ลูกเขยมังกร นิยาย บท 139
บทที่ 139 ประลองกัน
เฉินเฟิงกำลังเตรียมตัวกลับชางโจว หลี่ชวนโทรมาหาเขา
"คุณชายเฉิน เรื่องที่คุณให้สืบได้เรื่องแล้วครับ"
เฉินเฟิงขมวดคิ้วขึ้น และเพิ่งจะนึกขึ้นได้ แต่ก่อนเคยให้หลี่ชวนสืบเรื่องของจินลิ่วอาน
"ว่ามาเถอะ"
"คุณชายเฉิน จินลิ่วอานสามปีก่อนเคยร่วมแผนการลอบฆ่าคน ทว่าเรื่องที่พวกเขาลอบฆ่าใครและรายชื่อของคนที่ร่วมแผนการฆ่า ผมไม่ได้ไปสืบมาครับ ได้ยินความหมายของจินลิ่วอาน การลอบฆ่าคนสามปีก่อน มีคนเสนอรางวัลออกมา ดังนั้นตอนนี้คนที่ร่วมลอบฆ่าคนด้วย มีคนมากมายที่ไม่รู้ว่าคนที่ถูกลอบฆ่าเป็นใคร แม้กระทั่งเพราะว่าปิดหน้าไว้ตลอดเวลา พวกเขาที่เป็นผู้ลอบฆ่า ก็ไม่รู้ว่าฐานะของแต่ละคนคือใครครับ"หลี่ชวนพูดตามความจริง
"ตอนนี้จินลิ่วอานอยู่ไหน? " เฉินเฟิงถามขึ้น สามปีก่อนคนพวกนั้นที่เคยลอบฆ่าเขา ทุกคนปิดหน้าหมดจริงๆ ตอนนั้นเขานึกว่าคนที่มาลอบฆ่าจะรู้จักซึ่งกันและกัน ทว่าถ้าเป็นการเสนอรางวัล งั้นไม่รู้จักซึ่งกันและกันก็เป็นเรื่องปกติ ทว่าพวกเขาวิชาการต่อสู้ที่พวกเขาใช้เฉินเฟิงรู้ดี ถ้าเจอกันอีกครั้ง เฉินเฟิงมีความมั่นใจว่าเขาสามารถรู้ว่าเป็นใคร
"คุณชายเฉิน ตอนนี้ต้องห้าโมงเย็น จินลิ่วอานจะพาศิษย์ในสำนักของเขาไปสถานที่ฝึกวิทยายุทธเห้าหรัน เพื่อไปร่วมการประลองกัน" หลี่ชวนเอ่ยพูดขึ้น
พอได้ยินความหมายของหลี่ชวน จินลิ่วอานพาศิษย์ของเขาไปสถานที่ฝึกวิทยายุทธเห้าหรัน แล้วยังไปต่อสู้กัน นี่ก็หมายความว่า จินลิ่วอานรู้สึกมั่นใจในตัวของศิษย์ตัวเองมาก และมั่นใจว่าจะชนะการประลอง
ทว่าตัวเองต้องไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้รู้สึก........
เฉินเฟิงยิ้มขึ้น แล้วถามพิกัดของสถานที่ฝึกวิทยายุทธเห้าหรัน
พอได้ยินเฉินเฟิงจะไปสถานที่ฝึกวิทยายุทธเห้าหรัน หลี่ชวนจึงอดไม่ได้ที่จะเห็นใจจินลิ่วอาน เขาได้กลายเป็นจอมยุทธ์หั้วจิ้งมาไม่กี่วัน และยังไม่ทันได้เฉลิมฉลอง ก็ไปผิดใจกับเฉินเฟิงแล้ว นี่จินลิ่วอานกลัวไม่ตายหรือไง และยังคิดจะลอกหนังตัวเองอีก
ตอนสี่โมงเย็น เฉินเฟิงกำลังเตรียมตัวออกเดินทางจากโรงพยาบาล หลังจากเฉินเฟิงเดินจากไป ตรงหน้าประตูห้องผู้ป่วย มีเรือนร่างที่กำยำเพิ่มขึ้นหนึ่งคน นั่นก็คือผางตงฉี
บอร์ดี้การ์ดคนสนิทของหยางไท่ เป็นยอดฝีมือเบอร์หนึ่งของตระกูลหยาง!
จอมยุทธ์ที่มีวิธีการต่อสู้ที่อยู่ในระดับปานกลาง ในสายตาของยุทธภพในจินหลิง ก็ถูกจัดอยู่ในสิบอันดับแรกอยู่แล้ว
ผางตงฉีปรากฏตัวที่นี่ ทว่าไม่ใช่เพราะว่าอยากจะทำอะไรไม่ดีกับเสี้ยเมิ่งเหยา แต่เป็นการที่อยากจะมาปกป้องเสี้ยเมิ่งเหยาต่างหาก
เฉินเฟิงอยากจะให้หยางไท่ส่งคนไปปกป้องเสี้ยเมิ่งเหยา แน่นอนว่าหยางไท่เองก็ไม่อยากจะปล่อยปะละลาย จึงได้ส่งลูกน้องที่เก่งกาจที่สุดของตัวเองออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
คือรำคาญพระเอกแนวนี้มากมีเงินรวยแต่ทำตัวติดดินให้คนดูถูกตัวเอง ดูถูกตัวเองก็ไม่เท่าไรเมียตัวเองต้องมาทนโดนดูถูกไปด้วยเพื่อ..ตระกระความคิดนี้มันยังไง ไม่ต้องอวดรวยก็ได้ แค่รู้จักปรับลุคตัวเอง ให้ไม่ดูติดดินเกินไปจนคนอื่นดูถูกแค่นี้ก็ยากเกินไปรึไง ไม่รำคาญพวกโง่วิ่งมาหาเรื่อง ก็ควรนึกถึกว่าพวกโง่จะหาเรื่องเมียตัวเองด้วยสิ...
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...