บทที่207 สุภาพบุรุษแก้แค้น ไม่ค้างคืน
ถึงแม้เขาเป็นคนแรกที่ข้ามผ่านเส้นชัยมา แต่ในฝีมือการขับรถ เขากลับถูกเฉินเฟิงทิ้งห่างออกไปมากเหลือเกิน
ไม่ต้องพูดถึงว่าเฟอร์รารี่แคลิฟอร์เนียสี่ที่นั่งที่เฉินเฟิงขับนั้น แย่กว่าบูกัตติเวย์รอนของเขามากแค่ไหน
เติ้งซื่อชีสีหน้ามืดครึ้มระดับหนึ่ง เขาหยิ่งยโสโอหังแต่ไหนแต่ไร ตอนที่เข้าร่วมการแข่งรถในครั้งนี้ เดิมทีเขาไม่เคยพิจารณาถึงสถานการณ์ที่พ่ายแพ้
สำหรับเขา เขาน่าจะกวาดล้างทั้งสนาม
แต่ตอนนี้เขาไม่เพียงไม่ได้กวาดล้างทั้งสนาม แต่ทว่าแพ้แล้ว!
เติ้งซื่อชีไม่มีทางยอมรับอยู่บ้าง
หลังจากนั้นหนึ่งนาที รถแข่งจำนวนมากก็ข้ามผ่านเส้นชัยแล้ว
แลมโบกินีของซูนแช่ปรากฏในลำดับทันที
ตอนที่ซูนแช่ลงจากรถ บรรยากาศทั้งสนามแตกต่างไปอย่างกะทันหัน
คนไม่น้อยต่างมองซูนแช่ด้วยสีหน้าแปลกประหลาด อยากมองปฏิกิริยาอะไรสักอย่างของซูนแช่
โดยเฉพาะก่อนหน้าที่จะเริ่มแข่งซูนแช่เป็นคนพูดขึ้นมาเองว่าจะพนันกับเฉินเฟิง
ใครแพ้คนนั้นคลานรอบถนนแข่งรอบหนึ่ง คลานไปด้วย ร้องเสียงหมาไปด้วย
ตอนนั้นท่าทางของซูนแช่มีแผนการอยู่ในใจ ทุกคนล้วนมองเห็นในสายตา
แน่นอนไม่มีใครคิดว่าท่าทางแบบซูนแช่นั้นจะมีปัญหาอะไร เพราะเห็นได้ชัดว่าเฉินเฟิงเป็นมือใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งยังขับรถเน่าๆ ที่ยอมรับกันโดยทั่วไปคันหนึ่ง
แต่ผลสุดท้ายกลับเป็นเฉินเฟิงที่ไม่เพียงตบหน้าซูนแช่ได้ ยังตบหน้าคนดูเกือบทั้งสนามด้วย
จูกว่างฉวนดีใจเต็มใบหน้าวิ่งมาที่ตรงหน้าของเฉินเฟิง ตบไหล่เฉินเฟิงอย่างหนัก ตื่นเต้นจนพูดสับสนพอสมควร “เพื่อนเฉินเฟิง นายปิดบังฉันซะลำบากเลย”
หลอกเป็นหมูกินเสือ!
ไม่ต้องสงสัยเลยสักนิด เฉินเฟิงกำลังหลอกเป็นหมูที่กินเสือ!
ก่อนหน้าจะเริ่มแข่ง เดิมทีจูกว่างฉวนไม่เคยคิดว่าเฉินเฟิงจะชนะซูนแช่ แม้กระทั่งเขายังภาวนาให้เฉินเฟิงอย่าได้แพ้แบบอนาถเกินไป
แต่สุดท้ายเฉินเฟิงไม่เพียงชนะซูนแช่ได้ แม้กระทั่งเติ้งซื่อชี ก็เกือบจะกินควันไอเสียของเฉินเฟิงเข้า
ฝีมือขับรถของลูกคนรวยเหล่านี้ในสนาม เดิมทีไม่ใช่ระดับเดียวกับเฉินเฟิง
จูกว่างฉวนรู้สึกว่าสถานะที่แท้จริงของเฉินเฟิงคือเทพรถที่ปลดประจำการ มาที่นี่เพียงเพื่อมาทารุณ
“เหมือนว่าฉันพูดไปแล้วนะ ฉันมีความมั่นใจสิบคะแนนที่จะเอาชนะซูนแช่ให้ได้” เฉินเฟิงยิ้มอย่างขมขื่น ทำไมจูกว่างฉวนถึงคิดว่าตนเองปิดบังเขาล่ะ
“หึๆ คำพูดตอนนั้นของนาย ฉันคิดว่าเป็นจริงได้ยังไงกัน” จูกว่างฉวนหัวเราะหึๆ อายอยู่บ้าง
จูเจียเหยียนที่อยู่ด้านข้าง ใบหน้างดงามแดงขึ้นเช่นกัน ตอนแรกเธอก็ไม่เชื่อเฉินเฟิง รู้สึกว่าเฉินเฟิงหลงระเริงอวดดี กำลังคุยโม้
แต่ความจริงได้พิสูจน์ว่าเฉินเฟิงไม่เพียงไม่ได้หลงระเริง กลับกันเฉินเฟิงยังอ่อนน้อมถ่อมตนมาก
จากความสามารถของเฉินเฟิง ถ้าขับจริงจังตั้งแต่เริ่มต้น เขาสามารถแย่งตำแหน่งชนะเลิศในการแข่งขันซูเปอร์คาร์ครั้งนี้ไปได้แน่ แม้กระทั่งทำลายสถิติการแข่งอ่าวโป๋ไห่ได้ด้วย
แต่เฉินเฟิงไม่ได้ทำแบบนั้น
จูเจียเหยียนไม่ได้เจอมานานมาก คนที่ธรรมดาแบบเฉินเฟิงนี้
เฉินเฟิงกับคนหนุ่มที่รูปหล่อพวกนั้นที่เธอเคยเจอมาไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง คนรูปหล่อเหล่านั้นที่เธอเคยเจอมามีความสามารถน้อยนิด มาแสดงออกต่อคนอื่นมากมาย เดิมทีไม่รู้ว่าอะไรเรียกว่าซ่อนปมเขื่อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ลูกเขยมังกร
งง ตั้งแต่ตอน800มาเนี่ยเหมือนคนละเรื่องเลย แค่พระเอกชื่อเด่วกัน จู่ๆพระเอกก้อไปจีบหลินหวั่นชิวซะงั้น ตัวละครเก่าหายหมด มีแต่ตัวละครใหม่ผุดขึ้นมา ต่อสู้กันแบบไมม่มีสาเหตุ...
อ่านมาถึงตอนนี้ ต้องบอกเลยว่าอ่านไปปวดหัวไป เล่าประวัติพระเอกมาว่าเป็นเด็กที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง แม่ตายออกจากบ้านตั้งแต่เด็ก ไม่ได้เรียนหนังสือ แต่เล่ามาซะอย่างกับพระเอกเก่ง ฉลาด ทันคน มีความรู้ อ่านแล้วหงุดหงิดใจริงๆ...