บทที่ 138 การตอบสนองของตระกูลตู้
หยานชุนเหมยแค่ตบหน้าเสี้ยเมิ่งเหยาไปไม่กี่ที ก็ถูกเฉินเฟิงทำลายมือข้างหนึ่งทิ้ง อีกอย่างสุดท้ายฉินหู่สำนักหลงหู่ปรากฏตัว ยังไม่สามารถปกป้องเธอไว้ได้ ถึงแม้ไม่รู้ว่าหยานชุนเหมยจะมีจุดจบยังไง ทว่าแค่คิดก็รู้สึกแย่มากแล้ว
และพอถึงตู้จื่อเยว่ ก็ยิ่งไม่รู้จะสรรหาคำอะไรมาบรรยาย ยิ่งไปกว่านั้นคือการต้องเอาชีวิตมาชดใช้
ถึงแม้สวีเฟยหรงไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ในตอนนั้น ทว่าพอได้ยินข่าวก็ไม่รู้ว่าตู้จื่อถึงได้ฟังอะไรมาจากหยางไท่ กลับถูกทำให้ตกใจจนถึงขั้นยิงปืนฆ่าตัวตาย ตู้จื่อเยว่อยากฆ่าเสี้ยเมิ่งเหยา ทว่ากลับถูกหยางไท่ตบตายแค่ฝ่ามือเดียว
ตระกูลตู้มีอนาคตที่ไม่มีจุดสิ้นสุด ทว่าในหนึ่งวัน กลับเสียทายาทไปสองคน แต่จนถึงตอนนี้ ตระกูลตู้ก็ยังไม่ได้มาล้างแค้นเฉินเฟิง
นี่ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าพวกเขาอาจจะหวาดกลัวมากเกินไป แม้กระทั่งสวีเฟยหรงยังไม่กล้าไปคิด
ทีแรกเธอคิดว่า เฉินเฟิงมีอำนาจแค่ในชางโจวซึ่งเป็นพื้นที่เล็กๆ เท่านั้น ทว่าตอนนี้ แม้กระทั่งมณฑลเฉียนหนานที่เป็นเมืองหลวงและจินหลิง เฉินเฟิงจะสามารถเข้าไปแทรกแซง
ประธานคณะกรรมการของเฉียวเสี่ยวโย่วประธานกรรมการของอสังหาริมทรัพย์ต้าหลง และองค์รัชทายาทหยางไท่……
ไม่ว่าเป็นใคร ก็คือบุคคลที่สวีเฟยหรงยกย่อง ทว่าพวกเขากลับเคารพนับถือในเฉินเฟิงมากๆ
เฉินเฟิงมีฐานะอะไรกันแน่? ทำไมเขาต้องอดทนกับตระกูลเสี้ยมาสามปีด้วย?
สวีเฟยหรงส่ายหน้า แล้วพยายามทำให้ตัวเองไม่ไปคิดเรื่องพวกนั้น เธอรู้สึกว่า ในตัวเฉินเฟิงมีความซับซ้อนมากมายแอบแฝงอยู่ และเบื้องหลังของความซับซ้อนนั่น ต้องดึงเรื่องอำนาจมาเกี่ยวข้อง และเป็นสิ่งที่เธอก็คงจะคาดคิดไม่ถึง
เวลานี้ คฤหาสน์ของตระกูลตู้ ก็เต็มไปด้วยความมืดครึ้ม คนใช้ที่อยู่คฤหาสน์ ต่างก็อยู่ในความสงบและไม่ให้สุ้มไม่ให้เสียง ระหว่างที่พวกเขาเดินไปเดินมา แม้กระทั่งหายใจแรงอย่างไม่กล้า
โดนตีตายพวกเธอยังนึกไม่ถึง เมื่อวานตอนเช้าตู้จื่อเยว่และตู้จื่อถึงที่ยังกระโดดโลดเต้น แค่ไปคฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลงไม่นาน ชีวิตก็ต้องไปจบที่นั่น
