ลูกเขยมังกร นิยาย บท 152

บทที่ 152 ทนไม่ได้ ก็ไม่ต้องทน

แต่ละกระบวนท่าแทบจะเน้นไปที่จุดตายของพวกเขา มีไม่น้อยคนเลยที่ตายเพราะประมือกับจินลิ่วอาน

เฉินเฟิงไม่มีวันลืมภาพพวกเขาล้มลงตายต่อหน้าเขาได้!

เขาทนกัดฟันกล้ำกลืนที่บ้านเสี้ยสามปี เฉินเฟิงแทบจะใช้ชีวิตท่ามกลางความแค้นทุกวินาที

ทุกครั้งที่เขาอยากแก้แค้น ในใจจะมีเสียงหนึ่งร้องเตือนเขาว่า ยังไม่ถึงเวลา เพราะเบื้องหลังนักฆ่าอย่างพวกจินลิ่วอานยังไม่โผล่หัวออกมา การผลีผลามไปแก้แค้น เขาอาจจะพลาดได้

เดิมเฉินเฟิงคิดว่า เขาสามารถอดกลั้นต่อไปได้

แต่พอมาถึงจินหลิง ได้ยินหลี่ชวนพูดถึงสถานที่ฝึกวิทยายุทธจินกัง และได้ยินชื่อจินลิ่วอาน ในใจของเฉินเฟิงก็มีแต่ความเคียดแค้นเข้าครอบงำ หลายครั้งที่เขาพยายามอดกลั้นความอาฆาตนี้ แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามยังไง เขาก็ข่มมันไม่ลง แถมนับวันจะยิ่งแรงมากขึ้น

เวลานี้เฉินเฟิงรู้ทันทีว่า เขาทนต่อไปไม่ได้แล้ว

ทนไม่ได้ ก็ไม่ต้องทน!

ต่อให้ฆ่าจินลิ่วอานแล้วยังไง!

ตัวการเบื้องหลังก้าวออกมาแล้วยังไง!

คนอย่างเขาเฉินเฟิงไม่กลัวทั้งนั้นแหละ!

เขาทนมาสามปีแล้ว เขาไม่อยากทนไปทั้งชาติ!

ต่อให้รู้ว่าฆ่าจินลิ่วอานมันมีความเสี่ยง เขาก็จะฆ่า

ทั้งที่รู้ว่าศัตรูอยู่ใกล้แค่หางตา แต่กลับทำไม่เห็นเพื่อปกป้องตัวเอง เรื่องนี้เขาทำไม่ได้!

ตอนนี้จินลิ่วอานเองก็ตกใจมาก

ก่อนนี้เขาคิดไม่ออกว่าเคยเจอเฉินเฟิงที่ไหน

แต่พอเห็นสายตาเคียดแค้นลุกโชนของเฉินเฟิงแล้ว ในสมองจินลิ่วอานเหมือนมีสายฟ้าฟาดลงมา

“แก...แกคือคนนั้นเมื่อสามปีก่อน?!” จินลิ่วอานเบิกตากว้าง แทบจะกัดฟันเปล่งเสียงออกมาจากลำคอ น้ำเสียงตะลึงอย่างไม่เชื่อ สามปีก่อน! เฉินเฟิงเป็นชายหนุ่มคนนั้นเมื่อสามปีก่อน!

เขากลับมาแล้ว!

ความหวาดกลัวบนใบหน้าจินลิ่วอานเพิ่มขึ้นอย่างมาก เขาคิดไม่ถึงจริงๆเว่า เฉินเฟิงจะรอดจากการไล่ฆ่าเมื่อสามปีก่อนได้!

ไหนใครบอกว่าเฉินเฟิงตกหน้าผาไม่เหลือแม้แต่กระดูกไง?

ทำไมยังมีชีวิตอยู่ล่ะ?

ฝันร้ายเมื่อสามปีก่อนแล่นกลับมาในหัวจินลิ่วอานอีกครั้ง

มันเป็นคืนธรรมดาคืนหนึ่ง ในที่ประชุมใต้ดินของจินหลิงกลับมีคนประกาศคำสั่งไล่ฆ่าหนึ่งออกมา ไล่ฆ่าจอมยุทธ์ระดับกลางอ้านจิ้งคนหนึ่ง ถ้าทำสำเร็จ มารับไปเลยเงินรางวัลหมื่นล้าน!

ใช่ หมื่นล้าน!

จอมยุทธ์ในโลกจอมยุทธ์จินหลิงสามารถเข้าร่วมการไล่ฆ่าได้ ขอแค่ได้ศีรษะของเป้าหมายมา จอมยุทธ์ที่เข้าร่วมจะได้รับเงินส่วนแบ่ง!

หมื่นล้านแบ่งตามความสามารถ!

ดังนั้นตอนนั้นทั่วทั้งโลกจอมยุทธ์จินหลิงคึกคักมาก หลายคนรู้สึกว่าคนที่ออกประกาศสั่งฆ่านี้เหมือนให้เงินเลย

จอมยุทธ์ระดับกลางอ้านจิ้งคนหนึ่งมีค่าถึงหมื่นล้านได้ยังไง?

คืนนั้นที่คำสั่งฆ่าออกมา มีจอมยุทธ์หนึ่งในสิบของจินหลิงเอาผ้าปิดหน้าใส่ชุดดำเข้าร่วมการไล่ฆ่าครั้งนี้ด้วย

มีจอมยุทธ์ระดับปลายอ้านจิ้งหนึ่งคนนำทีม! และยังมีระดับกลางอ้านจิ้งอีกสามคน บวกกับระดับต้นอ้านจิ้งเจ็ดแปดคน อีกทั้งผู้ติดตามของพวกเขาที่เป็นระดับปลายหมิงจิ้งราวยี่สิบกว่าคน ต่อให้เป็นจอมยุทธ์หั้วจิงก็รอดยาก! แถมนี่ยังเป็นแค่ระดับกลางอ้านจิ้ง?

ดังนั้นตอนนั้นจินลิ่วอานรู้สึกว่า ใช้เวลาอย่างมากแค่สามนาทีก็จะเสร็จสิ้นการต่อสู้แล้ว เขาแทบไม่ต้องออกแรงอะไรก็จะได้ส่วนแบ่งหลายสิบล้านแล้ว

แต่พอเห็นเป้าหมาย จินลิ่วอานถึงรู้ว่าตัวเองไร้เดียงสาแค่ไหน

เฉินเฟิงในตอนนั้นเพื่อหนีการไล่ฆ่าได้ปลอมแปลงใบหน้า ระดับที่แสดงออกมาก็แค่ระดับกลางอ้านจิ้ง

แต่ฝีมือการต่อสู้ของเฉินเฟิงในตอนนั้นกลับน่ากลัวเป็นสิบเท่าร้อยเท่ากว่าจอมยุทธ์ระดับปลายอ้านจิ้งนัก

ในกลุ่มนักฆ่าที่มีจอมยุทธ์ระดับปลายอ้านจิ้งหนึ่งคน ระดับกลางอ้านจิ้งสามคน บวกกับระดับต้นอ้านจิ้งเจ็ดแปดคน เขาฆ่าระดับต้นอ้านจิ้งไปห้าคน! ระดับกลางอ้านจิ้งสองคน! แม้แต่จอมยุทธ์ระดับปลายอ้านจิ้งที่นำทีมยังโดนเฉินเฟิงชกจนกระอักเลือด!

การไล่ฆ่าครั้งนั้นกลายเป็นฝันร้ายของนักฆ่าทั้งหมด

ทุกคนพากันเข้าใจว่าเฉินเฟิงเป็นแพะตัวอ้วนที่รอการเชือด แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นสัตว์ร้ายที่ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์!

จินลิ่วอานเมื่อสามปีก่อนมีฝีมือแค่ระดับปลายหมิงจิ้ง เขาไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะประมือกับเฉินเฟิงเลย ดังนั้นเลยอยู่แค่รอบนอกรับมือคนรับใช้สิบกว่าคนที่คอยปกป้องเฉินเฟิง

ถังจะไม่ได้ต่อสู้กับเฉินเฟิง แต่จินลิ่วอานไม่มีวันลืมได้ลงว่า ตอนเขาฆ่าคนรับใช้พวกนั้น สายตาที่เฉินเฟิงมองเขามันเต็มไปด้วยความเคียดแค้นและรังสีอาฆาต จินลิ่วอานไม่สงสัยเลยว่า ถ้าตอนนั้นไม่มีจอมยุทธ์ระดับปลายอ้านจิ้งต่อกรกับเฉินเฟิงอยู่ เขาต้องโดนเฉินเฟิงสับเป็นหมื่นชิ้นแน่

ดังนั้นตอนจัดการคนรับใช้คนสุดท้ายเสร็จ จินลิ่วอานก็หนีไปเลย เขากลัว!

