ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！ นิยาย บท 974
ฟางซื่อกรุ๊ป
ให้องประชุมขนาดใหญ่ เสียงดัง เกือบทุกคนมีคำว่า “โกรธ” เขียนอยู่บนใบหน้า
ฟางยู่เชินและท่านหยางเข้าไปด้วยกัน เงียบลงทันที
ท่านหยางกวาดมองคนที่นั่ง จากนั้นตบบ่าของฟางยู่เชิน แล้วนั่งลงบนตำแหน่งของตัวเอง
มองสีหน้าไม่เป็นไรมิตรของเหล่าคณะกรรมการ ฟางยู่เชินรู้ว่าตัวเองมีการต่อสู้ที่ยากลำบาก
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ ก้าวขาเดิน ดึงเก้าอี้ออกแล้วนั่งลง ก็มีคนอดใจรอไม่ไหวที่จะถาม
“ยู่เชิน เรื่องไฟไหม้ทำไมไม่บอกพวกเรา? นายควรอธิบายอะไรให้พวกเราหรือไม่?”
ฟางยู่เชินกำหมัดแน่น จากนั้นคลายออก เงยหน้า มองคนนั้นอย่างใจเย็น “ผมมัวแต่ตรวจสอบ ไม่มีเวลาบอกพวกคุณ ไม่ได้ตั้งใจจะปิดบัง”
“นายพูดแบบนี้ หรือพวกเรากล่าวหานายผิด?” เห็นได้ชัดว่าคนคนนั้นไม่เชื่อคำอธิบายของเขา
“ผมพูดความจริง ท่านไม่เชื่อ ผมก็ช่วยไม่ได้”
ฟางยู่เชินไม่อยากอีนุงตุงนังกับเขาในเรื่องนี้
คนนั้นโกรธกับท่าทางของเขา พูดเสียงดังทันที “นายรู้ไหมว่าฉันอยู่กับปู่ของนายมากี่ปีแล้ว? นายกล้าพูดกับฉันด้วยท่าทางแบบนี้?”
“พอแล้ว!” ท่านหยางตะโกน เขาเหลือบมองคนนั้นด้วยสายตาเย็นๆ “อายุเท่าไรแล้ว ยังยับยั้งอารมณ์ไม่ได้เหรอ? แม้ว่านายจะโกรธมากแค่ไหน ก็ต้องตั้งใจฟังเขาพูดยังไง”
ในนี้ท่านหยางอวุโสที่สุด คนอื่นไม่ให้หน้าฟางยู่เชิน ก็ไม่ให้หน้าเขา
คนนั้นกลั้นอารมณ์โกรธ แต่ก็ยังพูดกับฟางยู่เชินอย่างไม่ยอม “ได้ ฉันฟังว่านายจะพูดยังไง”
ฟางยู่เชินมองไปที่ท่านหยางอย่างขอบคุณ อีกคนพยักหน้าเบาๆ ให้เขาพูดอย่างกล้าๆ
ห้องประชุมกลับมาเงียบอีกครั้ง
ฟางยู่เชินเงียบไปสักครู่ แล้วค่อยๆ พูด “จากการตรวจสอบของฝ่ายตำรวจ การไฟไหม้ครั้งนี้เกิดจากก้นบุหรี่ที่ไม่ดับ เพราะโกดังเต็มไปด้วยวัตถุดิบยาแห้ง บวกกับอากาศที่ร้อน โกดังถูกไฟไหม้เกือบทั้งหมด
คำพูดนี้ออกมา คณะกรรมการนายมองฉัน ฉันมองนาย ไม่สามารถรับเรื่องนี้ได้
“โกดังทุกแห่งของเรามีระบบดับเพลิงอัตโนมัติ ทำไมไฟยังไหม้รุนแรงขนาดนี้?” มีคนถาม
ฟางยู่เชินมองไป อธิบายอย่างจริงจัง “ผลลัพธ์ที่ฝ่ายตำรวจให้คือ ไฟแรงเกินไป ระบบดับเพลิงอัตโนมัติไม่สามารถใช้งานได้ตามปกติ”
“เจ้าหน้าที่คนไหนเป็นคนสูบ?” ท่านหยางถาม
“หลี่เผิงของแผนกคลังสินค้า”
จริงๆ แล้วคนที่ฟางยู่เชินพูด คณะกรรมการก็ไม่รู้จัก
“คนล่ะ? เขาพูดยังไง?” ท่านหยางถามอีกครั้ง
ฟางยู่เชินไม่ปกปิด อธิบายตามความจริง “ตอนนี้เขาอยู่ที่โรงพยาบาล”
เมื่อได้ยิน รอบๆ เสียงดังขึ้นมา
“ทำไมคนถึงอยู่โรงพยาบาล?”
“ถูกไฟไหม้เหรอ?”
“ถ้าเรื่องนี้ถูกแพร่กระจายไม่ดีต่อฟางซื่อกรุ๊ปของเรานะ”
……
ทุกคนเอะอะ ฟางยู่เชินอดไม่ได้ที่จะเสียงดัง ตัดบทของพวกเขา “ทุกท่านโปรดเงียบ ฟังผมพูดครับ”
รอทุกเงียบลง เขาพูดต่อ “อาจจะเพราะอาหารเป็นพิษทำให้อาเจียนและท้องร่วง ไม่ได้ถูกไฟไหม้”
“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้” คนอื่นๆ โล่งอก
แต่วินาทีต่อมาประโยคที่ฟางยู่เชินพูดทำให้หัวใจของพวกกระตุกอีกครั้ง
“อาการรุนแรงมาก อาจจะเสียชีวิตได้”
ท่านหยางฟังแล้ว สีหน้าเปลี่ยนทันที “อาหารเป็นพิษทำไมถึงรุนแรงขนาดนี้?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกชายของประธาน....เรียกฉันหม่ามี๊？！