ทั้งสองพี่น้องตายพร้อมๆ กัน ตอนที่ข่าวถูกปล่อยออกไป แม่ของตู้จื่อถึงและตู้จื่อเยว่ก็รู้สึกเสียใจจนใจจะขาด จึงได้ร้องไห้ฟูมฟายเสียงดัง ตลอดทั้งคืนก็เป็นสลบไปหลายรอบ
ทว่าสิ่งที่ทำให้คนใช้ทุกคนรู้สึกแปลกใจคือ จนถึงตอนนี้ หัวหน้าครอบครัวตู้คังหลิงยังไม่ได้แก้แค้นแทนตู้จื่อถึงและน้องสาว และเหมือนทั้งสองพี่น้องตู้จื่อถึงตายไปฟรีๆ
ในห้องรับแขกของตระกูลตู้ บุคคลสำคัญในตระกูลตู้ต่างก็มีเยือน
ตู้คังหลิงนั่งอยู่ตรงที่นั่งสูงสุด และข้างๆ เขามีหญิงวัยกลางคนที่ดูสง่าและสวมใส่เสื้อผ้าตัวหรูนั่งอยู่ และหญิงวัยกลางคนคนนั้นก็คือภรรยาของตู้คังหลิง ฟางหลิง
หลายปีก่อน ฟางหลิงก็คือผู้หญิงสะสวยและโด่งดังในจินหลิง ทว่าเมื่อวานพอได้ยินข่าวที่ลูกชายและลูกสาวเสียชีวิต ผู้หญิงที่เป็นสาวงามคนนี้ก็มีผมหงอกขึ้นภายในคืนเดียว ต่อให้ตอนนี้ ดวงตาอันงดงามทั้งสองข้างยังคงบวมแดงเหมือนเดิม คราบน้ำตาที่อยู่บนใบหน้ายังคงชัดเจน
ข้างล่างตู้คังหลิงและฟางหลิง มีทายาทที่เป็นเชื้อสายโดยตรงของตระกูลตู้นั่งอยู่ ลูกคนที่สอง ตู้คังหยุน และลูกคนที่สามตู้คังรุ่ย อีกอย่างได้มีเพื่อนวัยรุ่นของตระกูลตู้อยู่เป็นกลุ่ม
"พี่ใหญ่ สิ่งที่หยางไท่พูดคือเรื่องจริงหรอ? " พอเห็นตู้คังหลิงทำสีหน้าที่หม่นหมอง ตู้คังหยุนอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น เมื่อคืนหยางไท่มาเอง แล้วมาขอร้องให้ยกโทษให้ และบอกว่าการตายครั้งนี้ของสองพี่น้องตู้จื่อถึง มันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาอยู่แล้ว และขอให้ตู้คังหลิงจัดการกับเขา
ถึงแม้ตอนนั้นตู้คังหลิงจะรู้สึกโมโห ทว่าต้องหยุดความคิดที่อยากจะฆ่าหยางไท่ เขารู้ดี ลูกสาวของตัวเองต้องตาย เพราะว่ากำปั้นที่หนักของหยางไท่ ทว่าฆาตกรที่อยู่เบื้องหลังคือเฉินเฟิง
ทีแรกเขาก็อยากจะเชิญนักฆ่าไปคิดบัญชีกับเฉินเฟิงที่โรงพยาบาล ทว่าพอหยางไท่พูดคำว่าเฉินเฟิงคือจอมยุทธ์หั้วจิ้ง ตอนนั้นหน้าผากของเขาจึงเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ
จอมยุทธ์หั้วจิ้ง!
และนักฆ่าองค์กรไหน จะกล้าฆ่าจอมยุทธ์หั้วจิ้งล่ะ? นอกจากองค์กรนักฆ่านี้จะถูกถอนรากถอนโคน!
ต่อให้มีนักฆ่ากล้ารับงานไป ถ้าฆ่าจอมยุทธ์หั้วจิ้ง ก็ต้องการค่าจ้างที่มากมาย อย่างน้อยก็ต้องห้าหมื่นล้าน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร