลานและตระกูลเจียงก็ตกอยู่ในความยุ่งเหยิงจริงๆ

………

หลังจากละครตลกปิดม่านลง ฝูงชนก็ต่างแยกย้ายไปกันแล้ว เพียงแต่เรื่องนี้ก็ยังคงก่อให้เกิดเรื่องอื้อฉาวอยู่ไม่น้อย

ขอบตาเจียงสื้อสื้อแดงเล็กน้อย เธอรีบเอ่ยปากกล่าวขอโทษว่า : “คุณลุงคุณป้า ขอโทษจริงๆ ที่ให้พวกคุณต้องมาเดือดร้อนมากขนาดนี้”

โชคดีที่ละครตลกนี้ได้จบลงแล้ว ไม่เช่นนั้นงานเลี้ยงวันเกิดของเสี่ยวเปาจะต้องล้มเหลวเป็นแน่ เจียงสื้อสื้อคาดว่าจะต้องทรมานใจไปตลอดชีวิต

ในสายตาของจิ้นเฟิงเฉินฉาบทาไปด้วยความเจ็บปวดใจ เขาเม้มริมฝีปากแล้วเอ่ยว่า : “อย่าเอาไปใส่ใจเลย เรื่องนี้ไม่ตำหนิคุณหรอก”

“ใช่แล้ว คุณเจียง คนเหล่านั้นล้วนหน้าด้านเกินไป แล้วก็ไม่รู้ว่าพวกเขาปะปนเข้ามาในงานเลี้ยงได้ยังไง” จิ้นเฟิงเหราเอ่ยปาก

ถึงแม้ว่าพ่อแม่จิ้นจะไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ภายในใจก็ไม่สบายใจกับเจียงสื้อสื้ออยู่บ้าง

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่คู่ควรกัน แต่บุคคลที่คัดเลือกยังไงก็ไม่สามารถเป็นคนนึงที่มีภูมิหลังซับซ้อนแบบนี้

เรื่องราวก็จบลงไปแล้ว พ่อแม่จิ้นก็ออกไปต้อนรับแขกด้านข้าง