เขากลัวเฉินเฟิงจะหันกลับมาฆ่าเขาตาย!

จินลิ่วอานคืนนั้นรีบออกจากจินหลิงหนีไปหนานเจียง

สามวันหลังจากนั้น เขาก็ได้ยินข่าวว่าเฉินเฟิงตกหน้าผาไป เขาถึงถอนหายใจอย่างโล่งอก

ตายแล้ว!

ปีศาจนั่นตายแล้ว!

จินลิ่วอานถึงได้กลับมาที่จินหลิงอีกครั้ง ผ่านการสอบถามต่างๆนาๆ ถึงได้รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากเขาหนีไปคืนนั้น

เฉินเฟิงที่โดนบีบจนเป็นหมาจนตรอก หลังจากฆ่าระดับปลายหมิงจิ้งสิบกว่าคนตายแล้ว ก็โดนจอมยุทธ์ระดับปลายอ้านจิ้งที่นำทีมชกตกหน้าผาไป

ไม่เหลือแม้แต่กระดูก

ถึงจะฆ่าเฉินเฟิงได้แล้ว แต่คนที่เข้าร่วมการไล่ฆ่านั้นกลับไม่มีใครดีใจเลย

จอมยุทธ์หลายคนเหลือปมในใจกันทั้งนั้น

พวกเขาโดนการฆ่าของเฉินเฟิงทำให้กลัว!

ใครก็ไม่คิดเลยว่า จอมยุทธ์ระดับกลางอ้านจิ้งคนหนึ่งจะมีพลังการต่อสู้ที่น่ากลัวขนาดนั้น

นักฆ่าหลายสิบคน สุดท้ายเหลือกลับมาแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น ทั่วทั้งโลกจอมยุทธ์จินหลิงต่างได้รับผลกระทบอย่างใหญ่หลวง

เงินรางวัลหมื่นล้านนั้น นักฆ่าที่ยังเหลือรอดไม่มีใครกล้าไปรับเลยจนถึงวันนี้ ไม่ใช่รับไม่ได้ แต่ไม่กล้ารับ!

หลังจากฆ่าเฉินเฟิงแล้ว ต่อให้โง่แค่ไหน นักฆ่าพวกนี้ก็ได้สติกลับมา เฉินเฟิงต้องมีเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่แน่ ไม่งั้นจะมีพรสวรรค์ขนาดนี้ได้ยังไง?

ความสามารถระดับกลางอ้านจิ้งสามารถต่อกรกับนักฆ่ารอบด้าน แถมยังฆ่าได้เกินครึ่ง คนแบบนี้หรือจะเป็นแค่จอมยุทธ์ธรรมดาไร้ชื่อ?

ถ้าไปรับเงินรางวัลหมื่นล้านนั่น ไม่กลัวโดนล้างหมดตระกูลหรือไง?

ดังนั้นทุกคนที่เข้าร่วมการไล่ฆ่าคืนนั้น ต่างเห็นพ้องต้องกันที่เลือกเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจ และไม่พูดมันออกมาอีก

จินลิ่วอานก็เช่นกัน เขารู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากแล้ว จอมยุทธ์ระดับปลายหมิงจิ้งเหมือนเขา มีจำนวนยี่สิบกว่าคน แต่ที่รอดกลับมาได้กลับมีไม่ถึงสิบคน

และเพราะคืนนั้นเขาได้เห็นถึงฝีมือการต่อสู้ที่ไร้ที่ติของเฉินเฟิง ถึงทำให้จินลิ่วอานตัดสินใจว่า ชาตินี้เขาจะต้องบรรลุถึงอ้านจิ้ง ให้ได้ จะไม่ยอมเป็นมดตัวน้อยระดับหมิงจิ้งอีก

เมื่อไม่กี่วันก่อน จินลิ่วอานได้สมหวังดั่งใจฝัน กลายเป็นจอมยุทธ์อ้านจิ้งที่ใครๆต่างอิจฉา

เดิมเขาคิดว่าเขาจะโอ้อวดได้ระยะหนึ่ง แต่ไม่คิดเลยว่าเฉินเฟิงจะกลับมา

จินลิ่วอานในตอนนี้ไม่หวังจะรอดแล้ว

เขารู้ดีว่า เฉินเฟิงไม่ยอมปล่อยเขาไปแน่

ส่วนจะให้ต่อสู้กับเฉินเฟิงน่ะหรอ? จินลิ่วอานไม่คิดเลยสักนิด